COVID-19 
Δύο εβδομάδες μετά η θλίψη και η οργή για την τραγωδία στα Τέμπη παραμένει. Το δυστύχημα πέρα από τους 57 νεκρούς άφησε πίσω και αρκετούς τραυματίες που παλεύουν για τη ζωή τους. Οι προσευχές όλων είναι μαζί τους.
Δεκαπέντε ημέρες έχουν περάσει από το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη, που στοίχισε τη ζωή σε 57 ανθρώπους, ενώ οι σοβαρά τραυματίες δίνουν ακόμα μάχη για τη ζωή τους στα νοσοκομεία της Λάρισας και της Θεσσαλονίκης.
Ολόκληρη η χώρα είναι συγκλονισμένη και προσεύχεται για τους ανθρώπους που νοσηλεύονται ακόμα.
Ο μοναδικός επιζώντας του πρώτου βαγονιού, ο 20χρονος Γεράσιμος, παραμένει στη ΜΕΘ σε κρίσιμη κατάσταση, με τους γιατρούς να δίνουν μάχη για να γίνει καλά. Οι γονείς του παραμένουν έξω από τη ΜΕΘ, μέρα – νύχτα, ελπίζοντας να γίνει το θαύμα.
Υπενθυμίζεται ότι ο φοιτητής την ώρα της σύγκρουσης είχε πεταχτεί από το βαγόνι στα χωράφια και φέρει πολλαπλές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις.
Η γιαγιά του Γεράσιμου είπε πως ο εγγονός της νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση: «τα ίδια είναι το παιδί. Στείλαμε στο Βοστόνη τις εξετάσεις του και στην πρώτη αξονική μας είπαν ότι είναι νεκρό, στη δεύτερη μας είπαν πως ελαφρώς κάτι δείχνει, καλύτερο θα είναι άλλη αξονική. Τώρα θα στείλω τις εξετάσεις και σε άλλο πανεπιστήμιο για να δούμε τι εξέλιξη θα έχουμε. Είναι βαριά το παιδί μας».
Επίσης, άλλα τρία νεαρά άτομα νοσηλεύονται σε ΜΕΘ σε σοβαρή αλλά σταθερή κατάσταση. Παράλληλα, ένας τραυματίας αποσωληνώθηκε και μεταφέρθηκε σε απλή κλίνη. Στις απλές κλίνες νοσηλεύονται πλέον 7 τραυματίες από την τραγωδία.
Μέσα στα παιδιά που βρίσκονται στην εντατική είναι και η 25χρονη Ανυσία, η οποία επίσης εκσφενδονίστηκε από το βαγόνι της μοιραίας αμαξοστοιχίας τη στιγμή της σύγκρουσης.
Η 25χρονη «πέρασε από τα τζάμια και “έσκασε” κάτω στις πέτρες». Είναι πολυτραυματίας με κατάγματα στη σπονδυλική στήλη και εγκαύματα τρίτου βαθμού. Η θεία της Ανύσια μιλώντας στον ALPHA είπε πως η 25χρονη «έχει σπασμένα πλευρά, ισχίο και εγκαύματα. Η οικογένειά της ελπίζει ότι θα πάνε όλα καλύτερα, χρειάζεται χρόνο το παιδί μας. Σε αυτά τα περιστατικά υπάρχει μία αισιοδοξία, δεν μπορείς να πεις τίποτα, γιατί όταν είναι μόλις 25 χρόνων χωρίς προβλήματα υγείας, είναι το μόνο θετικό. Από εκεί και πέρα είναι πολυτραυματίας και όσο παραμένει στη ΜΕΘ υπάρχουν διάφοροι κίνδυνοι, έχει θρόμβωση σπληνικής φλέβας, έχει διάφορα θεματάκια».
Η σύντροφος του Βάιου που έμεινε μόνη να παλεύει
Ανάμεσα στους τραυματίες είναι και η σύντροφος του Βάιου Βλάχου, ο οποίος δυστυχώς ανασύρθηκε νεκρός από το μοιραίο τρένο. Η Δάφνη έμεινε πίσω μόνη της με την σκυλίτσα τους, την Τάβι, να ανεβαίνει τον Γολγοθά. Μπορεί να αναρρώσει από τα σωματικά τραύματα, όμως τα ψυχικά θα μείνουν για πάντα, όπως και σε όλους όσους επέζησαν.
Η 36χρονη Δάφνη τη στιγμή της σύγκρουσης καθόταν με την Τάβι και εκσφενδονίστηκε από τη θέση της με αποτέλεσμα να τραυματιστεί βαριά. Νοσηλεύεται στη ΜΕΘ και έχει κάνει 3 με 4 χειρουργεία. Οσο για την Τάβι, κανείς δεν ξέρει πως βρέθηκε έξω από το τρένο αφού εντοπίστηκε σε χωράφια να κλαίει ψάχνοντας τον Βάιο και τη Δάφνη.
Στο μεταξύ, εκείνοι που κατάφεραν να γυρίσουν σπίτι τους, στις οικογένειές τους, σώοι ή ελαφρά τραυματισμένοι, δεν μπορούν να αισθανθούν τυχεροί. Αυτό που πέρασαν τους στιγμάτισε. Αρκετοί βλέπουν εφιάλτες ή δυσκολεύονται να κοιμηθούν. Μόλις κλείσουν τα μάτια το ζουν όλο από την αρχή.
«Νιώθω τύψεις που ζω, οι γονείς μου χαίρονται και άλλοι κλαίνε»
Η Δήμητρα Χεκιμίδου μιλώντας για τις στιγμές που βίωσε το βράδυ της μοιραίας σύγκρουσης, λέγοντας πως τώρα αρχίζει να συνειδητοποιεί τι συνέβη το μοιραίο βράδυ είπε: «Αισθάνομαι τύψεις γιατί εγώ πρέπει και επιβάλλεται να συνεχίσω τη ζωή μου. Εμένα οι γονείς μου είναι χαρούμενοι που γύρισα άλλοι γονείς κλαίνε. Υπάρχουν παιδιά που έχασαν τους γονείς τους και γονείς που έχασαν τα παιδιά τους. Και γιατί; Γιατί απλά έτυχε να κλείσω εισιτήριο στο τελευταίο βαγόνι».
«Είναι τρομερό αυτό που συνέβη. Έχουν περάσει δύο βδομάδες και τώρα το συνειδητοποιώ. Δεν βλέπω τηλεόραση, δεν διαβάζω τα νέα. Προσπαθώ να χωνέψω πως μπροστά από εμένα ακρωτηριάστηκαν άνθρωποι, υπήρχαν άνθρωποι που φωνάζανε και καιγόντουσαν μέχρι θανάτου. Και εμείς δεν ξέραμε τι γινόταν. Ένας ακόμα λόγος που νιώθω τύψεις είναι πως θα μπορούσαμε να σώσουμε κάποιον αλλά έπρεπε να φύγουμε από το σημείο», πρόσθεσε.
«Η Αστυνομία και τα ασθενοφόρα ήρθαν κατευθείαν, αλλά εμείς μάθαμε τι συνέβη την επόμενη μέρα. Στην αρχή, είμασταν στο λεωφορείο, διαβάζαμε τα δημοσιεύματα για νεκρούς και λέγαμε πως είναι υπερβολές των δημοσιογράφων. Είμασταν όλοι σε άρνηση. Ένα παιδί το πήρε η θεία του και του είπε για μετωπική σύγκρουση και λέγαμε αποκλείεται, πώς έγινε αυτό; Είδα ελαφρά τραυματισμένους ανθρώπους. Από το βαγόνι μου δεν χτυπήσαμε πολύ. Δεν φανταστήκαμε το μέγεθος της ζημιάς. Ήρθε μία κυρία και μας είπε πως έχει τρεις νεκρούς και λέγαμε αποκλείεται, θα έχουν χάσει τις αισθήσεις τους», ανέφερε.
«Κάθε βράδυ έχω εφιάλτες – Η Ιφιγένεια έρχεται στον ύπνο μου, δε με αφήνει»
Ο 18χρονος Άγγελος Τσιαμούρας το βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου επέβαινε στο Intercity 62 βρισκόταν στο 6ο βαγόνι και ήταν από τα άτομα που έσπευσαν να βοηθήσουν τους συνεπιβάτες τους που ήταν εγκλωβισμένοι. Αυτά που είδε χαράχτηκαν για πάντα στη μνήμη του.
«Κάθε βράδυ έχω εφιάλτες. Τα τρία πρώτα βράδια δεν κοιμήθηκα αλλά μετά ξεκίνησα να έχω τρεις, τέσσερις, πέντε ώρες ύπνου. Γενικώς με επισκέπτονται και δεν με αφήνουν να κοιμηθώ. Δε θέλουν να με αφήσουν ακόμα. Ίσως να θέλουν να μου πουν κάτι. Να ξυπνήσω κάποιον; Δεν ξέρω. Κάτι όμως θέλουν σίγουρα να μου πουν. Βλέπω συνέχεια την Ιφιγένεια, δεν με έχει αφήσει ακόμα.Την πρώτη βραδιά που κοιμήθηκα είδα και το άλλο παιδί που ήταν στο βαγόνι αλλά πολύ θολά. Η Ιφιγένεια έρχεται όμως καθαρά ακόμα», είπε ο Άγγελος στην εκπομπή «Πρωταγωνιστές».
«Υπήρχαν κι άλλοι που έψαχναν εκείνη την ώρα και ένας από αυτούς ήταν ο κ. Γιώργος ο οποίος ήταν πραγματικά σαν άγιος που εμφανίστηκε σε μένα εκείνη την βραδιά. Δεν μπορώ να το εξηγήσω.Μαζί με τον κ. Γιώργο από το βαγόνι τέσσερα φύγαμε από τα παράθυρα, γιατί οι πόρτες ήταν εγκλωβισμένες και κατευθυνθήκαμε στο βαγόνι τρία. Εκείνος ήταν που ανέβηκε πρώτος στο βαγόνι τρία, πάτησε στα συντρίμμια για να μου δείξει που να πατήσω και να μην κοπώ. Δηλαδή θυσίασε τα δικά του χέρια ώστε να κοπεί αυτός και μετά να ανέβω εγώ για να δούμε τι θα δούμε.Προτού όμως ανέβω πάνω, μου είπε να πάω να φωνάξω την ΕΜΑΚ για να φέρουν ψαλίδια και φορεία», είπε και συνέχισε:
«Άκουσα τον φίλο της Ιφιγένειας που φώναζε ότι έχει σπάσει τον λαιμό της. Την βρήκα, όντως είχε σπάσει τον λαιμό της και είχε ακόμα σφυγμό, αλλά δεν ξέραμε μέχρι πότε. Μετά από δέκα λεπτά δυστυχώς η Ιφιγένεια έφυγε.»
