Η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου εξετάζει την ενίσχυση των μέτρων επιτήρησης, προωθώντας τη χρήση καμερών που θα μπορούν να «ερμηνεύουν» κινήσεις και συναισθήματα πολιτών σε δημόσιους χώρους.
Η νέα αυτή πρωτοβουλία παρουσιάζεται ως μέσο για την πρόληψη εγκλημάτων και αυτοκτονιών, ωστόσο έχει προκαλέσει έντονη ανησυχία σχετικά με την προστασία της ιδιωτικότητας και τα όρια της κρατικής παρακολούθησης.
Μέχρι τις 12 Φεβρουαρίου βρίσκεται σε εξέλιξη δημόσια διαβούλευση, δίνοντας στους πολίτες τη δυνατότητα να εκφράσουν τις απόψεις τους.
Ήδη σήμερα, η τεχνολογία αναγνώρισης προσώπου χρησιμοποιείται από την αστυνομία σε Αγγλία και Ουαλία. Οι επικριτές προειδοποιούν ότι η περαιτέρω επέκταση τέτοιων συστημάτων θα μπορούσε να οδηγήσει σε ένα καθεστώς γενικευμένης παρακολούθησης.
Το βασικό ερώτημα είναι πώς θα χρησιμοποιηθούν αυτές οι δυνατότητες από τις κυβερνήσεις — καθώς ανοίγουν τον δρόμο όχι μόνο για την παρακολούθηση υπόπτων, αλλά και πολιτικών αντιπάλων, διαφωνούντων ή ακτιβιστών.
Υπενθυμίζεται η αποκάλυψη του Guardian το 2014, ότι η βρετανική υπηρεσία GCHQ, σε συνεργασία με την αμερικανική NSA, είχε υποκλέψει εικόνες από τις κάμερες υπολογιστών εκατομμυρίων χρηστών σε όλο τον κόσμο. Σύμφωνα με τα διαβαθμισμένα έγγραφα που δημοσιεύθηκαν, την περίοδο 2008–2010 λειτουργούσε το πρόγραμμα Optic Nerve, μέσω του οποίου συλλέγονταν εικόνες από χρήστες του Yahoo! Messenger κατά τη διάρκεια βιντεοκλήσεων.
Την ίδια περίοδο, όπως αναφέρεται σε βρετανικά δημοσιεύματα, η Ευρωπαϊκή Ένωση είχε διαθέσει 1,7 δισ. ευρώ για την ανάπτυξη τεχνολογιών ασφαλείας προς χρήση από αστυνομικές και συνοριακές υπηρεσίες. Στο πλαίσιο αυτό χρηματοδοτήθηκαν συστήματα τεχνητής νοημοσύνης, drones, αλγόριθμοι αναγνώρισης προσώπου και φωνής, ενώ άλλα 1,3 δισ. ευρώ προορίζονται για μελλοντική έρευνα στον ίδιο τομέα.
Η παρακολούθηση «επικίνδυνων» για το κράτος ατόμων υπήρχε διαχρονικά· γινόταν όμως στοχευμένα, μέσω πρακτόρων, και αφορούσε συγκεκριμένες ομάδες ή άτομα που αμφισβητούσαν την εξουσία. Καθολική παρακολούθηση του πληθυσμού δεν είχε υπάρξει μέχρι τα τέλη του 20ού αιώνα, οπότε ξεκίνησαν οι υποκλοπές τηλεφωνικών συνομιλιών — πρακτική που παραμένει μέχρι σήμερα.
Με την εξέλιξη της τεχνολογίας, των δορυφόρων και των υπολογιστικών συστημάτων, το κράτος απέκτησε τα μέσα για να παρακολουθεί σχεδόν τα πάντα, καθιστώντας δυστυχώς επίκαιρο το δυστοπικό όραμα του Τζορτζ Όργουελ.
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα