Η αιματηρή αναμέτρηση στη γεωπολιτική σκηνή της Ουκρανίας βρίσκεται σε μία από τις πιο καθοριστικές της φάσεις, καθώς το παρασκήνιο μεταξύ Ουάσιγκτον, Κιέβου, Βρυξελλών και Μόσχας έχει «ανάψει», με εντατικές διπλωματικές διεργασίες και διαβουλεύσεις.
Την ίδια στιγμή, οι εξελίξεις στα ανατολικά μέτωπα δημιουργούν νέα δεδομένα, τα οποία επηρεάζουν ουσιαστικά τη θέση κάθε πλευράς στις διαπραγματεύσεις. Η στάση των ΗΠΑ έχει πλέον μεταβληθεί αισθητά, με την Ουάσιγκτον να επιδιώκει πιο γρήγορη πρόοδο στις συνομιλίες.
Οι πρόσφατες επαφές σε Μαϊάμι και Γενεύη, όπου συμμετείχαν ειδικοί απεσταλμένοι του Λευκού Οίκου, επικεντρώθηκαν στη διαμόρφωση ενός πλαισίου που θα μπορούσε να οδηγήσει σε συνολική διευθέτηση της σύγκρουσης.
Αν και το αρχικό αμερικανικό σχέδιο είχε προκαλέσει ανησυχίες σε Κίεβο και ευρωπαϊκές πρωτεύουσες ως ιδιαίτερα «φιλικό» προς τις ρωσικές θέσεις, η αναθεωρημένη εκδοχή φαίνεται να περιλαμβάνει πλέον ασφαλιστικές δικλίδες για την Ουκρανία, χωρίς όμως να διασαφηνίζεται το ζήτημα του ΝΑΤΟ – σημείο που αποτελεί αμετάκλητη «κόκκινη γραμμή» για τη Μόσχα.
Στην Ευρωπαϊκή Ένωση επικρατεί εμφανής διχογνωμία.
Από τη μία ενισχύει τις κυρώσεις της, προχωρώντας σε περιορισμούς στο φυσικό αέριο και σχεδιάζοντας πλήρη απαγόρευση εισαγωγών ρωσικού πετρελαίου έως το 2027. Από την άλλη, στις Βρυξέλλες κυριαρχεί ο φόβος πως οι ΗΠΑ μπορεί να καταλήξουν σε συμφωνία απευθείας με τη Ρωσία χωρίς την Ευρώπη στο τραπέζι.
Το δόγμα «τίποτα για την Ουκρανία χωρίς την Ουκρανία και τίποτα για την Ευρώπη χωρίς την Ευρώπη» επαναλαμβάνεται συχνά, εκφράζοντας την ανάγκη της ηπείρου να διαφυλάξει τον ρόλο της στις αποφάσεις ασφαλείας.
Το Κρεμλίνο από την πλευρά του επιμένει αμετακίνητο στις θέσεις του. Τονίζει ότι δεν ενδιαφέρεται για μια απλή κατάπαυση πυρός ή μία προσωρινή αναστολή των συγκρούσεων που θα έδινε χρόνο στις ουκρανικές δυνάμεις να ανασυνταχθούν.
Η Ρωσία δηλώνει πως επιδιώκει μόνο μια «πλήρη και μόνιμη ειρήνη», βασισμένη στην αποδοχή των νέων εδαφικών δεδομένων και την πλήρη ικανοποίηση των στόχων που είχε θέσει από την αρχή της επιχείρησής της.
Στις επίσημες ρωσικές δηλώσεις γίνεται πλέον συχνή αναφορά στα «ιστορικά εδάφη» της Ρωσίας, κάτι που δείχνει ότι οι φιλοδοξίες της Μόσχας πιθανόν να ξεπερνούν τα όρια του Ντονμπάς και να εκτείνονται στη ζώνη της λεγόμενης «Νέας Ρωσίας».
Οι ρωσικές διπλωματικές υπηρεσίες απορρίπτουν τις προτάσεις Κιέβου και Ευρώπης ως «ανεπαρκείς», υποστηρίζοντας πως η μόνη βάση για συζήτηση παραμένουν οι συμφωνίες της Κωνσταντινούπολης, προσαρμοσμένες όμως στη σημερινή πραγματικότητα του πεδίου.
Η ρωσική πίεση στα μέτωπα
Στο στρατιωτικό σκέλος, η Ρωσία διατηρεί την πρωτοβουλία, πιέζοντας έντονα στο Ντονέτσκ και το Χάρκοβο. Η τακτική της «σταθερής και αργής προώθησης» φαίνεται να αποφέρει αποτελέσματα, με κατάληψη κρίσιμων σημείων και αποκοπή γραμμών ανεφοδιασμού των ουκρανικών δυνάμεων.
Στο Ποκρόφσκ, τα στοιχεία δείχνουν ότι η πόλη έχει περάσει ουσιαστικά υπό ρωσικό έλεγχο, παρά τις ουκρανικές αναφορές για τμήματα όπου συνεχίζονται συγκρούσεις. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, πάνω από το 80% της πόλης βρίσκεται στα χέρια των Ρώσων, οι οποίοι αντιμετωπίζουν την κατάληψή της ως σημαντική νίκη.
Το Ποκρόφσκ αποτελούσε βασικό κόμβο ανεφοδιασμού για την Ουκρανία στο Ντονμπάς και η απώλειά του επιβάλλει αναδίπλωση σε νέα αμυντική γραμμή, ενώ ανοίγει στη Ρωσία τον δρόμο για περαιτέρω προώθηση προς το Ντνίπρο.
Παράλληλα, η Ρωσία κλιμακώνει τις αεροπορικές επιθέσεις με drones και πυραύλους κατά των ενεργειακών υποδομών της Ουκρανίας, επιδιώκοντας να αποδυναμώσει την οικονομία και το ηθικό του πληθυσμού. Οι εκτεταμένες διακοπές ρεύματος σε πόλεις όπως το Κίεβο και η Οδησσός αυξάνουν την πολιτική πίεση στον Ζελένσκι.
Μια εξαιρετικά δύσκολη εξίσωση για την Ουκρανία
Το παρόν στάδιο δείχνει ότι ο πόλεμος έχει φτάσει σε σημείο όπου οι στρατιωτικές εξελίξεις καθορίζουν πλήρως τη διπλωματική πορεία. Με τις ρωσικές επιτυχίες να ενισχύουν τη θέση της Μόσχας, δεν υπάρχει διάθεση για υποχωρήσεις.
Η Ουκρανία βρίσκεται μπροστά σε ένα εξαιρετικά απαιτητικό δίλημμα: να συνεχίσει τον πόλεμο με αυξανόμενο κόστος ή να επιδιώξει λύση υπό δυσμενείς όρους, ενώ παράλληλα προσπαθεί να διατηρήσει τη δυτική στήριξη.
Οι ΗΠΑ εμφανίζονται πρόθυμες να οδηγήσουν τη διαδικασία σε συμφωνία, ωστόσο η έλλειψη πλήρους ευθυγράμμισης με την Ευρώπη παραμένει βασικό εμπόδιο για μια ενιαία δυτική στρατηγική απέναντι στη Μόσχα.
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα