Το Μέγαρο Μαξίμου έχει στραμμένη την προσοχή του σε δύο διαφορετικά ζητήματα: αφενός στη συνεχή κλιμάκωση των αγροτικών κινητοποιήσεων και αφετέρου στην εκδήλωση που πραγματοποιείται στο πρώην Δημόσιο Καπνεργοστάσιο για τη συμπλήρωση 15 χρόνων της εφημερίδας «Δημοκρατία», με κεντρικούς ομιλητές τον Κώστα Καραμανλή και τον Ευάγγελο Βενιζέλο.
Κατά την τοποθέτησή του, ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής δεν περιορίστηκε σε επετειακού χαρακτήρα δηλώσεις. Αντίθετα, προχώρησε σε μια ευθεία και αυστηρή αποτίμηση των θεσμικών παθογενειών που, όπως τόνισε, απειλούν σήμερα τη Δημοκρατία τόσο στη χώρα μας όσο και στην Ευρώπη. Με λόγο καθαρό και αιχμηρό, επισήμανε ότι ο πραγματικός κίνδυνος δεν βρίσκεται σε εντυπωσιακές πολιτικές εκτροπές, αλλά στη σταδιακή υπονόμευση των θεσμών και στη διάβρωση της εμπιστοσύνης των πολιτών προς αυτούς.
«Η Δημοκρατία υπάρχει, αλλά το ερώτημα είναι αν λειτουργεί», σημείωσε, αναφέροντας πως πολλοί πολίτες αισθάνονται ότι οι θεσμοί δεν αποδίδουν: το Κοινοβούλιο αποδυναμώνεται, η Δικαιοσύνη αμφισβητείται, τα ΜΜΕ χειραγωγούνται και οι κυβερνήσεις αποφασίζουν χωρίς να λαμβάνουν υπόψη την κοινωνία. Χωρίς να αναφέρει ονόματα, η κριτική του άγγιξε και τη σημερινή εξουσία.
Στο ζήτημα των παρακολουθήσεων στάθηκε ιδιαίτερα, τονίζοντας ότι τα αναπάντητα ερωτήματα αφήνουν «σκιά» στη Δικαιοσύνη και πλήττουν τη δημοκρατική αξιοπιστία της χώρας. «Η αμφιβολία αρκεί για να πληγώσει τη Δημοκρατία», είπε χαρακτηριστικά.
Αναλύοντας την ευρωπαϊκή πραγματικότητα, μίλησε για την ανεξέλεγκτη παγκοσμιοποίηση, την κυριαρχία των αγορών και την κατάρρευση της μεσαίας τάξης, προειδοποιώντας για ένα μέλλον στο οποίο ο πλούτος θα συγκεντρώνεται σε ελάχιστους, δημιουργώντας κοινωνικές ανισότητες που απειλούν τη συνοχή.
Ιδιαίτερη έμφαση έδωσε στη λειτουργία του Κοινοβουλίου, λέγοντας πως δεν μπορεί να είναι «μηχανισμός απλής επικύρωσης» και ασκώντας κριτική στις προσχηματικές Εξεταστικές Επιτροπές. Υποστήριξε ότι η Δημοκρατία υπονομεύεται όχι από μεμονωμένα μεγάλα γεγονότα, αλλά από συνεχείς μικρές θεσμικές παρεκκλίσεις.
Στρέφοντας το βλέμμα στα ΜΜΕ, κατήγγειλε την υποβάθμιση του δημόσιου λόγου σε επιφανειακό θέαμα και υπενθύμισε πως ο Τύπος οφείλει να λειτουργεί ως αντίβαρο της εξουσίας, χωρίς σκοπιμότητες.
Τέλος, αναφερόμενος στον Γιάννη Σμαραγδή, συνέδεσε το έργο του με αξίες όπως η πίστη, η παιδεία και η εθνική συνέχεια, ενώ η αναφορά στον Καποδίστρια και τη δολοφονία του είχε τον χαρακτήρα διαχρονικής υπενθύμισης για τον κίνδυνο του διχασμού και της εξάρτησης από ξένα κέντρα.
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα