COVID-19 LIVE όλες οι εξελίξεις

STORIES

Φώφη Γεννηματά: Η άγνωστη ζωή, η δύσκολη πορεία, η μάχη με τον καρκίνο και η τελευταία της εμφάνιση πριν μπει στο νοσοκομείο – Κλείνει για μία εβδομάδα η Βουλή σε ένδειξη πένθους για τον θάνατό της!

Την είδηση του θανάτου της γνωστοποίησε με μία λιτή ανακοίνωση το νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» όπου και νοσηλευόταν από τις 11 Οκτωβρίου με συμπτώματα ατελούς ειλεού.

«Σήμερα 25/10/2021 και ώρα 12:04 μμ στο Νοσοκομείο Ευαγγελισμός, απεβίωσε η Πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ Φώφη Γεννηματά μετά από πολυετή μάχη και παρά τις προσπάθειες των θεραπόντων ιατρών. Εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στους οικείους της» αναφέρει ο «Ευαγγελισμός».

Η Φώφη Γεννηματά είχε πέσει την Κυριακή σε ηπατικό κώμα και όλοι οι υποψήφιοι του κόμματος είχαν ενημερωθεί για τους φόβους των γιατρών πως ήταν θέμα ωρών να υποκύψει στην ραγδαία επιδείνωση της υγείας της.

Για τον θάνατό της έχει ήδη ενημερωθεί και ο πρόεδρος της Βουλής Κώστας Τασούλας, ώστε να ξεκινήσουν οι διαδικασίες για τη διακοπή των εργασιών κοινοβουλευτικών ελέγχων.

Λίγα λόγια για τη Φώφη Γεννηματά

Κόρη του πρώην υπουργού και βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, Γεωργίου Γεννηματά, η Φώφη Γεννηματά γεννήθηκε στην Αθήνα στις 17 Νοεμβρίου του 1964 και ήταν μητέρα τριών παιδιών.

Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής (Α’ Αθήνας) με το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ Τον Απρίλιο του 2000 και στις 21 του ίδιου μήνα εξελέγη γραμματέας της Βουλής των Ελλήνων. Στις 3 Οκτωβρίου του 2001, επανεξελέγη γραμματέας του προεδρείου της Βουλής.

Το 2001 μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ

Το Μάιο του 2000 εξελέγη γραμματέας της διαρκούς κοινοβουλευτικής Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής. Τον Οκτώβριο του 2001, στο 6ο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, εξελέγη για πρώτη φορά μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και το Νοέμβριο του ίδιου χρόνου, εξελέγη από την ΚΕ γραμματέας του Τομέα Παιδείας και Εκπαίδευσης του κόμματος. Τον ίδιο μήνα, εξελέγη γραμματέας της Διαρκούς Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής.

Υπερνομάρχης Αθηνών-Πειραιώς το 2002 και το 2006

Στις νομαρχιακές εκλογές του Οκτωβρίου του 2002, εξελέγη υπερνομάρχης Αθήνας-Πειραιά στο Β’ γύρο με ποσοστό 56,3%, υποστηριζόμενη από το ΠΑΣΟΚ.

Το Μάρτιο του 2003, εξελέγη πρόεδρος της Ένωσης Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων Ελλάδας (ΕΝΑΕ) με την υποστήριξη του ΠΑΣΟΚ και του Συνασπισμού της Αριστεράς.

Στις 3 Ιουλίου του 2003, επανεξελέγη από την Κεντρική Επιτροπή μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου του κόμματος.

Τον Αύγουστο του 2003, ορίστηκε μέλος της 12μελούς Ελληνικής Αντιπροσωπείας στην Επιτροπή των Περιφερειών της ΕΕ.

Το Μάρτιο του 2005, εξελέγη μέλος του νεοσύστατου Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ και επανεξελέγη το Δεκέμβριο του 2006.

Τον Οκτώβριο του 2006, με την υποστήριξη του ΠΑΣΟΚ, επανεξελέγη υπερνομάρχης Αθήνας-Πειραιά από τον Α’ γύρο με ποσοστό 43,4%.

Λίγες ημέρες πριν από τις βουλευτικές εκλογές της 16ης Σεπτεμβρίου του 2007, παραιτήθηκε από υπερνομάρχης Αθηνών-Πειραιώς, προκειμένου να είναι επικεφαλής στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ και στη συνέχεια ο Άρειος Πάγος δεν έκανε δεκτή την υποψηφιότητά της, λόγω συνταγματικού κωλύματος που δεν επιτρέπει σε αιρετό δημοτικό άρχοντα δευτέρου βαθμού να είναι υποψήφιος στις βουλευτικές εκλογές κατά τη διάρκεια της θητείας του, ακόμα και αν έχει παραιτηθεί.

Το Μάρτιο του 2008, στο 8ο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, εξελέγη μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του κόμματος και στη συνέχεια εξελέγη από το Εθνικό Συμβούλιο, μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου.

Το πρώτο κυβερνητικό αξίωμα

Τον Οκτώβριο του 2009, ανέλαβε για πρώτη φορά κυβερνητικό αξίωμα ως υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης στην πρώτη κυβέρνηση του Γιώργου Α. Παπανδρέου.

Στις 26 Μαρτίου 2012, ύστερα από απόφαση του νέου αρχηγού του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελου Βενιζέλου, ανέλαβε εκπρόσωπος Τύπου του Κινήματος, θέση που διατήρησε έως και τις 26 Ιουνίου του 2013, οπότε ορίστηκε αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Άμυνας.

Το Μάρτιο του 2013, επανεξελέγη μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του κινήματος.

Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ από το 2015

Στις 15 Ιουνίου του 2015, εξελέγη νέα πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Στις 30 Αυγούστου της ίδιας χρονιάς σε κοινή συνέντευξη Τύπου με τον πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ, Θανάση Θεοχαρόπουλο και ενόψει των εκλογών της 20ης Σεπτεμβρίου ανακοίνωσαν τον εκλογικό συνδυασμό των δύο κομμάτων υπό τον τίτλο “Δημοκρατική Συμπαράταξη”. Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου η Δημοκρατική Συμπαράταξη έλαβε ποσοστό 6,28% και εξέλεξε 17 βουλευτές.

Η δημιουργία του ΚΙΝΑΛ

Τον Ιούλιο του 2017, από το βήμα του συνεδρίου της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ανακοίνωσε την δημιουργία ενός νέου πολιτικού φορέα και κάλεσε να συμμετάσχουν σε αυτό κόμματα και πολιτικές κινήσεις που θα ήθελαν να εκφράσουν τον χώρο της Κεντροαριστεράς στην Ελλάδα. Επίσης δήλωσε ότι μέχρι το τέλος του έτους θα διεξαχθούν εκλογές για την ανάδειξη, από τα μέλη και ψηφοφόρους των κομμάτων που θα ενταχθούν στο εγχείρημα, του ηγέτη του νέου πολιτικού φορέα.

Εκτός από το ΠΑΣΟΚ, την συμμετοχή στην πολιτική κίνηση ανακοίνωσαν: Το Ποτάμι, η Δημοκρατική Αριστερά, το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών, η Ανανέωση, οι Μεταρρυθμιστές της Αριστεράς οι Κινήσεις Πολιτών για τη Σοσιαλδημοκρατία, η Ένωση Δημοκρατικής Εθνικής Μεταρρύθμισης και η Φωνή Δημοκρατίας.

Στις 12 Νοεμβρίου του 2017, πραγματοποιήθηκε ο πρώτος γύρος των εκλογών για την ανάδειξη του επικεφαλής του νέου πολιτικού φορέα της Κεντροαριστεράς, στο οποίο έλαβαν μέρος εννέα υποψήφιοι.

Ψήφισαν 211.191 άτομα και έλαβαν: η Φώφη Γεννηματά 73.939 ψήφοι (42,50%), ο Νίκος Ανδρουλάκης 43.735 ψήφοι (25,14%), ο Γιώργος Καμίνης 23.520 ψήφοι (13,52%), ο Σταύρος Θεοδωράκης 17.062 ψήφοι (9,81%), ο Γιάννης Μανιάτης 7.417 ψήφοι (4,26%), ο Γιάννης Ραγκούσης 4.162 ψήφοι (2,39%), ο Κωνσταντίνος Γάτσιος 2.877 ψήφοι (1,65%), ο Απόστολος Πόντας 924 ψήφοι (0,53%) και ο Δημήτρης Τζιώτης 343 ψήφοι (0,20%).

Επειδή κανένας από τους υποψηφίους δεν κέρδισε την απόλυτη πλειοψηφία, στις 19 Νοεμβρίου του 2017 διεξήχθη και δεύτερος γύρος μεταξύ των δύο πρώτων στο οποίο συμμετείχαν 156.103 άτομα με την Φώφη Γεννηματά, να αναδεικνύεται επικεφαλής του νέου σχηματισμού με με το 56,75% των ψήφων.

Στις 28 Νοεμβρίου 2017, ανακοίνωσε το όνομα του νέου κόμματος: ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ και στις 2 Δεκεμβρίου συγκροτήθηκε το εξαμελές Πολιτικό Συμβούλιο, αποτελούμενο από τους: Φώφη Γεννηματά, Σταύρο Θεοδωράκη, Νίκο Ανδρουλάκη, Γιώργο Καμίνη, Θανάση Θεοχαρόπουλο και τον πρώην πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου.

Τα πρώτα χρόνια

Η Φώφη Γεννηματά κατά τη διάρκεια των σπουδών της ασχολήθηκε με το φοιτητικό συνδικαλισμό και εντάχθηκε στην προσκείμενη στο ΠΑΣΟΚ φοιτητική παράταξη ΠΑΣΠ.

Το 1986, έγινε μέλος της Ένωσης Γυναικών Ελλάδας.

Το 1987, άρχισε να εργάζεται στην Εθνική Τράπεζα και παράλληλα στο πολιτικό γραφείο του πατέρα της μέχρι το 1989. Την περίοδο της οικουμενικής κυβέρνησης Ζολώτα (1989), ανέλαβε καθήκοντα στο ιδιαίτερο γραφείο του τότε ΥΠΕΘΟ Γεννηματά.

Την περίοδο 1990-1993, επί κυβερνήσεως Μητσοτάκη, ανέλαβε το συντονισμό των δραστηριοτήτων του Γεννηματά, που τότε ήταν κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ.

Το 1993, όταν ο Γεννηματάς ανέλαβε τα υπουργεία ΥΠΕΘΟ και Οικονομικών, έγινε συντονίστρια του ιδιαίτερου γραφείου του. Από το 1996, ήταν εκλεγμένη πρόεδρος του Ομίλου ”Γιώργος Γεννηματάς”.

Η μάχη με τον καρκίνο

Το 2018 η Φώφη Γεννηματά διαγνώστηκε μεκαρκίνο του μαστού. Υποβλήθηκε σε επιτυχή χειρουργική επέμβαση στο Νοσοκομείο Ερρίκος Ντυνάν και αμέσως μετά ταξίδεψε στη Νέα Υόρκη και εισήχθη στο Νοσοκομείο Μεμόριαλ για να ακολουθήσει την κατάλληλη θεραπευτική αγωγή.

Στις 12 Οκτωβρίου του 2021 ανακοίνωσε η ίδια πως αποσύρεται από την μάχη για την προεδρία του Κινήματος Αλλαγής, καθώς σημειώθηκε υποτροπή της ασθένειας.

Πλήγματα και οδύνη

Επειδή η ίδια είχε βιώσει το αρχικό σάστισμα, την ακόλουθη ταλαιπωρία, τα πλήγματα του καταλυτικού πόνου και την οδύνη της συντριβής από την απώλεια δικών της ανθρώπων μέσα στο σπίτι των νεανικών της χρόνων.

Αυτή η επίπονη ασθένεια έδειξε το αμείλικτα σκληρό πρόσωπό της απέναντι στην οικογένειά της. Και οι δύο γονείς της έφυγαν πρόωρα από τη ζωή, με απόσταση επτά μηνών ο ένας από τον άλλον, χτυπημένοι από τον καρκίνο.

Από την ίδια ασθένεια προσβλήθηκε και η θεία της, αδελφή της μητέρας της. Η Φώφη δεν είχε καλά-καλά πατήσει στα 20 χρόνια της όταν τον Ιούνιο του 1984 η μητέρα της διαγνώστηκε με καρκίνο στο στήθος. Οι γιατροί τής έδιναν -τότε- δύο χρόνια ζωής.

Στα 43 της χρόνια η Κάκια (Κατερίνα) Γεννηματά, το γένος Βέργου, έδειξε απίστευτο κουράγιο, πλαισιωμένο με ακαταμάχητη αισιοδοξία. Πάλεψε με σθένος την αρρώστια και κατάφερε, αφότου χειρουργήθηκε, να ζήσει 10 χρόνια μετά την πρώτη αρνητική διάγνωση. Πάντα με την αξιοπρέπεια και την ισορροπία μιας γυναίκας που συνέχιζε να διατηρεί επαγγελματικά ένα κατάστημα στο Χαλάνδρι, παρότι ο σύζυγός της ήταν κορυφαίος, τότε, υπουργός του ΠΑΣΟΚ.

Δεν διανοήθηκε ποτέ να αλλάξει τις συνήθειες της καθημερινότητάς της και με υπομονή συνοδευόταν από τη μεγαλύτερη από τις δύο κόρες της στη θεραπευτική της ρουτίνα. Μαζί με τη Φώφη προσερχόταν για τις απαραίτητες χημειοθεραπείες της στο Αντικαρκινικό Νοσοκομείο «Μεταξά» στον Πειραιά.

Μετά, εξουθενωμένη, καθόταν σε ένα από τα παράθυρα με θέα στον Σαρωνικό, που υπενθύμιζε πόσο όμορφη είναι η ζωή έξω από την πόρτα ενός αντικαρκινικού νοσοκομείου. Ακουμπισμένες στο περβάζι, μάνα και θυγατέρα έκαναν όνειρα για το μέλλον. Σχεδίαζαν το επόμενο ταξίδι στον τόπο καταγωγής της μητέρας της, τη Σύμη, όπου μεγάλωσε ως κόρη ενός ταχυδρομικού υπαλλήλου.

Εκεί γνώρισε στα εφηβικά της χρόνια μέσα σε μια βάρκα τον μοναδικό έρωτα της ζωής της και μελλοντικό σύζυγό της, ο οποίος από τη μητέρα του, Φωτεινή, είχε κι εκείνος καταγωγή από το ίδιο ακριτικό νησί των Δωδεκανήσων. Με τις νοερές εξορμήσεις που καθοδηγούσε η Κάκια, απαλυνόταν κάπως η θλίψη που διέσχιζε εγκάρσια την κόρη της.

Από αυτή την αγόγγυστη στη δοκιμασία συμπεριφορά της μητέρας της η Φώφη άντλησε ένα μεγάλο μάθημα ζωής και το ανιδιοτελές παράδειγμα της γνήσιας, αφειδώλευτης αγάπης του γονιού προς τα παιδιά του. Με το ίδιο δέσιμο, δόσιμο και προσήλωση έχει σφραγίσει και η Φώφη τους δεσμούς τρυφερότητας, σεβασμού και αλληλοκατανόησης με τα τρία δικά της παιδιά.

Η απώλεια της μάνας

Την έκλαψε πικρά τη μανά της, όταν εκείνη έφυγε άδικα από αυτόν τον κόσμο τον Σεπτέμβριο του 1993, σε ηλικία μόλις 54 ετών. Από την ιδιοτροπία μιας κακόβουλης μοίρας, δύο ήμερες πριν ο πατέρας της είχε επιστρέψει στο οικογενειακό σπίτι από το Χιούστον του Τέξας, όπου είχε υποβληθεί σε θεραπεία για καρκίνο του πνεύμονα.

Είχε ήδη και αυτός διαγνωστεί με την ασθένεια από τον Απρίλιο του 1992, όταν και αναχώρησε για τη Νέα Υόρκη όπου υποβλήθηκε σε εγχείρηση. Το σημαντικό ήταν ότι την περίοδο της κοινής περιπέτειας της υγείας τους οι δυο τους δεν δείλιασαν, δεν λιποψύχησαν, δεν μοιρολόγησαν.

Η ψυχική γενναιότητα αμφοτέρων έως την τελευταία στιγμή μετέφερε στις κόρες τους υποδειγματικά το μήνυμα της δύναμης, της αγωνιστικότητας, της ακεραιότητας και του ήθους τους. Αλλη μία τρανή μέσα στην τρυφερότητά της διδασκαλία ζωής και ταυτόχρονα μια παρακαταθήκη άυλης κληρονομιάς για τα επόμενα βήματα της Φώφης.

Ο Γιώργος Γεννηματάς άφησε την τελευταία του πνοή στα 55 του χρόνια στην Αθήνα, τη Μεγάλη Δευτέρα 25 Απριλίου του 1994. Απαρηγόρητες, βυθισμένες στο πένθος, οι κόρες του Φώφη και Μαίρη έμειναν μέσα σε λίγους μήνες διπλά ορφανές, δίχως τη ζεστασιά, την αγκαλιά, το χαμόγελο συμπαράστασης, το χάδι επιβράβευσης των γονιών τους.

Στην κατάμεστη Μητρόπολη το δραματικό «ύστατο χαίρε» στον οραματιστή πολιτικό εκφώνησε ο Κώστας Λαλιώτης, καθώς ο πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου συναντούσε επισήμως την ίδια στιγμή στην Ουάσινγκτον τον πρόεδρο Μπιλ Κλίντον. Τη διαδρομή της σορού του εκλιπόντος ως το Α’ Nεκροταφείο τη συνόδευσε πλήθος συγκινημένου κόσμου για τον άνθρωπο του οποίου το όνομα συνδέθηκε με την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης, την επιστροφή των πολιτικών προσφύγων και, κυρίως, το Εθνικό Σύστημα Υγείας.

Για τον ενεργό ρόλο του στον εξανθρωπισμό των συνθηκών περίθαλψης, στον εκσυγχρονισμό των νοσοκομείων και τη δημιουργία Kέντρων Yγείας, αρκετά δημόσια νοσοκομεία σε όλη τη χώρα έλαβαν το όνομά του. Επί της υπουργικής θητείας του πολλοί πίστευαν ότι ήταν γιατρός. Ο ίδιος ομολογούσε έντιμα πως «είμαι ένας πολιτικός μηχανικός που προσπαθώ να γίνω πολιτικός».

Χρόνια αργότερα οι περισσότεροι θεωρούσαν ότι αυτούσια τη συστολή και ακέραιο τον ιδεαλισμό του τα κληρονόμησε η κόρη του. Διόλου τυχαία, εκείνη τη θλιβερή ήμερα της κηδείας του η Φώφη έγινε αποδέκτρια της έκφρασης των συναισθημάτων άδολης αγάπης και αγωνίας για το μέλλον της από απλούς ανώνυμους ανθρώπους.

Για άλλους ίσως το βαρύ όνομα του πατέρα της, το οποίο η ίδια έφερε με υπερηφάνεια, να αποτελούσε διαβατήριο, εισιτήριο, εφαλτήριο, όπως κι αν λέγεται, για την άμεση είσοδό της στο πολιτικό προσκήνιο. Οχι γι’ αυτήν.

Αν και ενεργά πολιτικοποιημένη, δεν επειγόταν. Μεγαλωμένη σε ένα σπίτι όπου η πολιτική αποτελούσε ουσιώδες συστατικό, είχε συναρθρώσει άρρηκτους δεσμούς με το ΠΑΣΟΚ και είχε εκδηλώσει τον κομματικό πατριωτισμό της από τα 13 της χρόνια κιόλας, όταν ως μαθήτρια συμμετείχε δραστήρια στην προσπάθεια του πατέρα της να εκλεγεί βουλευτής Μεσσηνίας.

Αργότερα, στα 25 της, είχε περιοδεύσει τρεις φορές σε όλη τη χώρα πάλι μαζί με τον πατέρα της την περίοδο ’90-’93, όπου το ΠΑΣΟΚ ήταν στην αντιπολίτευση. Στα 30 της χρόνια, παρότι δραστηριοποιούνταν στην Ενωση Γυναικών Ελλάδας και ήταν πρόεδρος του Ομίλου «Γιώργος Γεννηματάς» αρνούνταν τις παροτρύνσεις φίλων και την ενθάρρυνση απλών ψηφοφόρων να αναλάβει πρωτοβουλίες για πιο δραστήρια πολιτική συμμετοχή.

Είχε συναίσθηση της ευθύνης του ρόλου του πολιτικού και θεωρούσε κάθε βιασύνη συμμετοχής της στην κεντρική πολιτική σκηνή ιεροσυλία στη μνήμη του πατέρα της. Η θριαμβευτική εκλογή της στη Βουλή θα καθυστερούσε έξι χρόνια.

Προηγουμένως είχε να επιμεληθεί σοβαρά μια σπουδαία και επιθυμητή προτεραιότητα. Οι γιατροί από τα νεανικά της χρόνια τής έδιναν τόσο λίγες πιθανότητες ώστε σχεδόν απέκλειαν την προοπτική να γίνει μητέρα. Εσφαλλαν, καθώς δεν λογάριαζαν το τσαγανό της.

Κόντραρε με θάρρος τα προγνωστικά, αγωνίστηκε με υπομονή, προσπάθησε με επιμονή και συνέπεια επί δέκα συναπτά χρόνια για να καταφέρει να μείνει έγκυος και να αποκτήσει παιδί. Με τη βοήθεια της επιστήμης θα γεννήσει το 1997 την πρώτη της κόρη. Ηταν ένας μεγαλειώδης θρίαμβος απέναντι σε εμπόδια και αντιξοότητες. Θα ακολουθούσαν και άλλοι.

Τα παιδικά χρόνια

Γεννημένη πριν από 56 χρόνια, στις 17 Νοεμβρίου του 1964, μεγαλώνει στους Αμπελοκήπους. Αργότερα η οικογένειά της μετακομίζει σε ένα διαμέρισμα κοντά στα Σίδερα Χαλανδρίου και ξεκινά την πρωτοβάθμια εκπαίδευσή της στο ιδιωτικό σχολείο Κωστέα-Γείτονα, που τότε εδράζεται στο Μαρούσι. Τελειώνει τις μαθητικές σπουδές της στο δημόσιο Λύκειο Φιλοθέης.

Είναι ένα γλυκό καστανό κορίτσι γεμάτο ζωτικότητα που κερδίζει συμπάθειες στους συνομηλίκους της χάρη στη φιλικότητα που αποπνέει στις κοινωνικές εκδηλώσεις. Συγκεντρώνει ακόμη τον θαυμασμό για τον ανυπότακτο στις αδικίες και τους καταναγκασμούς χαρακτήρα της. Είναι μια στάση ζωή που θα τηρήσει με συνέπεια σε όλη την κατοπινή σταδιοδρομία της.

Στα πρώιμα χρόνια της ο πολιτικός μηχανικός πατέρας της είναι στέλεχος της Αγροτικής Τράπεζας, πρόεδρος του επαγγελματικού σωματείου των πολιτικών μηχανικών και μέλος του ΠΑΣΟΚ από τη σύστασή του.

Από το διαμέρισμά τους διέρχεται σε κάθε ευκαιρία πλήθος πολιτικών στελεχών και συνδικαλιστών. Ο Ανδρέας Παπανδρέου και η Μελίνα Μερκούρη, μεταξύ άλλων, είναι τακτικά παρόντες σε οικογενειακές γιορτές και φιλικές συνεστιάσεις στο διαμέρισμα του Γιώργου Γεννηματά, μέλους της «τρόικας» του Κινήματος. Στον από κάτω όροφο της πολυκατοικίας διαμένει ο φιλόλογος, καθηγητής και μετέπειτα υπουργός Πέτρος Μώραλης.

Η Φώφη μεγαλώνει σε μια πολιτικοποιημένη ατμόσφαιρα με έντονο δημοκρατικό πρόσημο και σε ένα σπιτικό περιβάλλον με σταθερές οικογενειακές αξίες. Αριστη μαθήτρια στα 18 της, ενώ έχει ιδιαίτερη έφεση στα Μαθηματικά, αρνείται να δώσει Πανελλήνιες για είσοδο στο Πολυτεχνείο και να γίνει πολιτικός μηχανικός, όπως και ο απόφοιτος του Μετσόβιου πατέρας της – υπουργός Εσωτερικών εκείνη την εποχή της πρώτης κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ.

Η ίδια στρέφεται στις θεωρητικές σπουδές και επιλέγει τη Φιλοσοφική Σχολή. Τελικά εισάγεται στο Πολιτικό Τμήμα της Νομικής Αθήνας. Στρατεύεται αμέσως στη Νεολαία ΠΑΣΟΚ και τη φοιτητική συνδικαλιστική παράταξη της ΠΑΣΠ. Στα 22 της χρόνια, φοιτήτρια, παντρεύεται τον συμφοιτητή και κομματικό της σύντροφο Αλέξανδρο Ντέκα από την περιοχή Τριχωνίδας Αιτωλοακαρνανίας ορμώμενο. Μετά από κόπους οι δυο τους θα φέρουν στον κόσμο την κόρη τους Αμαλία.

Αργότερα, μετά από πολύχρονη συμβίωση, το ζευγάρι θα χωρίσει αρμονικά και θα διατηρήσει άψογες σχέσεις. Στα 24 της σήμερα η κόρη τους, πτυχιούχος Αρχιτεκτονικής από το Πανεπιστήμιο της Γλασκόβης, συμμετέχει στην επιχείρηση του πατέρα της που ασχολείται συμβουλευτικά με έργα ανακύκλωσης, φωτοβολταϊκής ενέργειας και αξιοποίησης αποβλήτων.

Εν τω μεταξύ, η Φώφη το 1986, προτού αποφοιτήσει από το πανεπιστήμιο, διορίζεται υπάλληλος στην Εθνική Τράπεζα, αποσπάται για ένα φεγγάρι στο ΠΑΣΟΚ, γίνεται αργότερα βουλευτής και υπερνομάρχης, ενώ συμπληρώνοντας τα χρόνια υπηρεσίας της στην τράπεζα συνταξιοδοτείται πρόωρα μεν στα 51 της, αλλά απολύτως νόμιμα ως μητέρα με ανήλικα παιδιά. Η σύνταξη αυτή είναι σε αναστολή επειδή κατέχει σήμερα την ιδιότητα της βουλευτή.

Στην αυγή του νέου αιώνα ανοίγει καινούριο κεφάλαιο στην προσωπική της ζωή που θα συνοδευτεί, κατ’ ευνοϊκή συγκυρία, με οικογενειακή ευτυχία και θέσεις πολιτικής καταξίωσης. Γνωρίζει τον καταγόμενο από το νησί της Σκύρου οδοντίατρο και συνδικαλιστή στον επαγγελματικό του κλάδο Ανδρέα Τσούνη. Ερωτεύονται, συνάπτουν στέρεο δεσμό και αναπόφευκτα έρχεται και ο γάμος. Παντρεύονται στις 13 Ιουνίου του 2003 στο εκκλησάκι του κτήματος «Αζαλέα» στη Βάρη.

Η νύφη καταφτάνει απαστράπτουσα με μακρύ λευκό φόρεμα κρατώντας από το χέρι την εξάχρονη κόρη της Αμαλία, η οποία είναι παρανυφάκι στη γαμήλια τελετή. Στις στολισμένες με λευκά και ροζ τριαντάφυλλα ροτόντες, στη μια πλευρά της πισίνας του κτήματος, κάθονται συγγενείς των νεονύμφων.

Από πλευράς νύφης ξεχωρίζουν η αδελφή της Μαίρη, που και εκείνη χτυπήθηκε από τον καρκίνο, μαζί με τον σύζυγό της, χημικό μηχανικό Θανάση Καραχάλιο, μετέπειτα διευθύνοντα σύμβουλο των ΕΛ.ΠΕ. επί πρωθυπουργίας Κώστα Σημίτη, καθώς και αρκετοί εκ των εξεχόντων έμπιστων πολιτικών φίλων και κομματικών συνοδοιπόρων του αείμνηστου πατέρα της, των λεγόμενων «Γεννηματικών».

Απαντες ευδιάθετοι, εύχονται «βίον ανθόσπαρτον». Εκείνη την περίοδο η Φώφη έχει παραιτηθεί από τη Βουλή και είναι ήδη υπερνομάρχης Αθηνών – Πειραιά εκλεγμένη ως επικεφαλής του συνδυασμού Νομαρχία Πολιτών.

Παράλληλα η εκκίνηση της νέας ζωής του ζευγαριού συμπληρώνεται με τη χαρούμενη άφιξη των δύο παιδιών τους. Μετά από δύο απολύτως φυσιολογικούς τοκετούς η Φώφη φέρνει στον κόσμο τον 17χρονο σήμερα γιο της Γιώργο και στη συνέχεια τη 15χρονη σήμερα κόρη της Κατερίνα. Παρά τις εγκυμοσύνες, βρίσκεται πολιτικά διαρκώς επί ποδός ασκώντας τα αυτοδιοικητικά καθήκοντά της.

Η μικρή της κόρη δεν έχει καλά-καλά σαραντίσει όταν ρίχνεται στον αγώνα της επανεκλογής της στην Υπερνομαρχία. Με ψυχραιμία αποφεύγει τον πειρασμό να εγκαταλείψει την εκλογική μάχη. Μοιράζεται ισορροπημένα μεταξύ μητρικής φροντίδας και εκλογικής δραστηριότητας. Οι δυσκολίες δεν την πτοούν. Καταφέρνει να μη λείψει από τους πρώτους μήνες ανατροφής της κόρης της και ταυτόχρονα να επανεκλεγεί.

