Του Πάνου Παναγιωτοπουλου*
Συγκρατημένη “ανακούφιση” επικρατεί στο περιβάλλον του Τούρκου Προέδρου, μετά την επιβεβαίωση της “χαρμόσυνης” είδησης (για τον ίδιο) περί του θανάτου του Ιμάμη Φετουλαχ Γκιουλεν.
Δεν είναι καθόλου υπερβολικό να λεχθεί ότι ο μετριοπαθής αυτός Σουνιτης θρησκευτικός ηγέτης υπήρξε το προσωπο- “κλειδί”,που σφράγισε ανεξίτηλα την ραγδαία και περιπετειώδη εκρηκτική άνοδο του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στα ανώτατα κλιμάκια της Κρατικής εξουσίας.
Στο πρώτο στάδιο της πολιτικής σταδιοδρομίας του Ερντογάν,υπήρξε ο πολιτικός μέντοράς του.
Ο Τούρκος Πρόεδρος δεν έκρυψε ποτέ ότι προέρχεται από τα λαϊκά στρώματα του Πόντου και πιο συγκεκριμένα από μια μικρή πόλη κοντά στην Ριζουντα.
Και ότι βγήκε στο μεροκάματο από πολύ μικρος, περίπου στην ηλικία των 11 ετών, όπως ο ίδιος μου είχε αφηγηθεί σε μια από τις συναντήσεις μας. Τοτε ήμουν Υπουργός Εθνικής Άμυνας. Ο Ερντογάν, μαζί με άλλους νέους της εποχής, όπως ο Αμπντουλάχ Γκιουλ ( μετέπειτα Πρόεδρος της Τουρκίας) και ο Μπουλέντ Αρίντς ( μετέπειτα Προεδρος της Εθνοσυνέλευσης) βρήκαν πολιτικό καταφύγιο, απέναντι στην παντοκρατορία των Κεμαλιστών, στις Μουσουλμανικές Αδελφότητες, που είχε ιδρύσει και στην Τουρκία ( από εκεί ξεκίνησε άλλωστε) ο Φετουλαχ Γκιουλεν. Μόλις ο Νετζμεντιν Ερμπακάν ίδρυσε το φιλο- Ισλαμικό” Κόμμα της Ευημερίας”, ο Γκιουλεν έστειλε εκεί τους φερέλπιδες νέους του. Ο Ερμπακάν δεν μακροημέρευσε στην κυβέρνηση συνεργασίας, που σχημάτισε και ανετράπη από πρωθυπουργός με το λεγόμενο “μεταμοντέρνο” πραξικόπημα: Τον επισκέφθηκε αιφνιδίως η ηγεσία του στρατεύματος στο Πρωθυπουργικό του γραφείο και του είπε: Ή παραιτείστε από Πρωθυπουργός ή ανατρέπεστε από τις Ένοπλες Δυνάμεις, που δεν σας εμπιστεύονται πλέον!
Εν τω μεταξύ ο Ερντογάν είχε αρχίσει να αποκτά μεγάλη δημοφιλία, λόγω της κοινωνικής πολιτικής που έκανε, ως Δήμαρχος Κωνσταντινούπολης. Το Κεμαλικό κατεστημένο πέτυχε να τον στείλει στην φυλακή για λίγο, με την κατηγορία ότι οι στίχοι ενός Ισλαμιστή ποιητή, που απήγγειλε, απειλούσαν το Κοσμικό Κράτος στην Τουρκία.
Μετά την αποφυλάκιση του, ο Ερντογάν με πολιτική μαγιά τα στελέχη του Γκιουλεν και με χρηματοδότη τον ίδιο τον Ιμάμη και τις οργανώσεις του, θα δημιουργήσει το ΑΚP,το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, που κυβερνάει μέχρι σήμερα την Τουρκία.
Η συγκέντρωση υπερβολικής δύναμης στα χέρια του Τούρκου ηγέτη τον φέρνει σε σύγκρουση με τον μέντορά του. Εν τω μεταξύ ο Γκιουλεν φοβούμενος τις απειλές των Κεμαλιστών σε βάρος του αυτοεξορίζεται πολιτικά στην Πενσυλβάνια των ΗΠΑ.
Οι σχέσεις των δύο παλαιών συμμάχων οδηγούνται πλέον σε ανοιχτή σύγκρουση.Ο Ερντογάν έχει ξεδοντιασει το σύστημα των Κεμαλιστών και αισθάνεται ότι ασφυκτιά μέσα στο σύστημα Γκιουλεν,που έχει απλωθεί παντού στον κρατικό μηχανισμό και στις Ένοπλες Δυνάμεις. Η ώρα μηδέν φθάνει τον Ιούλιο του 2016,με την απόπειρα πραξικοπήματος και δολοφονίας του Ερντογάν από αξιωματικούς προσκείμενους στον Γκιουλεν. Πίσω από το σκοτεινό παρασκήνιο ο Ερντογάν βλέπει τις ΗΠΑ και επωφελείται για να εξαπολύσει πρωτοφανείς διώξεις σε βάρος όλων των στελεχών του Γκιουλεν εντός και εκτός Τουρκίας. Ο θάνατος του Γκιουλεν αποτελεί γεγονός.Το τι έχει αφήσει πίσω του θα φανεί πολύ σύντομα !
*Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω – δημοσιογράφος μέλος της ΕΣΗΕΑ
πρώην Υπουργός Εθνικής Άμυνας
Advertisement
Ακολουθήστε το Europost.gr στο
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα