COVID-19 
Αυτοί είναι οι Τούρκοι. Αφού πρώτα φόρεσαν ξεδιάντροπα προβιά προβάτου παριστάνοντας τους ‘ειρηνοποιούς’ και τους προξενητές στην Ρωσο-Ουκρανική κρίση, τώρα με πρόσχημα τον πόλεμο στην Ουκρανία απειλούν με στρατιωτική επίθεση και απαιτούν «συνεκμετάλλευση» και «διαμόρφωση νέων συνόρων» στο Αιγαίο! Ποιός είναι, όμως, ο ρόλος των ΗΠΑ, του ΟΗΕ και της ΕΕ στις παράνομες αυτές διεκδικήσεις της Άγκυρας σε βάρος της Ελλάδας;
Σε αυτή τη χρονική συγκυρία, όταν οι Αμερικανοί πιέζουν για εναλλακτικές πηγές ενέργειας που να είναι αξιοποίησιμες σύντομα, δεν είναι διατεθειμένοι να απορρίψουν καμία πρόταση όταν αυτή εξυπηρετεί τη ρωσική απεξάρτηση
Η ενεργειακή κρίση που έχει προκύψει με τον πόλεμο στην Ουκρανία και η πίεση που υπάρχει για να βρεθούν εναλλακτικές πηγές ενέργειας από το ρωσικό φυσικό αέριο έχει ανοίξει την όρεξη της Τουρκίας να πιέσει για συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο.
Έτσι ο υπουργός εξωτερικών της Τουρκίας Μεβλούτ Τσαβούτσογλου μιλώντας στην τουρκική τηλεόραση επανήλθε στην τουρκική θέση περί δήθεν «δίκαιου διαμοιρασμού και συνεργασία» στην Ανατολική Μεσόγειο και επανάφερε την πρόταση του Ταγίπ Ερντογάν για διεθνή διάσκεψη στην Ανατολική Μεσόγειο με τη συμμετοχή και των «δυο πλευρών» στην Κύπρο για το θέμα των υδρογονανθράκων.
Αναφέρθηκε και πάλι στον αγωγό φυσικού αερίου East Med λέγοντας ότι είναι «νεκρός» και ότι η μοναδική επιλογή είναι η μεταφορά του φυσικού αερίου μέσω της Τουρκίας. Ακολούθησε ο υπουργός άμυνας της Τουρκίας Χουλουσί Ακάρ ο οποίος είπε ότι «επιθυμούμε το Αιγαίο ως θάλασσα ειρήνης και να μοιραστούμε κοινά και δίκαια τον πλούτο», αφού πρώτα, απείλησε και επιτέθηκε σε Ελλάδα και Κύπρο.
Ασφαλώς οι θέσεις αυτές της Τουρκίας δεν είναι καινούργιες. Ήδη από το 1976 όταν υπήρξε συνάντηση εμπειρογνωμόνων των δύο υπουργών Εξωτερικών Ελλάδας και Τουρκίας και η ελληνική πλευρά μίλησε για την ανάγκη σύνταξης συνυποσχετικού, η τουρκική πλευρά έθεσε το θέμα της συνεκμετάλλευσης της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου.
Όμως σε αυτή τη χρονική συγκυρία, όταν οι Αμερικανοί πιέζουν για εναλλακτικές πηγές ενέργειας που να είναι αξιοποίησιμες σύντομα, δεν είναι διατεθειμένοι να απορρίψουν καμία πρόταση όταν αυτή εξυπηρετεί τη ρωσική απεξάρτηση.
Η λέξη «συνεκμετάλλευση» -δυστυχώς- δεν είναι απορριπτέα για την αμερικανική πλευρά καθώς οι ίδιοι ενδιαφέρονται να εκμεταλλευτούν οι εταιρείες τους τα τυχόν υπάρχοντα κοιτάσματα υδρογονανθράκων και αδιαφορούν για τις λεπτομέρειες της συμφωνίας από πλευράς του Διεθνούς Δικαίου.
Η πρόταση της Τουρκίας ήταν πάντα σκοπίμως νεφελώδης και αυτό που επιδίωκε ήταν μερίδιο της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο και ασφαλώς διανομή των κερδών εξ ημισείας μεταξύ των χωρών.
«Οποιαδήποτε πρόταση για «συνεκμετάλλευση» είναι εκτός πραγματικότητας διαμηνύει ο Νίκος Δένδιας επαλαμβάνοντας τις κόκκινες γραμμές που είναι ότι οι βασικοί στόχοι της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής παραμένουν σταθεροί και απόλυτοι: σεβασμός της ανεξαρτησίας, της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας όλων των κρατών. Η ελληνική εξωτερική πολιτική είναι μια πολιτική αρχών, οι οποίες απορρέουν από το σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο. Και αυτές τις αρχές θα συνεχίζει το υπουργείο Εξωτερικών να υποστηρίζει και να εφαρμόζει απαρέγκλιτα.
Η Συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο θα φέρει και διαμόρφωση συνόρων
Εδώ και αρκετό διάστημα ο Ερντογάν μιλάει για αναθεώρηση της Συμφωνίας της Λωζάνης, για ανασχηματισμό του χάρτη της περιοχής, δίνοντας απτά δείγματα πως η αλλαγή συνόρων θα είναι το πρώτο στρατηγικό βήμα που θα κάνει η Τουρκία με φόντο τη συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο.
Στο ίδιο μοτίβο, μόλις πρόσφατα από το βήμα του Παγκόσμιου Φόρουμ για τη Μετανάστευση, στη Γενεύη, ο Ερντογάν με περίσσια έπαρση υπενθύμισε ότι η Άγκυρα έχει δημιουργήσει μια «ζώνη ασφαλείας» βάθους 30 χιλιομέτρων στα σύνορα Συρίας – Τουρκίας απευθύνοντας έκκληση -προς άγνωστη κατεύθυνση- για κοινή εκμετάλλευση των πετρελαϊκών κοιτασμάτων που βρίσκονται εντός της «ασφαλούς ζώνης».
Αναμφισβήτητα ο Ερντογάν έχει εργαλειοποιήσει το προσφυγικό/μεταναστευτικό ζήτημα επιτυγχάνοντας έως και σήμερα σταθερή εισροή ευρωπαϊκού πακτωλού χρημάτων, ενώ δεν διστάζει να αποδείξει πως δεν μένει στα λόγια και είναι σε θέση να ξεριζώσει ακόμη και έναν ολόκληρο λαό βόρεια της Συρίας αγνοώντας την παγκόσμια κατακραυγή και κάθε ψήφισμα καταδίκης από τον δυτικό κόσμο.
Η σημερινή νέο-Οθωμανική Τουρκία είναι σε θέση να αγνοεί ακόμη και το Διεθνές Δίκαιο (!) του οποίου αναπόσπαστο κομμάτι είναι το Δίκαιο της Θάλασσας, με βάση το οποίο καθορίζεται η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη και κατά την Συνθήκη του Montego Bay του 1982 , είναι δεσμευτικό για όλους.
(σ.σ. η Τουρκία δεν ψήφισε την Σύμβαση του Δικαίου της Θαλάσσης το 1982 όπως έπραξαν η Ελλάδα και η Κύπρος, εφόσον δεν εξυπηρετούνταν τα συμφέροντά της. Ωστόσο, η Τουρκία έχει την υποχρέωση να σέβεται την Σύμβαση καθώς έχει ισχύ Εθιμικού Δικαίου που αναγκάζει όλα τα Κράτη να την τηρούν είτε την ψήφισαν είτε όχι, κάτι που η Τουρκία αρνείται διαρκώς).
Ποιος είναι ο ρόλος του ΟΗΕ και της Ε.Ε ;
Ο ρόλος του ΟΗΕ δεν είναι αυτός που παρουσιάζεται σήμερα. Δεν μπορεί να λειτουργεί ως άλλος Πόντιος Πιλάτος που νίπτει τας χείρας του και σίγουρα δεν είναι ένας Οργανισμός τον οποίο επισκέπτεται μια μαξιμαλιστική χώρα προκειμένου να καταθέσει νομικά αστήριχτες και εμπρηστικές συμφωνίες, δίνοντας απλώς έναν αριθμό πρωτοκόλλου. Οφείλει και πρέπει να αναλάβει πρωτοβουλίες και να μην υπεκφεύγει να πάρει θέση απέναντι στo Σύμφωνo της Τουρκίας με τη Λιβύη. Την ίδια ώρα η Ε.Ε «κατακεραυνώνει» μεν την κυβέρνηση Ερντογάν για τις προκλητικές ενέργειές της, αλλά από την άλλη αποφεύγει να πάρει γενναίες αποφάσεις για επιβολή κυρώσεων, εθελοτυφλώντας μπροστά στις συμφωνίες εξοπλιστικών που συνάπτονται μεταξύ Τουρκίας – Γερμανίας.
Είναι ξεκάθαρο πως η Tουρκική ηγεσία επιθυμεί διακαώς να μετατρέψει το ζήτημα της ΑΟΖ σε διμερή διαφορά, διότι εκτιμά ότι έτσι θα επιβάλλει πιο εύκολα τους όρους της. Γι’ αυτό θα πρέπει να δημιουργηθεί -σήμερα πριν να είναι αργά- ένα αρραγές εσωτερικό μέτωπο εθνικής ενότητας προκειμένου να σταλεί προς τα έξω ένα σαφές μήνυμα αποφασιστικότητας.
Δυστυχώς, όμως, για την ώρα δεν φαίνεται φως στο τούνελ, με λαμπρή εξαίρεση το πρόσφατο νομοθέτημα για την ψήφο των εκτός επικρατείας εκλογέων που κάνει την Ελλάδα ισχυρότερη !
