COVID-19 
Ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν έχει προειδοποιήσει ότι η Δύση δεν σέβεται τις «κόκκινες γραμμές» της χώρας του και οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους θα μπορούσαν να εγκλωβιστούν σε μια επικίνδυνη σύγκρουση με τη «μεγαλύτερη πυρηνική δύναμη του κόσμου».
Ουσιαστικά, τα τελεσίγραφα της Μόσχας έχουν σκοπό να εμποδίσουν τη Δύση να κάνει έναν λάθος υπολογισμό. Εάν ο προηγούμενος λάθος υπολογισμός με τον Χίτλερ, οδήγησε σε δεκάδες εκατομμύρια νεκρούς, ένα αντίστοιχο λάθος σήμερα μπορεί να οδηγήσει ολόκληρη την ανθρωπότητα στον όλεθρο.
Το ΝΑΤΟ επικροτεί την ανάπτυξη των αμερικανικών πυρηνικών στην Ανατολική Ευρώπη. Κανείς όμως δεν έχει καταλάβει το γιατί. Κανείς δεν μπορεί να κατανοήσει ποιος ο λόγος να μετατρέψουμε την Ευρώπη για άλλη μια φορά σε μία πυριτιδαποθήκη, μόνο που τώρα δεν μιλάμε για μπαρούτι αλλά για πυρηνικά όπλα. Γιατί, όσα πυρηνικά και αν μεταφέρει το ΝΑΤΟ, η Ρωσία διαθέτει ακόμα περισσότερα. Και όλα αυτά θα πέσουν στην Ευρώπη. Αυτό θα πρέπει να το σκεφτούν σοβαρά οι ευρωπαίοι ηγέτες που επιτρέπουν αυτή την ασύδοτη και αυτοκτονική τακτική «σαλαμοποίησης» στην ίδια τη γειτονιά μας.
Ειδικά όμως η Ευρωπαΐκή υπερδύναμη, η Γερμανία, θα πρέπει να θυμάται την υπέστη τις δύο προηγούμενες φορές που μετέτρεψε την Ευρώπη σε πεδίο μάχης. Και να φερθεί ανάλογα.
Το νατοϊκό μπλοκ επεκτάθηκε το 1999 καθώς προσχώρησαν η Πολωνία, η Ουγγαρία και η Τσεχία, αν και θεωρήθηκε τότε ότι αυτή η επέκταση από μόνη της δεν θα άλλαζε δραστικά την ισορροπία δυνάμεων.
Επιπλέον, η Δύση προσπάθησε να μετριάσει τις ανησυχίες της Ρωσίας θεσπίζοντας τον Ιδρυτικό Νόμο ΝΑΤΟ – Ρωσίας για τις αμοιβαίες σχέσεις, τη συνεργασία και την ασφάλεια, ο οποίος εγγυάται ότι δεν θα υπήρχε «μόνιμη παρουσία σημαντικών δυνάμεων» στα νέα κράτη μέλη. Μετά από λίγα χρόνια όμως 11 ακόμη χώρες είχαν ενταχθεί στο μπλοκ, δεν κρατήθηκαν ούτε τα προσχήματα για την τήρηση εκείνου του Ιδρυτικού Νόμου, καθώς πλέον αναπτύσσονταν στρατιωτικές βάσεις και πύραυλοι στην Πολωνία και τη Ρουμανία και το ΝΑΤΟ είχε στραμμένο το βλέμμα του στην Ουκρανία.
Η παράνομη εισβολή του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία ακολούθησε επίσης τη συνήθη τακτική. Μετά την εισβολή, απέκτησε κάποια νομική κάλυψη και σιωπηρή ρωσική συναίνεση με την εντολή του ΟΗΕ τον Ιούνιο του 1999 για την κατοχή του Κοσσυφοπεδίου υπό τον ειδικό όρο της διατήρησης της εδαφικής ακεραιότητας της Γιουγκοσλαβίας.
Αντίθετα, η παρουσία του ΟΗΕ χρησιμοποιήθηκε για να αλλάξει τα σύνορα, το 2008, η πλειοψηφία των κρατών μελών αναγνώρισε την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου.
Η Ουκρανία «κραυγάζει» στους ηγέτες της ΕΕ: Προετοιμαστείτε για πόλεμο με τη Ρωσία
Οι κόκκινες γραμμές της Ρωσίας αντικρούουν τις τακτικές επέκτασης του ΝΑΤΟ γνωστοποιώντας ξεκάθαρα ότι ακόμη και ένα μικρό βήμα πέρα από ένα σημείο θα προκαλέσει μια ασύμμετρη απάντηση.
Ωστόσο, οι κόκκινες γραμμές συχνά δυσκολεύονται να γίνουν σεβαστές, ακριβώς επειδή φαίνονται «δυσανάλογες». Για παράδειγμα, είτε το ΝΑΤΟ είτε η Ρωσία θα διακινδύνευαν πραγματικά έναν πυρηνικό πόλεμο για την Ανατολική Ουκρανία;
Ωστόσο, όπως δήλωσε ο Πούτιν στην ομιλία του για την επανένωση της Κριμαίας τον Μάρτιο του 2014: «Η Ρωσία βρέθηκε σε μια θέση από την οποία δεν μπορούσε να υποχωρήσει. Εάν μας πιέσετε, θα αντιδράσουμε και θα απαντήσουμε με μεγαλύτερη πίεση. Πρέπει πάντα να το θυμάστε αυτό».
