COVID-19 
Tην στιγμή που η Μόρια παραδόθηκε στις φλόγες και χιλιάδες μετανάστες, ανάμεσά τους και Τουρκμένοι «πρόσφυγες» η τουρκική φιλοκυβερνητική εφημερίδα Γενί Σαφακ, όλως τυχαίως με άρθρο της αναφέρει πως η στρατιωτική παρέμβαση της Τουρκίας στα ελληνικά νησιά, ως αντίδραση στην στρατιωτικοποίησή τους είναι η μόνη «λύση».
«Η Τουρκία είναι η πλευρά που νομικά είναι ισχυρή : Για τα εξοπλισθέντα νησιά Η μόνη λύση είναι η “στρατιωτική επιλογή”» είναι ο τίτλος που έχει επιλέξει η εφημερίδα, που αποτελεί τον «εκπρόσωπο Τύπου» του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και παρουσιάζει τις εμπρηστικές απόψεις του Χασάν Οζκάν, στελέχους του Κέντρου Στρατηγικών Ερευνών Ρούμελης-Βαλκανίων, ο οποίος έχει και καταγωγή από την ελληνική Θράκη.
Μάλιστα αναφέρεται και στην επικείμενη συνεδρίαση του:
«Τούρκοι και Έλληνες αξιωματούχοι θα συναντηθούν αύριο για την μείωση της στρατιωτικής έντασης στην Ανατολική Μεσόγειο.
Η Ελλάδα η οποία μέχρι σήμερα έχει απορρίψει τις εκκλήσεις της διπλωματίας της Τουρκίας για μία δίκαιη μοιρασιά στην Ανατολική Μεσόγειο με την συμφωνία που έκανε με την Αίγυπτο έκλεισε τις πύλες σε αυτή την πιθανότητα.
Ειδικοί αναφέρουν πώς η Τουρκία νομικά είναι ισχυρή και δηλώνουν πως: Το διεθνές δικαστήριο Θα υποχρεωθεί να βγάλει μία απόφαση κατά της Ελλάδας.
Η Ελλάδα γνωρίζοντας το αυτό και επειδή οι παραβιάσεις δικαιωμάτων δεν συνάδουν με το δίκαιο προσπαθεί αυτά να τα θέσει σε πολιτική βάση. Οι ειδικοί αναφερόμενοι στα εξοπλισθέντα νησιά, είπαν πως η μόνη λύση είναι η στρατιωτική επιλογή».
Ο Χασάν Οζκάν, από το Κέντρο Στρατηγικών Ερευνών Ρούμελης-Βαλκανίων, επισημαίνει στην Γενί Σαφάκ, πως εφόσον αποτύχει η διπλωματία η Τουρκία έχει το νόμιμο δικαίωμα να … εισβάλλει στα ελληνικά νησιά, όπως το έπραξε στη Συρία για την αυτοπροστασία της.
Προφανώς νομίζει ότι εδώ στην Ελλάδα έχουμε… σφεντόνες όπως ο συριακός Στρατός του οποίου η τεχνολογική διάσταση έχει πάψει να υφίσταται μετά από εννιά χρόνια εμφυλίου πολέμου.
«Γαλλία και Ελλάδα επιχειρούν να πείσουν την ΕΕ για το θέμα των κυρώσεων ενάντια στην Τουρκία. Διακρίνεται όμως ότι οι άλλες χώρες δεν το βλέπουν αυτό και τόσο θερμά διότι βλέπουν την αλήθεια. Διότι αυτό που κάνει η Ελλάδα είναι ολοφάνερο. Η ΕΕ δεν πρέπει να παραμελήσει τις υπαρξιακές της αξίες. Δεν πρέπει να υποθηκεύσει τις σχέσεις της με την Τουρκία λόγω των παράνομων αιτημάτων και επιθυμιών της Ελλάδας» αναφέρει ο Οζκάν, παρουσιάζοντας στη συνέχεια τη χώρα μας ως «εισβολέα» στα νησιά του Αιγαίου.
«Καθώς η Ελλάδα χωρίς να υπολογίζει τις συνθήκες της Λωζάνης και των Παρισίων διατάραξε το status των αποστρατικοποιημένων νησιών, πλέον η Τουρκία, λόγω γεωγραφίας αλλά και ιστορικών δικαιωμάτων, πλέον έχει δικαιώματα.
Η Τουρκία σε αυτά τα θέματα, είναι πρόθυμη να μιλήσει με την Ελλάδα η οποία έχει προκαλέσει νομικό κενό στα νησιά και έχει καταστεί πια ¨εισβολέας¨ (…) Έτσι ο μόνος δρόμος της Τουρκίας είναι η de facto δημιουργία καταστάσεων και η πλήρωση του νομικού κενού.
Η Τουρκία βάσει διεθνούς δικαίου έχει αυτό το δικαίωμα. Όπως στην Συρία αποφασίσαμε μόνοι μας έτσι και στο θέμα των νησιών αν δεν βρούμε ομόλογο στο τραπέζι και αν μπλοκαριστεί η διπλωματία, τότε όπως έχει αναφέρει και ο κύριος ΠτΔ μας πολλές φορές, τότε θα αποφασίσουμε μόνοι μας».
Τον περασμένο Ιανουάριο, ο πατέρας του «αναλυτή» της Σαμπάχ, Φερούχ Οζκάν, από την Κωνσταντινούπολη, είχε παρουσιαστεί ως πρόεδρος της αυτοαποκαλούμενης ως «Αυτόνομης Συνόδου Διαπραγμάτευσης Δυτικής Θράκης» ζητώντας από την Αθήνα «διαπραγμάτευση» για «ειδικό καθεστώς» στην ελληνική Θράκη, με βολές κατά του τότε Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου.
Άμεσα η ελληνική πλευρά πρέπει να θέσει ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ προς την Τουρκία. Επιβάλλεται να ζητήσει την πιστή εφαρμογή της Συνθήκης της Λωζάνης από την Τουρκία καθώς πρέπει να επαναφέρει το καθεστώς αυτονομίας Ίμβρου και Τενέδου, όπως και να επιστρέψουν οι Έλληνες της Κωνσταντινούπολης που δέχτηκαν απανωτά πογκρόμ από το κεμαλικό κράτος (που κάποιοι «έξυπνοι» στα ελληνικά ΜΜΕ θέλουν την επιστροφή τους στην εξουσία) το 1945, το 1955, το 1963 και το 1974.
Επίσης να τεθεί ως μείζον ζήτημα η αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων από την Κύπρο κάτι που έχουμε το νόμιμο δικαίωμα να κάνουμε ως εγγυήτρια δύναμη βάσει της Συνθήκης της Ζυρίχης, της συνθήκης ιδρύσεως της Κυπριακής Δημοκρατίας.
