Η Συρία έχει μετατραπεί σε πεδίο σύγκρουσης γεωπολιτικών οραμάτων μεταξύ των περιφερειακών παικτών, με την αντιπαράθεση Τουρκίας και Ισραήλ να φαντάζει πλέον σχεδόν αναπόφευκτη. Η Άγκυρα επιδιώκει μια ενιαία και ισχυρή Συρία, υπό τον πλήρη έλεγχό της, ενώ το Ισραήλ, με την υποστήριξη των ΗΠΑ, πιέζει για έναν κατακερματισμένο και αποδυναμωμένο συριακό κράτος.
Η ανάλυση του Τούρκου πολιτικού επιστήμονα Hüsamettin İnaç, φιλοξενούμενη σε ΜΜΕ του Αζερμπαϊτζάν, αναδεικνύει τις κρίσιμες διαφορές:
Η Στροφή της Ουάσιγκτον και οι Διαφωνίες με την Άγκυρα
Η ιστορική συνάντηση του Σύριου ηγέτη Ahmed Al-Sharaa με τον Αμερικανό Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ αναδιατάσσει τις ισορροπίες. Η Τουρκία θα καλωσόριζε την αναγνώριση της νέας συριακής ηγεσίας από τις ΗΠΑ, καθώς αυτό θα ενίσχυε την κυριαρχία της Δαμασκού και θα αποδυνάμωνε την τρομοκρατική απειλή.
Ωστόσο, το όραμα Άγκυρας και Ουάσιγκτον για τη «Νέα Συρία» διαφέρει σε κομβικά σημεία:
Ισραηλινή Εγγύτητα: Η Τουρκία θεωρεί την υπερβολική προσέγγιση Συρίας–Ισραήλ ανεπιθύμητη. Πιστεύει ότι το Ισραήλ επιδιώκει να δημιουργήσει τη δική του ζώνη ασφαλείας στη Νότια Συρία (ιδιαίτερα με τους Δρούζους) και παράλληλα προστατεύει το συριακό παρακλάδι του PKK (YPG/SDF) στη Βορειοανατολική Συρία.
Πολιτική Δομή: Οι ΗΠΑ (υπό ισραηλινή πίεση) ευνοούν ένα ομοσπονδιακό, αποδυναμωμένο κράτος, ενώ η Τουρκία πιέζει για μια ισχυρή, συγκεντρωτική Συρία.
Η Τουρκοποίηση vs. Η Επέκταση του Ισραήλ
Ουσιαστικά, η σύγκρουση περιστρέφεται γύρω από τον έλεγχο και τη μελλοντική δομή της Συρίας:
Τουρκικός Στόχος: Ενιαία, ισχυρή Συρία που θα μπορεί να εξαλείψει την τρομοκρατική απειλή (YPG/PKK) που την επηρεάζει άμεσα. Η Άγκυρα θέλει να συνάψει αμυντική συμφωνία με τη Δαμασκό και να δημιουργήσει δικές της βάσεις, π.χ., γύρω από την Παλμύρα.
Ισραηλινός Στόχος: Το Ισραήλ βλέπει τη Συρία ως φυσική ζώνη επέκτασης και προσπαθεί να γίνει ο de facto γείτονας της Τουρκίας μέσω «φιλικών δυνάμεων» (Δρούζοι, PKK-συνδεόμενες μονάδες). Αυτή η στάση – μαζί με την ελευθερία διεξαγωγής στρατιωτικών επιχειρήσεων – θεωρείται από την Άγκυρα σοβαρή απειλή.
Ο Ρόλος του Ιράν και ο Νόμος του Καίσαρα
Η Τουρκία θα καλωσόριζε θερμά την απομάκρυνση της ιρανικής επιρροής, καθώς η Τεχεράνη δεν έχει ποτέ ευθυγραμμιστεί με τα τουρκικά συμφέροντα και έχει υποστηρίξει δομές (YPG/SDF) που απειλούν την Άγκυρα.
Επιπλέον, ο Νόμος του Καίσαρα (οικονομικές κυρώσεις των ΗΠΑ) διατηρείται σε ισχύ μέσω εξάμηνων αναστολών, κρατώντας τη Συρία εξαρτημένη και αδύναμη να λειτουργήσει ως ανεξάρτητο κράτος.
Κίνδυνος Άμεσης Στρατιωτικής Κλιμάκωσης
Το κρισιμότερο ζήτημα είναι η ενσωμάτωση των Κούρδων μαχητών (SDF/YPG) στον συριακό στρατό:
Ερντογάν: Ζητά πλήρη κατάθεση όπλων και ένταξη ως απλά μέλη.
ΗΠΑ/Ισραήλ: Υποστηρίζουν την ένταξη, αλλά με διατήρηση εδαφικού ελέγχου και διοικητικής αυτονομίας – κάτι που η Άγκυρα θεωρεί απαράδεκτο, καθώς θα δημιουργούσε de facto κρατική οντότητα.
Εάν οι ΗΠΑ και το Ισραήλ επιμείνουν στη διατήρηση της αυτονομίας των SDF/YPG, η Τουρκία ενδέχεται να διεξάγει στρατιωτική επιχείρηση στη ΒΑ Συρία μέχρι τον Μάρτιο. Αυτή η ενέργεια θα έφερνε την Άγκυρα σε άμεση τροχιά σύγκρουσης με το Ισραήλ σε συριακό έδαφος.
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα