COVID-19 LIVE όλες οι εξελίξεις

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Δραματικές εξελίξεις για τη χώρα μας και ολόκληρη τη Δύση: Το επικίνδυνο τρίγωνο Κίνας – Ρωσίας – Τουρκίας που δημιουργείται και η συμφωνία που ετοιμάζονται να υπογράψουν

Στο πλευρό της Ρωσίας τάχθηκε για μια ακόμη φορά, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, υιοθετώντας τους ισχυρισμούς του Βλαντίμιρ Πούτιν αναφορικά με τις κυρώσεις της Δύσης και τις εξαγωγές σιτηρών από τα λιμάνια της Μαύρης Θάλασσας. Ετσι, με δεδομένη και τη στήριξη που παρέχει συστηματικά και σε διάφορα μέτωπα προς τη Μόσχα η Κίνα και ο Πρόεδρός της, Σι Τζινπίνγκ, φαίνεται να διαμορφώνεται ένας ισχυρός αντιδυτικός άξονας.

Δεν είναι τυχαίο, ότι οι τρεις ηγέτες θα βρίσκονται αυτή την εβδομάδα στο ίδιο μέρος – στη Σαμαρκάνδη του Ουζμπεκιστάν, όπου στις 15 και 16 Σεπτεμβρίου θα διεξαχθεί η Σύνοδος Κορυφής του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης.

Σημειώνεται ότι ο Ερντογάν αναμένεται να μεταβεί εκεί παρά το γεγονός ότι η Τουρκία δεν αποτελεί μέλος αυτού του σχήματος, έπειτα από σχετική πρόσκληση που του απηύθυνε ο Πούτιν.

Ο Πρόεδρος της Τουρκίας μοιάζει πλέον να μην τηρεί ούτε τα προσχήματα που θεωρητικά επιβάλλει το γεγονός ότι η χώρα του είναι μέλος του ΝΑΤΟ, καθώς και υποψήφια προς ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

Οι δηλώσεις που έκανε από το Ζάγκρεμπ αποδεικνύουν του λόγου το αληθές: «Το γεγονός ότι τα φορτία των σιτηρών μεταφέρονται με πλοία προς χώρες που εφαρμόζουν τις κυρώσεις (σε βάρος της Μόσχας) ενοχλεί τον κ. Πούτιν. Εμείς επιθυμούμε οι εξαγωγές να αφορούν και τα ρωσικά σιτηρά και λιμάνια», είπε χαρακτηριστικά – για να προσθέσει, επαναλαμβάνοντας ουσιαστικά τα λόγια του ρώσου ομολόγου του, ότι «τα σιτηρά που προέρχονται από αυτή τη συμφωνία δυστυχώς φτάνουν σε πλούσιες χώρες και όχι σε φτωχές».

Πάντως, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΟΗΕ, υπό την αιγίδα του οποίου υπογράφηκε η Συμφωνία του Ιουλίου, το 28% των φορτίων που μεταφέρουν τα πλοία καταλήγουν σε χώρες με χαμηλό και μέσο εισόδημα, όπως η Αίγυπτος, η Ινδία, το Ιράν και το Σουδάν. Από την υπόλοιπη ποσότητα, το 44% καταλήγει σε πλούσιες χώρες, το 21% στην Τουρκία και το 7% στην Κίνα.

Όσον αφορά στην Κίνα, το ενδιαφέρον επικεντρώνεται σε δύο κυρίως μέτωπα. Αφενός, στη σταδιακή αντικατάσταση του δολαρίου από το γουάν στις συναλλαγές της με τη Ρωσία (κυρίως στην ενέργεια) και η παράκαμψη του διεθνούς συστήματος συναλλαγών SWIFT και, αφετέρου, στην κατασκευή ενός αγωγού εφάμιλλου με τους Nord Stream 1 και 2 – του αποκαλούμενου Power of Siberia 2, που θα μπορεί να μεταφέρει 50 δισ. κυβικά μέτρα αερίου ετησίως – ο οποίος θα μεταφέρει φυσικό αέριο προς την «καρδιά» της ανερχόμενης υπερδύναμης, μέσω της Μογγολίας.

Υπενθυμίζεται ότι λίγο πριν από την εισβολή στην Ουκρανία, Ρωσία και Κίνα είχαν υπογράψει ένα συμβόλαιο 30 ετών που αφορά το φυσικό αέριο, ενώ η δεύτερη αγόρασε πέρυσι από την πρώτη 16,5 δισ. κυβικά.

Back to top button