COVID-19 
Η μικρή Ηρώ έκανε παράπονα για έναν πόνο στην κοιλιά της και μέσα σε μόλις δύο ημέρες διαγνώστηκε με καρκίνο, σε ηλικία μόλις 3 ετών
Για την περιπέτεια που είχε με την υγεία της η 6χρονης κόρης της που ήρθε αντιμέτωπη με τον καρκίνο, μίλησε η μητέρα της, Ελεάννα Τσικνιά, στην εκπομπή «MEGA Καλημέρα». Η Ηρώ διαγνώστηκε με καρκίνο στην ηλικία των 3 ετών. «Εν μέσω καραντίνας, ξαφνικά ένα μεσημέρι άρχιζε να πονά. Μέσα σε δύο μέρες, από το ‘μαμά με πονά η κοιλίτσα μου’ διαγνώστηκε με καρκίνο και μου είπαν ότι πρέπει να μεταφερθεί από το Παιδιατρικό στο Ογκολογικό» αποκάλυψε η κ. Τσικνιά.
«Δεν έχεις χρόνο να το επεξεργαστείς – Μπαίνεις και χορεύεις»
«Τα πρώτα δευτερόλεπτα ήταν σαν να έπεσε πάνω μου ένα μαύρο πανί. Δεν θυμάμαι ούτε εκείνους που μου ανακοίνωσαν ότι υπάρχει όγκος ούτε καν πόσα άτομα ήταν. Πήρα τηλέφωνο τη μαμά μου, ήταν στο σπίτι με την μεγάλη μας κόρη, και της είπα πως δεν ξέρω πότε θα γυρίσουμε σπίτι. Δεν έχεις χρόνο να το επεξεργαστείς. Γίνονται όλα τόσο απότομα, μπαίνεις και ‘χορεύεις’», πρόσθεσε.
«Λύγισα πάρα πολλές φορές»
Η κ. Τσικνιά θυμάται ότι ήταν πάρα πολλές φορές που λύγισε: «Τις πρώτες 25 μέρες που ήμασταν στο νοσοκομείο το παιδί κοιμόταν και καθόμουν σε μία μπλε πολυθρόνα και έκλαιγα κι εκείνη ερχόταν και μου έλεγε ‘μαμά είμαι εδώ, θα σου κρατήσω το χέρι, και θα κοιμηθούμε αγκαλίτσα’».
Όπως δήλωσε, υπήρχαν και μέρες που η Ηρώ πονούσε και δεν ήθελε να πάει στο νοσοκομείο, αλλά μετά έλεγε ότι θα γίνει καλά. Είχε καταλάβει ότι καλώς ή κακώς θα πρέπει να το κάνει. «Έβλεπε αποτέλεσμα και γυρνούσε καλύτερή από εκεί».
Ούτε εκείνη ούτε ο σύζυγός της παρ’ όλα αυτά έκαναν κακές σκέψεις. «Δεν αφήσαμε κανέναν να μας επηρεάσει» λέει. «Λέγαμε, μας έτυχε κακώς, δεν το θέλαμε αλλά το παιδί θα φύγει από εδώ νικήτρια».
«Δεν την αναγνώριζα μετά τις χημειοθεραπείες»
«Έχασε τα μαλλάκια της από τις χημειοθεραπείες και αναρωτιόταν γιατί δεν έχει μαλλιά» συνεχίζει η μητέρα της. Οι γονείς της της έλεγαν ότι υπάρχει και η νεράιδα των μαλλιών που έρχεται κάθε βράδυ και παίρνει τούφες.
«Φοβόμουν για μένα, ότι δεν θα αντέξω, όχι για εκείνη»
Η Ηρώ ήταν χαρούμενη, λέει η μαμά της, «γιατί η νεράιδα της άφηνε καραμελίτσες και δωράκια για τα μαλλάκια που της έπαιρνε. Ένιωθα κάποιες φορές ότι κάποιος μου έχει πάρει το παιδί και μου έφερε ένα ξένο. Ήταν στιγμές που δεν αναγνώριζα την εικόνα του και το είχα 24 ώρες στο 24ωρο στην αγκαλιά μου».
«Φοβήθηκα ότι δεν θα αντέξω εγώ, όχι ότι θα χαθεί το παιδί μου. Ο μπαμπάς μας, από την άλλη, έβαζε τον εγωισμό του πίσω και στήριζε και εμένα και το παιδί. Έτρεξε σε όλα τα γραφειοκρατικά και μας κάλυπτε και συναισθηματικά», συμπλρώνει.
Όταν η Ηρώ νίκησε τον καρκίνο, «ήταν σαν γενέθλια, τη γιορτάσαμε σαν γιορτή, με τούρτα».
Όπως λέει η μητέρα της μικρής Ηρούς, προσπαθούν να μην την αγχώνουν. «Δεν θέλουμε να μας αρρωστήσει ξανά. Βλέπω 37,5 και μέχρι και πέρσι μου δημιουργούσε πανικό και ότι πρέπει να καλέσω την ογκολόγο. Ζω ακόμη με αυτό, προσπαθώ να το αποβάλω και είναι δύσκολο. Η Ηρώ θεωρεί ότι είναι φυσιολογικό, γιατί έβλεπε και αλλά παιδιά εκεί. Θεωρεί ότι ήταν και πιο δυνατή», καταλήγει.
