COVID-19 
Ο Χρήστος Παπαδόπουλος χαμογελούσε. Το σχέδιο με το τρίτο θύμα προχωρούσε μια χαρά και σε λίγο θα τέλειωναν όλα, αν η ανιψιά της άτυχης γυναίκας δεν υπέπιπτε σε κάποιο λάθος.
Λίγα μέτρα μακριά, η άτυχη Ευφροσύνη Φραγκουλάκη δεν κατάλαβε πότε πέρασε αυτό το λεπτό νήμα, που χωρίζει την ζωή από τον θάνατο την ώρα που τα πέπλα της νύχτας απλώθηκαν πάνω από την Αθήνα.
Η πέτρα που κρατούσε η ανιψιά της Γεωργία Παπανικολάου διέλυσε το κεφάλι της 70χρονης θείας της μετά από δυο απανωτά χτυπήματα και η δολοφόνος της έμεινε να κοιτάει το ματωμένο απομεινάρι της πράξης της, σχεδιασμένη από τον Παπαδόπουλο και τους άλλους.
Αυτούς που αποκάλεσαν «Εταιρεία δολοφόνων» και τα εγκλήματά της σόκαραν την χώρα όταν ξεκίνησαν τα αποκαλυπτήρια γύρω από την πολυσχιδή δράση της.
Ήταν Μεγάλη Τετάρτη του 1987, όταν η χώρα γνωρίζει τον Χρήστο Παπαδόπουλο που έσβησε χθες σε ηλικία 82 ετών-τον επονομαζόμενο «δικηγόρο του διαβόλου»-τον έμπορο Νίκο Πέππα, τον Βασίλη Πλατανιώτη που εμφανιζόταν ως υποψήφιος γαμπρός στις άτυχες γυναίκες που έβαζε στο μάτι η συμμορία, τον Γιώργο Ξανθόπουλο που κράταγε τσίλιες και τον Γιάννη Πάμπρη.
Ο τελευταίος κέρδισε τον τίτλο του «νεκροθάφτη» από τα ΜΜΕ της εποχής, που βρέθηκαν μπροστά σε μια υπόθεση που αποκαλέστηκε η «φρίκη του αιώνα».
Κτήνη διψασμένα για χρήμα
Η προσαγωγή των μελών της συμμορίας και τα όσα αρχίζουν να αποκαλύπτονται σοκάρουν την Ελληνική κοινωνία που έρχεται αντιμέτωπη με μια «αγέλη λύκων», οι οποίοι πεινούσαν όχι για αίμα αλλά για χρήμα.
Από την αρχή της ανάκρισης ο διαβόητος Χρήστος Παπαδόπουλος κερδίζει επάξια τον τίτλο του αρχηγού, αφού τα στοιχεία τον καταδεικνύουν ως το διαβολικό μυαλό που σχεδίασε τις δολοφονίες οχτώ ανθρώπων.
Τελευταίος στην λίστα της φρίκης είναι ο εφοπλιστής Χαράλαμπος Τυπάλδος που «πεθαίνει» σε ηλικία 84 ετών αφήνοντας πίσω του μια διαθήκη που προκαλεί πολλά και ποικίλα ερωτηματικά στην σύζυγο και την κόρη του.
Ούτε λίγο, ούτε πολύ στην διαθήκη του Τυπάλδου εμφανίζονται 156 κληρονόμοι ανάμεσα τους και ο Νίκος Πέππας τον οποίο ο Τυπάλδος γνώριζε ελάχιστα.
Οι συγγενείς του αναθέτουν στον ιδιωτικό ερευνητή Κώστα Σπύρου να ερευνήσει εξονυχιστικά την υπόθεση και τα άγνωστα πρόσωπα της διαθήκης.
Ακολουθούν πολύμηνες έρευνες του ντετέκτιβ και στοιχεία που συνέβαλλαν τα μέγιστα στην αποκάλυψη της διαβόητης αγέλης και των εγκληματικών πεπραγμένων τους.
Οι συλλήψεις των μελών το Πάσχα του 1987 είναι μόνο η αρχή των αποκαλύψεων που σοκάρουν την ελληνική κοινή γνώμη, καθώς μέρα με την ημέρα βγαίνουν στο φως νέα στοιχεία.
Ο Χαράλαμπος Τυπάλδος ήταν το τελευταίο θύμα τους ενώ η 65χρονη Λάουρα Πάντου το πρώτο.
Η άτυχη γυναίκα βρέθηκε νεκρή μέσα σε ένα αλσύλλιο στο Κολωνάκι, όπου κατοικούσε μόνιμα αλλά ο θάνατος της αποδόθηκε σε τροχαίο ατύχημα.
Ακολούθησε η Έλλη Βεριοπούλου, θεία της Πάντου η οποία στην διαθήκη της άφηνε κληρονόμους 46 γυναίκες, ανάμεσα τους και τις δύο κόρες του Χρήστου Παπαδόπουλου.
Μάλιστα συγκεκριμένος όρος στην περίεργη διαθήκη ανέφερε ρητά ότι σε περίπτωση θανάτου της ανιψιάς της Λάουρας Πάντου, οι κόρες του Παπαδόπουλου θα είχαν την κυριότητα της περιουσίας της!
Το απίστευτο είναι ότι οι δυο μάρτυρες που υπέγραψαν την διαθήκη Βεριοπούλου, εμφανίστηκαν ξανά ως μάρτυρες στην σύνταξη της διαθήκης του Τυπάλδου!
Μετά την Βεριοπούλου ήρθε η σειρά της Φραγκουλάκη, στην οποία ο αρχηγός «πλάσαρε» τον Βασίλη Πλατανιώτη ως υποψήφιο γαμπρό, ξέροντας ότι ήταν τρεις φορές χήρα.
Το τέλος της ήρθε με το χτύπημα μιας πέτρας στο κεφάλι από το χέρι της ίδιας της ανιψιάς της, η οποία βιαζόταν να την κληρονομήσει.
Τον κατάλογο συμπλήρωσαν η Ευθυμία Πρωτονοτάριου, ο Άγγελος Καλαφάτης, ο Σταμάτης Μπρουζάκης και μια 75χρονη ξαδέρφη της Βεριοπούλου.
Η σοκαριστική δίκη, οι ποινές και η αυτοχειρία
Στην δίκη που ακολούθησε ο λύκος-αρχηγός της αγέλης Χρήστος Παπαδόπουλος ήταν λαλίστατος στους δημοσιογράφους και ενίοτε χαμογελαστός!
Φράσεις όπως «η ανθρώπινη ζωή δεν είναι ταμπού» και «αν υπήρχαν εκατό εταιρίες δολοφόνων η ζωή μας θα ήταν καλύτερη» σοκάρουν δημοσιογράφους και δικαστές.
Δικηγόρος, πρώην Δήμαρχος Νέας Χαλκηδόνας και γενικά ένας άνθρωπος που δεν κινούσε υποψίες, ο Παπαδόπουλος έστησε αριστοτεχνικά μαζί με τους υπόλοιπους έναν ιστό αράχνης γύρω από τα θύματα του.
Μέχρι την περίπτωση του Χαράλαμπου Τυπάλδου η συμμορία δεν είχε κινήσει υποψίες, ο εφοπλιστής όμως ήταν η αρχή του τέλους τους, αφού δεν κράτησαν καν τα προσχήματα.
Ήταν με διαφορά ο καλύτερος υποψήφιος, ο πιο πλούσιος από τα μέχρι τότε θύματα τους και η απληστία του Παπαδόπουλου αλλά και των άλλων απέβη μοιραία, με την διαθήκη που «έφτιαξαν».
Οι συγγενείς του δεν λυπήθηκαν τα χρήματα προκειμένου να βρεθεί η άκρη του νήματος και ο Κώστας Σπύρου έκανε πολύ καλή δουλειά.
Τα αδιάσειστα στοιχεία για την δράση τους και οι λεπτομέρειες που αποκαλύπτονται κατά την διάρκεια της δίκης αφήνουν το πανελλήνιο με το στόμα ανοιχτό, όπως συνέβη κατά την διάρκεια της απολογίας του Παπαδόπουλου.
«Ήμουν εγκέφαλος-ανεγκέφαλος. Τότε είχαν πάρει τα μυαλά μας αέρα, αλλά με το πέρασμα του χρόνου κατάλαβα ότι δεν έπρεπε να τα κάνουμε όλα αυτά. Φτάσαμε σε ακραίες καταστάσεις. Όμως, όσο και αν σας φαίνεται παράξενο, η δράση μας είχε ιδεολογικό υπόβαθρο. Από μικρό παιδί είχα αριστερή συνείδηση. Σε καμία διαθήκη δεν υπήρχαν λιγότεροι από πενήντα κληρονόμοι, συνήθως ήταν από 70-100, ενώ στην υπόθεση του Τυπάλδου παρακαλώ, ήταν 156. Δηλαδή, εγώ δεν τα έκανα όλα αυτά για τον εαυτό μου, αλλά για να βγάλω τον φτωχό από την πείνα του. Τότε πίστευα ότι έχει μεγαλύτερη αξία να φάνε ψωμί 150 άνθρωποι, από τη ζωή ενός 85χρονου ή 90χρονου». Ότι και αν έλεγε όμως ήταν πολύ αργά πλέον.
Ο πέλεκυς της δικαιοσύνης έπεσε βαρύς πάνω σε όλους, αλλά ειδικά στον «δικηγόρο του διαβόλου» που καταδικάστηκε οχτώ φορές σε θάνατο και 25 χρόνια κάθειρξη.
Το 2008 εκμεταλλευόμενος τον νόμο αποφυλακίσθηκε και επέστρεψε για λίγο μόνο σε μια υποτιθέμενη κανονικότητα, ανοίγοντας λογιστικό γραφείο.
Μετά την αποφυλάκιση απήγαγε πλούσια κοσμική Αθηναία
Τρία χρόνια μετά θυμήθηκε πάλι την παλιά του τέχνη και απήγαγε μια πλούσια κοσμική Αθηναία την οποία κρατούσε σε μια κατοικία στο χωριό Συκιά, στο Ξυλόκαστρο για εβδομάδες.
Μια καθαρίστρια που αντιλήφθηκε ότι κάτι δεν πάει καλά ενημέρωσε τις αρχές και ο Χρήστος Παπαδόπουλος συνελήφθη ξανά, πριν ολοκληρώσει το μακάβριο έργο του.
Σε ότι αφορά τα υπόλοιπα μέλη, η Γεωργία Παπανικολάου κυκλοφορεί ανάμεσα μας αφού εξέτισε τα 2\3 της ποινής της, ο Βασίλης Πλατανιώτης πέθανε μέσα στην φυλακή ενώ ο Ιωάννης Παμπρής αποφυλακίσθηκε και πέθανε από φυσικά αίτια, λίγους μήνες μετά.
Ο «τσιλιαδόρος» της εταιρίας δολοφόνων Γιώργος Ξανθόπουλος που εξέτιε ποινή 12ετούς κάθειρξης-την μικρότερη από όλους τους υπόλοιπους-δεν περίμενε να την τελειώσει.
Προτίμησε να αυτοκτονήσει μέσα στην φυλακή, στοιχειωμένος πιθανόν από τις τύψεις και τις Ερινύες που τον κατέτρεχαν μαζί με τις φωνές και τις μορφές των θυμάτων.
Αυτών που η μοίρα τους τα έσπρωξε στα νύχια της πιο αδίστακτης ίσως εγκληματικής φατρίας που εμφανίστηκε ποτέ στα ελληνικά αστυνομικά χρονικά.
