Ενώ οι πολίτες στενάζουν στα ταμεία των σούπερ μάρκετ, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας παρακολουθεί αμέριμνη ή καλύτερα, συνεργεί σε ένα καλά οργανωμένο σύστημα αισχροκέρδειας, το οποίο συνθλίβει τον οικογενειακό προϋπολογισμό. Η ακρίβεια δεν είναι πια ένα παροδικό φαινόμενο. Είναι καθεστώς. Και η αιτία δεν είναι κάποια «παγκόσμια κρίση», όπως ευαγγελίζονται οι Κυβερνητικοί εκπρόσωποι, αλλά οι επιλογές που κάνει ή δεν κάνει το ίδιο το κράτος.
Τα στοιχεία είναι αδιάψευστα. Τον Μάρτιο, οι παραγωγοί πούλησαν τα προϊόντα τους 5% φθηνότερα από τον αντίστοιχο μήνα του 2024, ενώ οι καταναλωτές τα πλήρωσαν έως και 7,2% ακριβότερα! Το ελαιόλαδο, η ναυαρχίδα της ελληνικής παραγωγής, κατέρρευσε σε τιμή παραγωγού (-43%), αλλά στο ράφι συνεχίζει να πωλείται σε εξωφρενικές τιμές. Πού πήγε η διαφορά; Στις τσέπες των μεσαζόντων, των πολυεθνικών και των «ημετέρων» αλυσίδων λιανικής.
Αυτή η τεχνητή εκτόξευση των τιμών δεν είναι τυχαία. Είναι αποτέλεσμα της απουσίας κρατικής παρέμβασης, της εγκατάλειψης κάθε έννοιας ελέγχου και ρύθμισης της αγοράς. Η κυβέρνηση κάνει πλάτες στην αγορά να λειτουργεί ανεξέλεγκτα, μετατρέποντας την τροφή σε πολυτέλεια και την καθημερινότητα σε βασανιστήριο.Η ακρίβεια είναι επιλογή, όχι αναπόφευκτο κακό.
Ο Μάιος έφερε νέο κύμα ανατιμήσεων: καφές έως +18%, σοκολάτα +13%, μπίρα +6%, κατεψυγμένα +3%, νερό και μαργαρίνες +5%. Κι όλα αυτά την ώρα που οι πραγματικοί μισθοί μένουν στάσιμοι ή φθίνουν. Ο πολίτης πληρώνει όχι μόνο περισσότερα, αλλά και με μεγαλύτερη ανασφάλεια για το μέλλον. Η απάντηση της κυβέρνησης; Ευχολόγια, επικοινωνιακά τεχνάσματα και επιδόματα/ασπιρίνες για να κατευνάσουν την κοινωνική αγανάκτηση.
Σουπερμάρκετ: εργοστάσια υπερκερδών εν μέσω κοινωνικής ασφυξίας
Το αμείλικτο νούμερο της NielsenIQ λέει την αλήθεια: 5 δισ. ευρώ ξοδεύτηκαν σε 4 μόλις μήνες σε σούπερ μάρκετ. Όχι επειδή οι πολίτες τρώνε περισσότερο, αλλά γιατί πληρώνουν τα ίδια για λιγότερα. Οι εταιρείες τροφίμων και οι αλυσίδες πωλήσεων καταγράφουν κέρδη ρεκόρ, τη στιγμή που ο μέσος πολίτης μετρά τα κέρματα για να βγάλει τον μήνα. Αυτή είναι η «ανάπτυξη» της κυβέρνησης Μητσοτάκη: ανάπτυξη των ανισοτήτων, ανάπτυξη του πλούτου των λίγων στις πλάτες των πολλών.
Σύμφωνα με την έρευνα της TradingPedia, η Αθήνα είναι η τρίτη λιγότερο προσιτή πόλη στην Ευρώπη. Οι βασικές ανάγκες κοστίζουν περισσότερα από τον μέσο καθαρό μισθό. Ο μέσος Αθηναίος ζει κάθε μήνα με έλλειμμα. Δεν αποταμιεύει, δεν επενδύει, δεν σχεδιάζει,απλώς παλεύει για επιβίωση. Πιο εύκολα τα βγάζει πέρα ο κάτοικος του Λονδίνου, της Βέρνης ή της Κοπεγχάγης, παρά ο πολίτης της Αθήνας.
Η λύση είναι καθαρά πολιτική
Η ακρίβεια δεν αντιμετωπίζεται με εκκλήσεις στην «αγορά». Χρειάζεται άμεση παρέμβαση: κατάργηση των μεσαζόντων, επιβολή πλαφόν στις τιμές βασικών αγαθών, φορολόγηση της αισχροκέρδειας και ενίσχυση των δημόσιων μηχανισμών ελέγχου. Χρειάζεται αναδιανομή του πλούτου και όχι διαχείριση της φτώχειας.
Αλλιώς, η χώρα θα συνεχίσει να φτωχοποιείται με τους πολίτες να πληρώνουν τον λογαριασμό και τους κερδισμένους να κρύβονται πίσω από τα νούμερα της «ανάπτυξης».
*Η Ιωάννα Λιούτα είναι διακεκριμένη οικονομολόγος, πολιτική και οικονομική αναλύτρια και τακτική αρθρογράφος του europost.gr
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα