COVID-19 
“Στην καλύτερη φάση της καριέρας μου τα παράτησα και έφυγα. Θυμάμαι είχα πει σε μία συνέντευξη τότε: φεύγω, γιατί βαρέθηκα να πληρώνω τόσο ακριβά αυτόν τον ήλιο”, εξομολογείται η σπουδαία ερμηνεύτρια.
Μία διαφορετική συνέντευξη παραχώρησαν η Δήμητρα Γαλάνη και η Παυλίνα Βουλγαράκη. Στο ένθετο «Κ» της Καθημερινής της Κυριακής, οι δύο γυναίκες, προερχόμενες από δύο εντελώς διαφορετικές γενιές τραγουδιστών, συνομίλησαν για τις κομβικές στιγμές της ζωής τους και φυσικά για τη μουσική.
«Ποτέ δεν σκέφτηκα να κάνω παιδί, παρά τους έρωτες που έζησα. Δεν ήθελα αυτή την υποχρέωση. Ήθελα να είμαι ανεξάρτητη κι ακόμα έτσι είμαι. Αλλάζω χώρο και τόπο αμέσως μόλις το αισθανθώ, μόλις νιώσω ότι τελειώνει ένας κύκλος. Αυτό μπορεί να γίνει σε κάθε φάση ηλικιακή στη ζωή μου. Άλλος θα το ‘λεγε τρέλα. Πού πας τώρα 70 χρονών; Αυτή την πολυτέλεια του να αισθάνεσαι πότε τελειώνει ένας κύκλος σου τη δίνει αυτή η ανεξαρτησία. Αν είχα παιδί, δεν θα το είχα αυτό. Ερωτεύτηκα κάποτε παράφορα αλλά παιδί δεν έκανα», εξομολογείται η σπουδαία ερμηνεύτρια στο «Κ».
«Η πιο έντονη στιγμή ήταν το ’81, τότε που ξεκινούσε όλη αυτή η περίφημη «αλλαγή», η οποία αισθητικά και ουσιαστικά με διέλυε. Έφυγα και έζησα δύο χρόνια στο Παρίσι. Στην καλύτερη φάση της καριέρας μου, το διανοείσαι; Τα παράτησα και έφυγα», αφηγείται αμέσως μετά η Δήμητρα Γαλάνη.
«Ζούσα κι έπαιρνα ό,τι είχε να μου δώσει η πόλη. Το Παρίσι ήταν πάντα ένα μούλτι-κούλτι μέρος. Την καλύτερη τζαζ την άκουγες εκεί. Πολιτιστικά ήταν σε πτώση και βέβαια αυτό είχε αντίκτυπο και στο τραγούδι. Σκέψου πολύ αφαιρετικά τη φάση που περάσαμε αργότερα με τα ριάλιτι, μία αποσύνθεση.
Δεν ήθελα όμως να γυρίσω πίσω. Θυμάμαι είχα πει σε μία συνέντευξη τότε: φεύγω, γιατί βαρέθηκα να πληρώνω τόσο ακριβά αυτόν τον ήλιο. Θα έφευγα τρέχοντας και τώρα αλλά είμαι μεγάλη πια, δεν μπορώ να το κάνω», παραδέχεται η τραγουδίστρια στην Παυλίνα Βουλγαράκη.
«Το φευγιό εκείνο με απελευθέρωσε, ξεπέρασα τις αναστολές μου. Ήμουν εκεί στα 30, δεν υπάρχει περίπτωση να μην πάθεις κρίση στα 30. Όταν φύγεις από τις πάρα πολύ βαρετές ανάγκες των 20, φτάνεις στα 30 μετέωρος.
Δεν ξέρω γιατί αυτή η δεκαετία των 20 περνάει τόσο αργά. Λες: ας τελειώσει αυτός ο εφιάλτης. Ειδικά αν είσαι τύπος που θέλεις να εξελιχθείς, πλήττεις θανάσιμα στα 20», σημειώνει η Δήμητρα Γαλάνη.
