COVID-19 
Απίστευτες αποκαλύψεις από τη Νανά Παλαιτσάκη για την προσωπική της ζωή και τους συντρόφους της…
Η δημοσιογράφος μίλησε στην εκπομπή «Πάμε Δανάη» κι αρχικά, ανέφερε: «Η τρέχουσα ψυχολογική μου κατάσταση είναι απαράδεκτη. Ξεκινάω κάθε πρωί στις 5:30 από το σπίτι και πάντα κάποιος από πίσω μου κορνάρει. Θα έπρεπε αυτούς τους οδηγούς να τους παρακολουθεί ένα drone και να μην τους αφήσει να οδηγήσουν ξανά. Αγαπώ τους οδηγούς ταξί, αλλά το πρωί δεν θέλω να μιλάω σ’ άνθρωπο και εκείνοι θέλουν κάπου να πουν τον πόνο τους».
Όσο για τον γιο της, αλλά και τον πατέρα της, που έφυγε από τη ζωή όταν εκείνη ήταν βρέφος, δήλωσε: «Ευτυχώς που ο γιος μου δεν γεννήθηκε πρωί και γεννήθηκε ξημερώματα. Αν “έβγαινε” έξι το πρωί, δεν θα γεννιόταν. Συνεννοηθήκαμε μεταφυσικά. Πήγα στις δυόμιση στο “Έλενα” και τρεις πάρα τέταρτο γεννήθηκε ο γιος μου. Έχασα τον πάτερα μου όταν ήμουν βρέφος και μεγάλωσα σε ένα υπερπροστατευτικό περιβάλλον. Όταν είχαμε πάει διακοπές είχα δει ένα μοσχαράκι να γεννιέται και είπα πως αν δεν το πάρουμε μαζί, δεν θα γυρίσω σπίτι. Το πήραμε και το βγάζαμε έξω με το λουρί του σκύλου».
Στη συνέχεια, μίλησε για τα παιδικά της χρόνια. «Πριν πάω νηπιαγωγείο, είχα δει σε ένα περιοδικό ένα αγοράκι που το έλεγαν “Κώστα” κι είπα στον παππού μου ότι βαρέθηκα να με λένε “Νανά” κι ήθελα να με λένε “Κώστα”», είπε.
Αναφορικά με τον έρωτα, δήλωσε: «Ο έρωτας είναι κάτι γλυκό και δροσερό μαζί. Ο έρωτας δεν συμβιβάζεται, ο γάμος είναι ένας συνεχής συμβιβασμός. Ένα υποψήφιο φλερτ μου πήγε να χαϊδέψει τα σκυλάκια μου με το παπούτσι και δεν ξαναμπήκε στο σπίτι μου. Είχα δυο σχέσεις από δέκα χρόνια η καθεμία και η τρίτη ήταν μικρότερη. Ο χωρισμός είναι πένθος. Πήγα στα μπουζούκια τη δεύτερη φορά που χώρισα, μόνο και μόνο για να μπω στο μάτι του πρώην μου και να δείξω χαρούμενη».
Τέλος, αναφέρθηκε στο επάγγελμά της. «Η πρώτη μου δουλειά ήταν καθηγήτρια στο Πολεμικό Ναυτικό. Όταν μου είχε πει ο Μίνως Κυριακού να ασχοληθώ με τη δημοσιογραφία, είχα πει ότι οι δημοσιογράφοι είναι τυχοδιώκτες. Η Μαλβίνα Κάραλη μου είχε πει ότι ενηλικιωνόμαστε, όταν χάνουμε τους γονείς μας και πίστευε πάρα πολύ σε έμενα. Θα ήθελα να είμαι πιο κοντά στο παιδί μου. Είχα γράψει μία φορά ένα email με 2.000 λέξεις στον γιο μου και του έλεγα πόσα λάθη έχω κάνει ως μητέρα», είπε κλείνοντας.