Κόκκινες γραμμές και Ουκρανία
Το ΝΑΤΟ και η Ρωσία φαίνεται σίγουρα τώρα να κατευθύνονται προς μια πολεμική σύρραξη στην Ουκρανία. Κάθε συνάντηση, τηλεφώνημα και σύνοδος κορυφής καταλήγουν σε δέσμευση στη δήλωση ότι «δεν υπάρχει εναλλακτική λύση στη Συμφωνία του Μινσκ».
Η Συμφωνία του Μινσκ προσδιορίζει δύο αντιμαχόμενα μέρη, το Κίεβο και το Ντονμπάς (των αυτονομιστών), και η πρώτη ενέργεια που έπρεπε να ήταν η άμεση έναρξη διαλόγου μεταξύ τους για την επεξεργασία των συνταγματικών αλλαγών που θα παρείχαν αυτονομία στους ρωσόφωνους της Ανατολικής Ουκρανίας.
Ωστόσο, το Κίεβο έχει δηλώσει προκλητικά και με σαφήνεια ότι «δεν θα συνομιλήσει με τους αυτονομιστές» και επομένως θα παραβιάσει τη συμφωνία, ενώ οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ έχουν αποδείξει ότι δεν σκοπεύουν να πιέσουν την Ουκρανία να τηρήσει την υπογραφή της. Εάν η συμφωνία απορριφθεί και δεν δημιουργηθεί εναλλακτική, τότε ο πόλεμος γίνεται αναπόφευκτος.
Τα τελευταία επτά χρόνια, τα δυτικά κράτη έχουν επιβάλει κυρώσεις στη Ρωσία και παρείχαν βοήθεια και όπλα στην Ουκρανία. Τον Μάρτιο και τον Απρίλιο, η Ουκρανία άρχισε να κινητοποιεί τα στρατεύματά της στη μία πλευρά του Ντονμπάς για να προετοιμαστεί για μια στρατιωτική επίθεση, την οποία απέτρεψε η ρωσική στρατιωτική συσσώρευση στην άλλη πλευρά του Ντονμπάς. Ο πόλεμος αποφεύχθηκε επειδή ο Μπάιντεν επικοινώνησε με τον Πούτιν και κάλεσε για αποκλιμάκωση, διακηρύσσοντας τη συνήθη «δέσμευση της Ουάσιγκτον στη συμφωνία του Μινσκ».
Όπως πάντα, η σταδιακή επέκταση συνεχίζεται. Οι χώρες του ΝΑΤΟ δεν ζητούν από το Κίεβο να ξεκινήσει διάλογο με το Ντονμπάς σύμφωνα με τη Συμφωνία του Μινσκ, αλλά αντίθετα επιμένουν τώρα ότι πρόκειται απλώς για μια σύγκρουση μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας. Εν τω μεταξύ, οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν ότι η πόρτα είναι ανοιχτή για την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ. Τα κράτη μέλη είτε αγνοούν είτε υποστηρίζουν τις επιθέσεις με τουρκικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη του Κιέβου και άλλες επιθέσεις στο Ντονμπάς.
Νατοϊκά πολεμικά πλοία και πολεμικά αεροπλάνα περιπολούν όλο και πιο κοντά στα σύνορα της Ρωσίας στη Μαύρη Θάλασσα και νατοϊκοί στρατιώτες στέλνονται στην Ουκρανία για εκπαιδευτικές αποστολές που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως πυροκροτητής που θα μπορούσε να συμπαρασύρει ολόκληρο το νατοϊκό μπλοκ σε πόλεμο εάν η Ρωσία επέμβει.
Στο επίκεντρο όλων αυτών βρίσκεται ο παράφρονας Πρόεδρος της Ουκρανίας Volodymyr Zelensky, ο οποίος γίνεται όλο και πιο ασύδοτος, με ξεκάθαρο σκοπό να επιτεθεί στο Donbass και την προσδοκία της υποστήριξης του ΝΑΤΟ.
Εάν η Δύση, αλλά κυρίως οι ευρωπαϊκές χώρες δεν αποτρέψουν την ναζιστική παράνοια που κυριαρχεί στην Ουκρανία, η Ευρώπη θα φλερτάρει με έναν γενικευμένο πυρηνικό πόλεμο, που θα κάνει τους δύο προηγούμενους παγκόσμιους πολέμους, να μοιάζουν με καβγαδάκι.
Ειδικά η Γερμανία η οποία πρωτοστάτησε στην ανατροπή της εκλεγμένης κυβέρνησης της Ουκρανίας από τις ναζιστικές ορδές, τίθεται ενώπιον των ιστορικών της ευθυνών. Το τρίτο λάθος της, θα είναι και φαρμακερό. Δυστυχώς όμως θα είναι ολέθριο και για όλους εμάς που μονίμως πληρώνουμε την ναζιστική παράνοια, χωρίς ουδέποτε να έχουμε προκαλέσει κανέναν…