Την επόμενη χρονιά, το 2007, ο Γιώργος Παπανδρέου την καλεί να επιστρέψει στην κεντρική πολιτική σκηνή. Είναι κάτι που και η ίδια επιθυμεί, οπότε αποδέχεται ασμένως τη νπρόσκληση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Παραιτείται από τη θέση της επικεφαλής της Υπερνομαρχίας για να εισέλθει ως επικεφαλής στο κομματικό ψηφοδέλτιο Επικρατείας στις επικείμενες εθνικές κάλπες. Αποδεικνύεται, δυστυχώς, ότι δεν μπορεί να είναι υποψήφια.

Σύμφωνα με το άρθρο 56 του Συντάγματος, οι εκλεγμένοι στην Τοπική Αυτοδιοίκηση έχουν κώλυμα εκλογιμότητας για το διάστημα της θητείας τους. Μένει λοιπόν εκτός πολιτικής για δύο χρόνια.

Τότε ακριβώς ο μέχρι εκείνη τη στιγμή ανέφελος ουρανός σκοτεινιάζει με βαριά μολυβένια σύννεφα. Είναι το 2008 και βαδίζει στα 43 της χρόνια, έχοντας την ίδια ηλικία με τη μητέρα της, όταν της διαγνώστηκε πρώτη φορά κακοήθης όγκος. Οι τακτικές εξετάσεις στις οποίες προσέρχεται λόγω κληρονομικού ιστορικού δείχνουν καρκίνο στον δεξιό μαστό της.

Οι δυσβάστακτα περίπλοκες και μελαγχολικά μουντές μνήμες της οικογενειακής της περιπέτειας επανέρχονται. Διαθέτει, όμως, την εκ του σύνεγγυς παρατήρηση της θαρραλέας συμπεριφοράς των δικών της ανθρώπων που βίωσαν την αφόρητη αυτή εμπειρία.

Ωριμότητα και δύναμη ψυχής

Καμιά φορά οι άνθρωποι χαρακτηρίζονται από τη διαχείριση του ελάχιστου ελεύθερου χρόνου τους, όταν ανακτούν μέρος των δυνάμεων που δαπανήθηκαν στην άσκηση των καθηκόντων τους.

Υπό αυτή την οπτική η πολιτικός Φώφη Γεννηματά ήταν συναισθηματικά πολύ πιο εξοικειωμένη με τον ενεργό πολίτη, εκφράζοντας με την πιο θεμιτή έννοια την καθημερινότητά του. Γιατί μπορούσε να αρθρώνει έναν ώριμο λόγο συμπυκνωμένων νοημάτων, τον οποίο σταθερά επιμελούνταν μόνο η ίδια, και ταυτόχρονα στην ανάπαυλα να είναι η πρόσχαρη οικοδέσποινα που υποδέχεται τους επισκέπτες στο σπίτι της στη Βούλα ανήμερα τη γιορτή της στα Θεοφάνια.

Να περιοδεύει από τη μια σε όλη τη χώρα και από την άλλη, εκεί που χρειάζεται μια κοφτή ανάσα ξεκούρασης, να ετοιμάζει ακμαία γλυκά και να μαγειρεύει φαγητά για τα γενέθλια και τις γιορτές των παιδιών της στο σπίτι. Δεν ήταν ανούσια πολυπραγμοσύνη, ήταν πειστικό ενδιαφέρον και δραστήριο νοιάξιμο για τους άλλους.

Γι’ αυτή και μόνο την ακατάβλητη ενέργειά της αποτελούσε κοινή πεποίθηση όλων ότι θα ξεπεράσει την περιπέτειά της και θα επανέλθει πιο δυναμική στην πολιτική και κοινωνική ζωή. Προφανώς, γιατί η ίδια είχε αποδείξει πως έχει ενστερνιστεί τη ρήση του Νίκου Καζαντζάκη: «Μην καταδέχεσαι να ρωτάς “Θα νικήσουμε; Θα νικηθούμε;”. Πολέμα!».

Η τελευταία τηλεοπτική συνέντευξη λίγες ημέρες πριν μπει στο νοσοκομείο

ταν Σάββατο 9 Οκτωβρίου και η Φώφη Γεννηματά έδινε την τελευταία τηλεοπτική συνέντευξή της στην ΕΡΤ1 και την εκπομπή «ΕΡΤ Σαββατοκύριακο». Τρεις ημέρες αργότερα, στις 12 Οκτωβρίου, η ίδια ανακοίνωνε πως «η επιδείνωση της κατάστασης της υγείας μου που απαιτεί νοσηλεία και αντιμετώπιση, με υποχρεώνει να μην συμμετάσχω ως υποψήφια στην εκλογική διαδικασία για την εκλογή Προέδρου του Κινήματος Αλλαγής».

