Ένα στρατηγικό σχέδιο, που θα αλλάξει τα στρατιωτικά δεδομένα και τους συσχετισμούς στην Νοτιο-Ανατολική Μεσόγειο προετοιμάζεται μεταξύ Αθήνας, Τελ Αβίβ και Λευκωσίας.
Πρόκειται για τη συγκρότηση Μικτής Στρατιωτικής Δύναμης, Διακλαδικού χαρακτήρα, που θα περιλαμβάνει 2.500 έμπειρους και μάχιμους στρατιώτες (1.000 από την Ελλάδα, 1.000 από το Ισραήλ και 500 από την Κύπρο) και θα έχει τα ορμητήριά της στη νήσο Κάρπαθο, στην Κύπρο και στο Ισραήλ.
Είναι ξεκάθαρο ότι αν τελικά υλοποιηθεί αυτό το σχέδιο θα αλλάξουν με ραγδαίο τρόπο οι συσχετισμοί και οι ισορροπίες σε όλη την Νοτιο-Ανατολική Μεσόγειο σε βάρος της Τουρκίας. Και θα “κοπεί ο βήχας” του Ερντογάν , ο οποίος , αξιοποιώντας και την διείσδυση της Τουρκίας στη Συρία προσβλέπει στην επικυριαρχία της Άγκυρας σε ολόκληρη αυτή την γεωγραφική ενότητα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Μικτή Στρατιωτική Δύναμη θα περιλαμβάνει και δύο Μοίρες πολεμικών αεροπλάνων , από την Ελλάδα και το Ισραήλ, επιθετικά ελικόπτερα , καθώς και πολεμικά πλοία , τελευταίας τεχνολογίας από το Πολεμικό Ναυτικό της Ελλάδος και του Ισραήλ.
Πιο αναλυτικά τώρα το σχετικό ρεπορτάζ έχει ως εξής:
Η συνεχής ενίσχυση των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων ωθεί την Ελλάδα σε επανεξέταση της αμυντικής της στρατηγικής, με την Αθήνα να κινείται πλέον σε πιο σύνθετα σχήματα συνεργασίας. Στο πλαίσιο αυτό, Ελλάδα, Ισραήλ και Κύπρος φαίνεται να εξετάζουν τη συγκρότηση μιας ισχυρής, κοινής δύναμης αποτροπής στην Ανατολική Μεσόγειο, ως απάντηση στις μεταβαλλόμενες ισορροπίες ισχύος στην περιοχή.
Στρατηγική αναπροσαρμογή και η προσέγγιση «Χούπη»
Οι γεωπολιτικές ανακατατάξεις στην Ανατολική Μεσόγειο, σε συνδυασμό με τη σταθερή στρατιωτική αναβάθμιση της Τουρκίας, οδηγούν την ελληνική πολιτικοστρατιωτική ηγεσία στην αναζήτηση νέων, πιο ενεργητικών αμυντικών επιλογών. Χαρακτηριστική ένδειξη αυτής της αλλαγής πλεύσης αποτελεί η πρόσφατη τοποθέτηση του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ, στρατηγού Δημήτρη Χούπη, ο οποίος έκανε λόγο για ανάγκη «προληπτικών ενεργειών» — μια φιλοσοφία που παραπέμπει άμεσα στο ισραηλινό αμυντικό δόγμα.
Η προσέγγιση αυτή αντανακλά τη βαθύτερη στρατηγική σύγκλιση Ελλάδας και Ισραήλ: για την Αθήνα λειτουργεί ως μηχανισμός εξισορρόπησης απέναντι στον τουρκικό αναθεωρητισμό, ενώ για το Τελ Αβίβ προσφέρει κρίσιμο γεωστρατηγικό βάθος στη δυτική πτέρυγα της περιοχής.
Σχεδιασμός κοινής Ταξιαρχίας – Η δομή της δύναμης
Στο τραπέζι των συζητήσεων μεταξύ στρατιωτικών επιτελείων και ειδικών αναλυτών βρίσκεται η δημιουργία μιας πολυεθνικής Δύναμης Ταχείας Αντίδρασης, μεγέθους Ταξιαρχίας. Το προτεινόμενο σχήμα περιλαμβάνει:
-
Προσωπικό: Περίπου 2.500 στρατιωτικούς, εκ των οποίων 1.000 από την Ελλάδα, 1.000 από το Ισραήλ και 500 από την Κύπρο.
-
Αεροπορική κάλυψη: Δύο πλήρως επιχειρησιακές Μοίρες Μαχητικών, μία ελληνική και μία ισραηλινή.
-
Ναυτική συνιστώσα: Κοινή ναυτική δύναμη με ελληνική φρεγάτα και υποβρύχιο, καθώς και ισραηλινή κορβέτα σύγχρονου τύπου με αντίστοιχο υποβρύχιο.
-
Υποδομές και βάσεις: Αξιοποίηση στρατηγικών σημείων όπως η Ρόδος, η Κάρπαθος, η Κύπρος και εγκαταστάσεις στο Ισραήλ.
Ο βυθός στο επίκεντρο της στρατηγικής
Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται πλέον στην ασφάλεια κρίσιμων υποθαλάσσιων υποδομών, όπως ενεργειακοί αγωγοί και καλώδια ηλεκτρικής διασύνδεσης. Όπως επισημαίνει ο Ισραηλινός αναλυτής Σάι Γκαλ, το επίκεντρο των σύγχρονων συγκρούσεων δεν βρίσκεται πλέον μόνο στην επιφάνεια της θάλασσας, αλλά μεταφέρεται ολοένα και περισσότερο στον θαλάσσιο πυθμένα.
Τα περιστατικά δολιοφθοράς στη Βαλτική Θάλασσα (Nord Stream) λειτούργησαν ως καμπανάκι κινδύνου. Υπό αυτό το πρίσμα, η υπό διαμόρφωση δύναμη στην Ανατολική Μεσόγειο δεν έχει επιθετικό χαρακτήρα, αλλά αποσκοπεί στη δημιουργία ενός ενιαίου πλέγματος επιτήρησης, έγκαιρης προειδοποίησης και αποτροπής έναντι υβριδικών απειλών.
Αντίβαρο στο δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας»
Η πρωτοβουλία αυτή φιλοδοξεί να καλύψει ένα κρίσιμο στρατηγικό κενό, το οποίο η Τουρκία επιχειρεί να εκμεταλλευτεί μέσω του δόγματος της «Mavi Vatan». Αθήνα και Τελ Αβίβ στέλνουν σαφές μήνυμα ότι μονομερείς διεκδικήσεις και επεκτατικές χαρτογραφήσεις δεν μπορούν να καθορίσουν τις εξελίξεις στην περιοχή.
Αντίθετα, η στενή συνεργασία, η διαλειτουργικότητα των ενόπλων δυνάμεων και η κοινή επιχειρησιακή εικόνα θεωρούνται το κλειδί ώστε το Διεθνές Δίκαιο και η σταθερότητα να παραμείνουν ο βασικός άξονας ασφάλειας στην Ανατολική Μεσόγειο.
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα