COVID-19 
Στη φυλακή οδηγήθηκε ο κατηγορούμενος για τη δολοφονία της 17χρονης Νικολέτας, -έγκλημα που διαπράχθηκε πριν από εννέα μέρες στο Περιστέρι- μετά την απολογία του ενώπιον της 25ης Τακτικής Ανακρίτριας στην οποία φέρεται να ομολόγησε επίσημα το έγκλημα σε βάρος της συντρόφου του. Όμως, όπως θα διαβάσετε παρακάτω, δεν ήταν μόνο ένας ο “δολοφόνος” της άτυχης κοπέλας.
Ο Πακιστανός με τα τρία ονόματα, και τα τρία πατρώνυμα, απολογήθηκε για περίπου μία ώρα ενώπιον της δικαστικής λειτουργού, διαδικασία που ξεκίνησε με καθυστέρηση τριών ωρών καθώς παραιτήθηκε ο συνήγορος που είχε προσλάβει η οικογένεια του κατηγορούμενου και χρειάστηκε ο αυτεπάγγελτος διορισμός άλλου συνηγόρου από την Ανακρίτρια.
Η απολογία του φερόμενου ως δράστη του αποτρόπαιου εγκλήματος διήρκεσε περίπου μία ώρα και με την ολοκλήρωση της, Ανακρίτρια και Εισαγγελέας αποφάσισαν την προφυλάκιση του κατηγορούμενου.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο κατηγορούμενος ομολόγησε ενώπιον της δικαστικής λειτουργού την πράξη του αναφερόμενος σε καυγά που είχε με την Νικολέττα το επίμαχο απόγευμα, δίνοντας θρησκευτική διάσταση στη διαφωνία που είχε με το θύμα το οποίο, σύμφωνα με τον 21χρονο, του ζήτησε να γίνει χριστιανός «και εκεί λογομαχήσαμε» καθώς η ανήλικη προσέβαλε τον Μωάμεθ, σύμφωνα με τον φερόμενο ως δράστη.
Ο κατηγορούμενος φέρεται να είπε στην Ανακρίτρια ότι «για μία ακόμα φορά» ζήτησε από την Νικολέττα να την βοηθήσει με τα χαρτιά του καθώς σκέφτονταν να παντρευτούν και να κάνουν το γάμο τους στην Ιταλία. «Μου ζήτησε να γίνω Χριστιανός και εκεί λογομαχήσαμε. Η Νικολέττα μίλησε άσχημα για τον Μωάμεθ. Εκεί της έκανα κεφαλοκλείδωμα από πίσω για ελάχιστα δευτερόλεπτα και της έλεγα “ ζήτα συγγνώμη, ζήτα συγγνώμη”, μέχρι που είδα τα μάτια της κλειστά και να μην αντιδράει. Νόμιζα ότι λιποθύμησε για αυτό και της έριξα νερό και άναψα τον ανεμιστήρα. Την άφησα έτσι, μάζεψα τα πράγματά μου και έφυγα. Πήγα στη Θεσσαλονίκη για να μείνω μακριά της και την επόμενη ημέρα έμαθα από την τηλεόραση τι έγινε» υποστήριξε σύμφωνα με πληροφορίες ο κατηγορούμενος.
Φέρεται επίσης να είπε απολογούμενος, πως «η Νικολέττα ήταν η αγάπη της ζωής μου, έχω μετανιώσει» αλλά και πως «δεν έχω συνέλθει ακόμα από το σοκ», ενώ ζητώντας συγγνώμη ανέφερε πως «ντρέπομαι να κοιτάξω τη μάνα της στα μάτια».
Όμως, τόσο η μάνα όσο και ο πατέρας της 17χρονης όχι μόνο είναι άμοιροι ευθυνών αλλά έχουν σοβαρότατες ποινικές ευθύνες, οι οποίες πρέπει να αποδοθούν. Σύμφωνα με απόλυτα αξιόπιστη πηγή, και οι δύο γνώριζαν τα δεινά που τραβούσε το ανήλικο κοριτσάκι από τον Πακιστανό αλλά συνέχιζαν απτόητοι να στηρίζουν αυτή την “σχέση”. Αντιθέτως, συμφώνησαν να δοθούν κλειδιά του σπιτιού στον φονιά, να μπαινοβγαίνει όποτε γουστάρει ενώ δεν ζήτησαν καν το λόγο από τον ίδιο αφότου το θύμα τους γνωστοποίησε τα σοβαρότατα προβλήματα που αντιμετώπιζε. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, ήταν γνωστό ότι ο δολοφόνος το πρωί πούλαγε κεριά και μανουάλια και το βράδυ γινόταν έμπορος ναρκωτικών.
Ζήλεια και φόβος ήταν τα συναισθήματα που κυριαρχούσαν στη Νικολέττα, σύμφωνα με όσα καταθέτουν φίλοι της. Οι ίδιοι είναι αυτοί που καταθέτουν πως η Νικολέττα είχε ενημερώσει ειδικά τη μάνα για τα προβλήματα που της δημιουργούσε ο Πακιστανός. Και σε τελική ανάλυση, ποιος γονιός -ανεξάρτητα εθνικότητας – δέχεται να “σπιτώσει” το ανήλικο τέκνο του έναν περίεργο τύπο που δημιουργεί προβλήματα στο κορίτσι. Αν η μάνα και ο πατέρας είχαν φερθεί σαν πραγματικοί γονείς και είχαν αναλάβει δράση προστατεύοντας το κορίτσι, η Νικολέτα σήμερα θα ζούσε.
Οι γονείς είναι συνένοχοι και πρέπει να λογοδοτήσουν. Είναι ένα τυπικό παράδειγμα του εκφυλισμού της έννοιας “οικογένεια” που έφερε η λαίλαπα της πολυπολιτισμικότητας και των ανοικτών συνόρων.
Αιχμές για τους γονείς της 17χρονης Νικολέτας από τον Γιώργο Καλλιακμάνη
Ο Πρόεδρος των αστυνομικών υπαλλήλων νοτιοανατολικής Αττικής Γιώργος Καλλιακμάνης άφησε αιχμές για το οικογενειακό περιβάλλον της Νικολέτας Καρολίδου και συγκεκριμένα για τους γονείς της δολοφονημένης 17χρονης.
Λίγη ώρα προτού ο Πακιστανός δολοφόνος της κοπέλας παρουσιαστεί ενώπιον του Ανακριτή, ο κ. Καλλιακμάνης σχολίασε στον ΣΚΑΪ πως το γεγονός της κακοποίησης της Νικολέτας (και του οκτάχρονου τότε αδελφού της) όταν ήταν 11 χρονών «πάει να πει ότι ίσως αυτό το παιδί δεν ήταν σε ένα προστατευτικό γι’ αυτό περιβάλλον –λέω εγώ».
Και συνέχισε: «Σέβομαι τον πόνο της οικογένειας αυτής που έχασε αυτό το παιδί. Δεν ξέρω ποιος έφταιγε. Κάποιος φταίει όμως. Όταν βλέπεις ότι κακοποιούνται παιδιά και δεν μιλάνε στους γονείς τι πα να πει; Ότι δεν έχουν εμπιστοσύνη στους γονείς. Γιατί δεν έχουν εμπιστοσύνη στους γονείς γιατί έχουν μεγαλώσει προφανώς σε περιβάλλοντα που δεν υπάρχουν αγαστές σχέσεις, δεν υπάρχει αγάπη, δεν υπάρχει προστασία, δεν υπάρχει ασφάλεια».