Όταν έδινε τη συνέντευξη η Φώφη Γεννηματά δεν είχε αποσυρθεί ακόμη από τη διεκδίκηση της ηγεσίας του ΚΙΝΑΛ. Στη συνέντευξη αυτή είχε αναφερθεί σε πολλά ζητήματα της επικαιρότητας, όπως η ακρίβεια, ο κατώτατος μισθός, η πανδημία και τα μέτρα, η συμφωνία με τη Γαλλία, αλλά και οι προκλήσεις της Τουρκίας.

Φώφη Γεννηματά: Όσα έλεγε για τις εκλογές στο ΚΙΝΑΛ

Κλείνει για μία εβδομάδα η Βουλή σε ένδειξη πένθους για τον θάνατό της

Την αναβολή όλων των κοινοβουλευτικών εργασιών της τρέχουσας εβδομάδας ως ελάχιστο δείγμα σεβασμού της μνήμης της Φώφης Γεννηματά ανακοίνωσε ο Πρόεδρος της Βουλής Κώστας Τασούλας μετά από συνεννόηση με τον πρωθυπουργό και τα κόμματα.

«Η σημερινή συνεδρίαση της Ολομέλειας ξεκινά και τελειώνει υπο την καταθλιπτική σκιά της ανακοίνωσης της εκδημίας της Φώφης Γεννηματά, Προέδρου του Κινήματος Αλλαγής και διακεκριμένης κοινοβουλευτικού», είπε ο κ. Τασούλας ανοίγοντας την σύντομη συνεδρίαση της Ολομέλειας για να προσθέσει «Η θλίψη και η συντριβή που όλες κι όλοι νιώθουμε και που αντιπροσωπεύει πιστά σύσσωμο τον ελληνικό λαό, μας επιβάλλει στοιχειωδώς να αποφασίσουμε την διακοπή των εργασιών του κοινοβουλίου αυτή την εβδομάδα, ως ελάχιστο δείγμα σεβασμού στη μνήμη της.

Πριν από ελάχιστα λεπτά συνομίλησα με τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη που μόλις προσγειώθηκε στο Ριάντ και συμφωνήσαμε να παγώσει το νομοθετικό έργο αυτή την εβδομάδα και με τα υπόλοιπα κόμματα συμφωνήσαμε ομοφώνως να παγώσει το έργο του κοινοβουλευτικού ελέγχου. Η Βουλή των Ελλήνων σήμερα ,γίνεται κοινωνός του τραγικού νέου. Σε συνεδρίαση της Ολομέλειας που θα συναποφασίσουμε θα συνεννοηθούμε να τιμήσουμε την μνήμη μιας άξιας γυναίκας και αφοσιωμένης μητέρας, αγαπητής συναδέλφου και πολιτικού που παρά τα τεράστια προβλήματα υγείας που αντιμετώπισε, μέχρι την τελευταία στιγμή στα μάτια όλων μας ήταν φέρελπις

Η Φώφη Γεννηματά αρχηγός του ΠΑΣΟΚ από το 2015 και του ΚΙΝΑΛ από το 2017 υπηρέτησε με αφοσίωση σημαντικά υπουργεία υπό τις οδηγίες του Γιώργου Παπανδρέου του Λουκά Παπαδήμου και του Αντώνη Σαμαρά. Υπηρέτησε τοπική αυτοδιοίκηση ως υπερνομάρχης Αθηνών και εξελέγη πολλές φορές βουλευτής έχοντας την λαϊκή στήριξη πάντα να την συνοδεύει. Αναλαμβανόμενοι το πλήγμα που υπέστη η οικογένειά της από την τελευταία και ανεπανάληπτη δυστυχώς περιπέτεια της υγείας της που είχε απίστευτα ραγδαία επιδείνωση οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι η σύζυγος και μητέρα τους υπήρξε συνάδελφος που όλοι και όλες εκτιμούσαμε και θαυμάζαμε. Τώρα που έχουμε την εικόνα της δεινής αναμέτρησης με τον καρκίνο αντιλαμβανόμαστε το παθος της για την δημόσια υγεία για το εθνικό σύστημα της δημόσιας υγείας και την εμμονή της διαχρονικά να στηρίξει αυτό που και ο πατέρας της ξεκίνησε και η ίδια συνέχισε και στην μνήμη της θα πρέπει να το υποσχεθούμε «την Δημόσια Υγεία και τα μάτια μας». Εκφράζω εκ μέρους της Βουλής των Ελλήνων τα ειλικρινή συλλυπητήρια».

Στο μεταξύ, λουλούδια άφησαν το μεσημέρι της Δευτέρας, στο έδρανο που καθόταν η πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής Φώφη Γεννηματά, ο Κωνσταντίνος Τασούλας και στη συνέχεια, ο γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Κινήματος Αλλαγής, Βασίλης Κεγκέρογλου.

Οι βουλευτές που βρίσκονταν μέσα στην αίθουσα της Ολομέλειας της Βουλής τήρησαν και ενός λεπτού σιγή για τον θάνατο της Φώφης Γεννηματά.

Back to top button