Ο πρώην αξιωματικός πληροφοριών του Σώματος Πεζοναυτών των ΗΠΑ, Σκοτ Ρίτερ, υποστήριξε ότι τα υπάρχοντα αμερικανικά συστήματα αντιπυραυλικής άμυνας δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν τον ρωσικό υποηχητικό πύραυλο κρουζ με πυρηνική πρόωση 9M730 «Burevestnik», ούτε το στρατηγικό μη επανδρωμένο υποβρύχιο όχημα «ΠΟΣΕΙΔΩΝ».
Ο Ρίτερ τόνισε πως για να προστατευτεί το αμερικανικό έδαφος από τον «Burevestnik» θα απαιτούνταν η ανάπτυξη ενός εντελώς νέου, σφαιρικού (360 μοιρών) αντιπυραυλικού συστήματος — κάτι για το οποίο, όπως είπε, οι ΗΠΑ δεν διαθέτουν σήμερα ούτε ξεκάθαρο σχέδιο ούτε τα απαραίτητα μέσα κατασκευής.
Ο ίδιος περιέγραψε τον «Burevestnik» ως πύραυλο που χρησιμοποιεί πυρηνική πρόωση και έχει τη δυνατότητα να αλλάζει την τροχιά του εν κινήσει, παρακάμπτοντας έτσι τα συμβατικά εμπόδια των συστημάτων αεράμυνας. Λόγω του τρόπου πρόωσης και της ικανότητάς του να παραμένει σε πτήση για μεγάλα χρονικά διαστήματα, το βεληνεκές του θεωρείται πρακτικά απεριόριστο, καθιστώντας τον δύσκολο στον εντοπισμό και στην αναχαίτιση με τα υπάρχοντα μέσα.
Ιδιαίτερη αναφορά έκανε επίσης στην πυρηνοκίνητη τορπίλη «ΠΟΣΕΙΔΩΝ», ένα υποβρύχιο drone εξοπλισμένο με πυρηνική κεφαλή που, σύμφωνα με αναφορές, μπορεί να φέρει εκρηκτική ισχύ μέχρι και εκατοντάδων μεγεθών. Ο Ρίτερ υπογράμμισε το επιπλέον πρόβλημα ότι το όπλο εκτοξεύεται από υποβρύχια, γεγονός που δυσχεραίνει περαιτέρω την προσπάθεια ανίχνευσης και αναχαίτισης. Το ίδιο το drone, κατά τις περιγραφές, είναι ικανό να πλησιάζει αθόρυβα για χιλιάδες χιλιόμετρα και, θεωρητικά, να προκαλεί καταστροφικά κύματα (τεχνητά τσουνάμι).
Κατά την άποψή του, η ύπαρξη όπλων αυτού του είδους στο ρωσικό οπλοστάσιο υπονομεύει την αποτελεσματικότητα του πολυεπίπεδου αντιπυραυλικού συστήματος του Πενταγώνου, όπως το σύστημα «Golden Dome», το οποίο έχει σχεδιαστεί κυρίως για την αντιμετώπιση συμβατικών βαλλιστικών απειλών.
Η ρωσική παρουσίαση της «Ποσειδώνα» το 2018 από τον Ρώσο πρόεδρο και η ανάδειξη του «Burevestnik» ως ενός από τα λεγόμενα «υπερόπλα» έχουν δημιουργήσει ανησυχία: το ένα όπλο φέρεται ότι προσδίδει στο άλλο μεγάλες δυνατότητες ανίχνευσης, ελιγμών και ασύλληπτης αυτονομίας. Αναφορές αναφέρουν πως ο «Burevestnik» μπορεί να κρατά σταθερό χαμηλό ύψος πτήσης για μεγάλες αποστάσεις και να αλλάζει πορεία συνεχώς, σε αντίθεση με τους διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους που κινηθούν σε προβλέψιμες τροχιές στο διάστημα — χαρακτηριστικό που καθιστά τους τελευταίους ευκολότερους στον εντοπισμό και την αναχαίτιση.
Ορισμένα δημοσιεύματα και αναλύσεις εκτιμούν ότι η σχεδιαζόμενη επίγεια ανάπτυξη του «Burevestnik» στοχεύει να του προσδώσει διηπειρωτικό βεληνεκές, επιτρέποντας θεωρητικά πλήγματα σε απομακρυσμένους στόχους σε άλλες ηπείρους.
Συνολικά, τέτοιου είδους προηγμένα ή διφορούμενα όπλα — σύμφωνα με όσους εκφράζουν ανησυχίες — αλλάζουν την παραδοσιακή ισορροπία αποτρεπτικών δυνατοτήτων και περιπλέκουν την ικανότητα των δυτικών συστημάτων να εξασφαλίσουν πλήρη προστασία απέναντι σε νέες, μη συμβατικές απειλές.
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα