Μια νέα ανατριχιαστική μελέτη αποκαλύπτει ότι το μέλλον της Γης είναι πιο επικίνδυνο από ό,τι έχουμε φανταστεί ποτέ. Σύμφωνα με μια ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, μια νέα υπερήπειρος και ακραίες κλιματικές συνθήκες θα μπορούσαν να σημάνουν το τέλος της ζωής στη Γη – και είναι πιο κοντά απ’ ό,τι νομίζουμε.
Η μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature Geoscience, αναδεικνύει τις συνέπειες της συγχώνευσης των ηπείρων και της αύξησης της θερμοκρασίας που θα μπορούσαν να καταστήσουν τη Γη μη κατοικήσιμη για τον άνθρωπο και τα περισσότερα θηλαστικά, θέτοντας τις βάσεις για μια άνευ προηγουμένου μαζική εξαφάνιση.
Το τριπλό χτύπημα των επιπτώσεων της Πανγαίας Ultima
Μία από τις πιο εντυπωσιακές πτυχές της μελέτης είναι το προβλεπόμενο φαινόμενο “τριπλό χτύπημα », το οποίο αναφέρεται σε τρεις σημαντικούς παράγοντες που συμβάλλουν στην ακραία ζέστη που θα χαρακτηρίζει τη Γη του μέλλοντος: το φαινόμενο της ηπειρωτικότητας, ο θερμότερος ήλιος και τα αυξημένα επίπεδα CO2.
Καθώς οι ήπειροι συγχωνεύονται σταδιακά, ο σχηματισμός μιας υπερήπειρου θα αλλάξει δραματικά το κλίμα του πλανήτη. Το μέγεθος και το σχήμα της ηπειρωτικής μάζας θα αύξανε το φαινόμενο της ηπειρωτικότητας – ένας όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει πώς οι μεγαλύτερες ηπειρωτικές μάζες μπορούν να δημιουργήσουν ακραίες διακυμάνσεις της θερμοκρασίας, τόσο θερμές όσο και ψυχρές, λόγω της μειωμένης ωκεάνιας επιρροής. Ταυτόχρονα, ο ήλιος θα συνεχίσει να φωτίζεται, απελευθερώνοντας περισσότερη ενέργεια, και τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα αναμένεται να αυξηθούν σημαντικά λόγω γεωλογικών διεργασιών όπως οι ηφαιστειακές εκρήξεις.
“Η νεοεμφανιζόμενη υπερήπειρος θα δημιουργήσει ουσιαστικά ένα τριπλό χτύπημα, που θα περιλαμβάνει το φαινόμενο της ηπειρωτικότητας, τον θερμότερο ήλιο και περισσότερο CO2 στην ατμόσφαιρα, της αύξησης της θερμότητας για μεγάλο μέρος του πλανήτη. Το αποτέλεσμα είναι ένα ως επί το πλείστον εχθρικό περιβάλλον χωρίς πηγές τροφής και νερού για τα θηλαστικά», δήλωσε ο Alexander Farnsworth, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και ανώτερος ερευνητικός συνεργάτης στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, σε δελτίο τύπου.
Το τελικό αποτέλεσμα αυτών των αλληλένδετων παραγόντων είναι ένας σοβαρός καύσωνας που θα καταστρέψει πολλά είδη, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων, τα οποία θα αγωνιστούν να επιβιώσουν σε αυτές τις ακραίες συνθήκες.
Ακραίες θερμοκρασίες και υγρασία: Το κλειδί για την καταστροφή μας
Οι προσομοιώσεις προέβλεψαν ότι οι μελλοντικές θερμοκρασίες στη Γη θα μπορούσαν να ξεπερνούν τακτικά τους 40°C έως 50°C (104°F έως 122°F), με ακόμη υψηλότερες ημερήσιες ακραίες τιμές λόγω της έντονης ζέστης και των υψηλών επιπέδων υγρασίας. Αυτή η δραματική αύξηση της θερμοκρασίας, σε συνδυασμό με την έλλειψη πηγών νερού και βλάστησης, θα καθιστούσε την επιβίωση σχεδόν αδύνατη για τα περισσότερα θηλαστικά.
“Οι εκτεταμένες θερμοκρασίες μεταξύ 40°C και 50°C και οι ακόμη μεγαλύτερες ημερήσιες ακραίες θερμοκρασίες, σε συνδυασμό με τα υψηλά επίπεδα υγρασίας, θα σφράγιζαν τελικά τη μοίρα μας. Οι άνθρωποι -μαζί με πολλά άλλα είδη- θα πέθαιναν λόγω της αδυναμίας τους να αποβάλλουν αυτή τη θερμότητα μέσω του ιδρώτα, δροσίζοντας το σώμα τους», πρόσθεσε ο Farnsworth.
Οι άνθρωποι, συγκεκριμένα, θα αντιμετωπίσουν την πρόκληση της διατήρησης μιας σταθερής θερμοκρασίας σώματος σε μια τέτοια ακραία ζέστη, η οποία θα επιδεινωθεί από την υγρασία που εμποδίζει την αποτελεσματική εφίδρωση, τον κύριο μηχανισμό ψύξης του σώματος.
Ο ρόλος του CO2 και της ηφαιστειακής δραστηριότητας στους μελλοντικούς καύσωνες
Ένα κρίσιμο στοιχείο του μοντέλου της μελέτης είναι η προβλεπόμενη αύξηση του διοξειδίου του άνθρακα (CO2 ) κατά τα επόμενα 250 εκατομμύρια χρόνια. Καθώς η τεκτονική δραστηριότητα αυξάνεται κατά τη διάρκεια του σχηματισμού της υπερήσου, οι μεγάλες ηφαιστειακές εκρήξεις θα απελευθερώσουν ακόμη περισσότερο CO2 στην ατμόσφαιρα, δημιουργώντας ένα φαινόμενο του θερμοκηπίου που θα εντείνει περαιτέρω την υπερθέρμανση του πλανήτη.
“Πιστεύουμε ότι το CO2 θα μπορούσε να αυξηθεί από περίπου 400 μέρη ανά εκατομμύριο (ppm) σήμερα σε περισσότερα από 600 ppm πολλά εκατομμύρια χρόνια στο μέλλον. Φυσικά, αυτό προϋποθέτει ότι οι άνθρωποι θα σταματήσουν να καίνε ορυκτά καύσιμα. Διαφορετικά, θα δούμε αυτούς τους αριθμούς πολύ, πολύ νωρίτερα», δήλωσε ο Benjamin Mills, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Leeds και συν-συγγραφέας της μελέτης.
Ο συνδυασμός της αύξησης των επιπέδων του CO2 και της ακραίας ηφαιστειακής δραστηριότητας θα παγιδεύσει τη θερμότητα στην ατμόσφαιρα, ωθώντας τις παγκόσμιες θερμοκρασίες σε μη κατοικήσιμα επίπεδα και προκαλώντας ένα γεγονός μαζικής εξαφάνισης για πολλά είδη, συμπεριλαμβανομένων των θηλαστικών.
Η εικόνα δείχνει τη θερμότερη, μέση, μηνιαία θερμοκρασία (Κελσίου) για τη Γη και την προβλεπόμενη υπερήπειρο (Pangea Ultima) σε 250 εκατομμύρια χρόνια, όταν θα είναι δύσκολο να επιβιώσουν σχεδόν όλα τα θηλαστικά. (Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ)
Τι σημαίνει αυτό για το μέλλον της ζωής στη Γη;
Ενώ η μελέτη δείχνει ένα ζοφερό μέλλον, υπογραμμίζει επίσης τη σημασία της κατανόησης των μακροπρόθεσμων κλιματικών τάσεων της Γης. Παρά την αναπόφευκτη αύξηση της θερμοκρασίας στο απώτερο μέλλον, οι ερευνητές τονίζουν ότι η ζωή στη Γη θα παραμείνει κατοικήσιμη στο ορατό μέλλον, υπό την προϋπόθεση ότι θα μετριάσουμε τις τρέχουσες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.
Εν κατακλείδι, ενώ το Pangea Ultima και η συναφής ακραία ζέστη μπορεί να μοιάζουν με ένα μακρινό σενάριο, η μελέτη παρέχει μια ουσιαστική υπενθύμιση του πόσο διασυνδεδεμένα είναι τα συστήματα της Γης και πώς οι αλλαγές στη δομή και το κλίμα του πλανήτη μας θα μπορούσαν να έχουν μη αναστρέψιμες συνέπειες. Τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι το τέλος της ζωής στη Γη δεν θα προκληθεί μόνο από τις ανθρώπινες ενέργειες, αλλά από τις φυσικές δυνάμεις του πλανήτη, που εργάζονται επί εκατομμύρια χρόνια για να δημιουργήσουν έναν πλανήτη που μπορεί να μην υποστηρίζει πλέον τη ζωή.
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα