COVID-19 
Η πόλη Πρίπιατ, στη βόρεια Ουκρανία, εκκενώθηκε μετά την έκρηξη στον πυρηνικό σταθμό του Τσερνομπίλ το 1986 και παρόλο που κάποτε φιλοξενούσε σχεδόν 50.000 ανθρώπους, δεν κατοικήθηκε ποτέ από τότε.
Ο αστικός εξερευνητής Άνταμ Μαρκ, από το Ντέμπινγκσαϊρ της Ουαλίας, επισκέφτηκε τη ζώνη αποκλεισμού μόλις πριν από λίγες ημέρες και κατέγραψε νέα πλάνα της πόλης, που φαίνεται να έχει παγώσει στο χρόνο.
Τα ανατριχιαστικά στιγμιότυπα περιλαμβάνουν ένα νηπιαγωγείο, με σειρές από κούνιες, στρώματα και κούκλες να στέκονται ακόμα απόκοσμα στη θέση τους, ενώ άλλες φωτογραφίες δείχνουν χιλιάδες μάσκες αερίων εγκαταλελειμμένες στο πάτωμα και βόλτες σε θεματικό πάρκο που τώρα το έχει καταπιεί η φύση.
Καθημερινά αντικείμενα όπως παιχνίδια, βιβλία και φιάλες φαρμάκων εξακολουθούν να φαίνονται, καθώς ειπώθηκε στους κατοίκους ότι θα μπορούσαν να επιστρέψουν στο σπίτι τους σε τρεις ημέρες, ωστόσο 35 χρόνια αργότερα η σοβιετική πόλη παραμένει εγκαταλελειμμένη.
Ο 32χρονος Άνταμ είπε: «Δεν πρέπει να πάτε καθόλου εκεί γιατί είναι πολύ επικίνδυνο. Τα κτίρια είναι ασταθή και τα δάπεδα είναι πολύ ετοιμόρροπα. Κατά ειρωνικό τρόπο, αν και το εσωτερικό είναι προφανώς πιο ασφαλές από το εξωτερικό, επειδή όταν συνέβη η έκρηξη είπαν σε όλους να κλείσουν τα παράθυρά τους, οπότε μου λένε ότι θα υπήρχε περισσότερη ακτινοβολία έξω παρά μέσα. Ήταν όλα πραγματικά αρκετά απόκοσμα και πολύ λυπηρά. Αλλά το πιο συναρπαστικό κτίριο για μένα ήταν το νεκροτομείο. Εκεί μέσα υπήρχαν ανέγγιχτα βάζα γεμάτα υγρά, τέλεια διατηρημένα».
Ο Άνταμ έφτασε στο Πρίπιατ με την κοπέλα του στις 10 Οκτωβρίου και πέρασε έξι ημέρες εξερευνώντας την απαγορευμένη πόλη-φάντασμα με έναν ανεπίσημο οδηγό. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του, μπήκε σε διάφορα κτίρια, όπως το σχολείο, το κέντρο αναψυχής, τα καφέ, ένα νοσοκομείο και το νεκροτομείο.
Ο Άνταμ, ο οποίος παλαιότερα εργαζόταν στον τομέα της ασφάλειας, αλλά τώρα ασχολείται με την εξερεύνηση, πρόσθεσε: «Άξιζε η επίσκεψη. Απίστευτο, πραγματικά, απολύτως συναρπαστικό».
Προηγούμενες αποστολές εντός της ζώνης αποκλεισμού των 1.600 μιλίων έδειξαν επίσης τη φύση να επαναποικίζει εκ νέου την περιοχή, με άγρια άλογα να κατοικούν σε εγκαταλελειμμένα σπίτια, ενώ αγέλες λύκων περιφέρονται στις γύρω περιοχές.
Το Πρίπιατ, το οποίο κατασκευάστηκε κοντά για τους εργαζόμενους στα εργοστάσια, και οι γύρω περιοχές δεν εκκενώθηκαν αρχικά, καθώς οι τοπικές αρχές περίμεναν εντολές από τη Μόσχα πριν διαπιστώσουν εάν ο αντιδραστήρας είχε εκραγεί.
https://www.instagram.com/p/CVdItAaIsHt/?utm_source=ig_embed
Οι χαμένες ώρες σήμαιναν ότι οι γάμοι προχωρούσαν, τα παιδιά έπαιζαν στο δρόμο και γυναίκες έκανα βόλτες τα μωρά τους με καροτσάκια στη σκιά του αντιδραστήρα που σιγόκαιγε καθώς εκτοξεύονταν ραδιενεργά απόβλητα στον ουρανό. Όταν τελικά πραγματοποιήθηκε η εκκένωση, οι κάτοικοι ενημερώθηκαν ότι θα επέστρεφαν στην πόλη σε τρεις ημέρες.
Οι πυροσβέστες που έσπευσαν στον αντιδραστήρα για να σβήσουν τη φωτιά, παρόλο που δεν είχαν εκπαίδευση στο πώς να χειριστούν μια πυρηνική πυρκαγιά, εκτέθηκαν σε μια θανατηφόρα δόση ακτινοβολίας. Οι χειρότεροι τραυματίες μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο της Μόσχας, όπου πολλοί πέθαναν αργότερα.
Όσοι ήταν κοντά στον αντιδραστήρα παραπονέθηκαν για αδιαθεσία, έμετο, εξάντληση και πρήξιμο – όλα τα συμπτώματα δηλητηρίασης από ακτινοβολία.
Μια νέα προστατευτική ασπίδα εγκαταστάθηκε πάνω από τον πυρηνικό αντιδραστήρα το 2016 με κόστος 2 δισεκατομμυρίων λιρών για τις ρωσικές αρχές.
Οι εργαζόμενοι εκείνη την εποχή επιτρεπόταν να εισέλθουν στη ζώνη μόνο για δύο ώρες την εβδομάδα, λόγω των φόβων ότι λάμβαναν μια θανατηφόρα δόση ακτινοβολίας.
Η ζώνη αποκλεισμού αναμένεται να είναι σε ισχύ για τουλάχιστον τα επόμενα 20.000 χρόνια.
