COVID-19 
Της Καλλιόπης Χαραλαμποπούλου
Αφιερωμένο στην πολυαγαπημένη μου γιαγιά που σαν αύριο θα είχε τα γενέθλιά της
Γιαγιά.
Του παιδιού της το παιδί δυο φορές παιδί της.
Δυο φορές μάνα. Διπλή βαρύτητα.
Η συνέχεια και η χαρά της ζωής.
Η γιαγιά Καλλιόπη που έχω και το όνομα της, ήταν γιαγιά βράχος.
Δεν είχα αναλογιστεί ποτέ την σημασία της. Το καταλαβαίνω τώρα που μεγάλωσα. Έκανα δικό μου παιδί και τώρα που βλέπω τι σημαίνει πραγματικά, εύχομαι να την είχα κοντά μου..
Γιατί η γιαγιά είναι δώρο Θεού …
❤ Θα ήθελα πολύ να μου άνοιγε την μεγάλη αγκαλιά της από χιλιόμετρα μακριά και εγώ να έτρεχα σαν αστραπή να μπω μέσα! Και να καλούπωνα στοργικά εκεί.
❤ Να μου έφτιαχνε το αγαπημένο μου φαγητό. Την αγαπημένη μου πίτα. Και εγώ να περηφανευόμουν παντού ότι «η γιαγιά μου μαγειρεύει καλύτερα από όλους!»
❤ Να μου έκλεινε πονηρά το μάτι όταν η μαμά έλεγε «όχι άλλο γλυκό».
❤ Να μου έλεγε παραμύθια και ιστορίες από τα παλιά. Από τότε που ήταν παιδί μονάχο να πολεμάει στα βουνά.. Να μάθαινα με την παραμικρή λεπτομέρεια τα χρόνια της εξορίας της ξανά και ξανά..
❤ Να μου χάιδευε το μέτωπο μέχρι να κοιμηθώ και να με σκέπαζε σαν μάνα.
❤ Να ερχόταν να με καμαρώσει στη σχολική γιορτή και το δικό της δυνατό «μπράβο», να έκανε αντίλαλο.
❤ Να γυρνούσα από το σχολείο και να χωνώμουν στην αγκαλιά της μέχρι να με πάρει ένας σύντομος υπνάκος
❤ Θα ήθελα ακόμη να κάναμε μαζί τις ζαβολιές μας, να είχαμε μικρά μυστικά.
❤ Να μου έραβε την ξηλωμένη τσέπη στο παντελόνι μου.
❤ Να της έκανα το σπίτι άνω κάτω από τα παιχνίδια μου και να παίζαμε μαζί «κάστρο» με τα μαξιλάρια από τον καναπέ της.
❤ Να έκανα σκανταλιές και εκείνη να με δικαιολογούσε στη μαμά μου «Έλα, παιδί είναι μην κάνεις έτσι».
❤ Να λαχταρούσα να έρθει η ώρα που θα την συναντήσω και να πούμε τα δικά μας.
❤ Έχω ακόμη την ανάμνηση της, την μυρωδιά της, την αγκαλιά της..Δεν μπορεί να ξεθωριάσει ποτέ αυτό..
Μπορούμε να πούμε λοιπόν ότι το να μεγαλώνουν τα παιδιά κοντά στη γιαγιά (αλλά και στον παππού) είναι δώρο!
Και αυτό εξηγώ στο άρθρο “Το να μεγαλώνουν τα παιδιά κοντά στη γιαγιά και τον παππού είναι δώρο!”
Και δε το λέω τυχαία. Σύμφωνα με έρευνες τα παιδιά βοηθούν τις γιαγιάδες και τους παππούδες να ζήσουν περισσότερο. Και όμως!
- Τα παιδιά βοηθούν τους παππούδες να ζήσουν περισσότερο.
Η επιστήμη είναι αρκετά σαφής σε αυτό! Όταν οι παππούδες είναι κοντά και ενεργοί στο μεγάλωμα των εγγονιών τους, κάνει καλό σε όλους! Τα παιδιά αποκτούν καλύτερες βάσεις και οι παππούδες γίνονται πιο υγιείς. Η έρευνα δείχνει ότι οι γιαγιάδες και οι παππούδες που συμμετέχουν στο μεγάλωμα των εγγονιών τους προσθέτουν κατά μέσο όρο πέντε χρόνια στη ζωή τους! Μια απίθανη σύνδεση μεταξύ των γενεών που πραγματικά μόνο τυχαία δεν είναι!
2. Αντιμετωπίζουν καλύτερα τα προβλήματα που εμφανίζονται.
Μια μελέτη του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης διαπίστωσε ότι τα παιδιά που βρίσκονται κοντά στους παππούδες τους έχουν λιγότερα συναισθηματικά προβλήματα και προβλήματα συμπεριφοράς. Είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν καλύτερα τραυματικά γεγονότα στη ζωή τους. Όπως ένα διαζύγιο ή bullying στο σχολείο.
Με πιο απλά λόγια, οι παππούδες και γιαγιάδες μπορούν να παρέχουν μια αίσθηση ασφάλειας και υποστήριξης. Αυτό βοηθά τα παιδιά να αντιμετωπίζουν καλύτερα τις δυσάρεστες εμπειρίες.
3. Η στενή σχέση με τα εγγόνια προστατεύει τη ψυχική υγεία και των δύο!
Μια μελέτη του Boston College το 2014 συνέδεσε τις στενές συναισθηματικές σχέσεις μεταξύ παππούδων και ενήλικων εγγονιών με χαμηλότερα ποσοστά κατάθλιψης. Τόσο για τους ηλικιωμένους αλλά όσο και για τα εγγόνια.
Όταν υπάρχει μια τέτοια στενή σχέση υπάρχουν οφέλη και για τις δύο μεριές. Οι παππούδες και οι γιαγιάδες έρχονται σε επαφή με φρέσκα ερεθίσματα και ιδέες. Ενώ τα εγγόνια επωφελούνται από την εμπειρία ζωής και τις συμβουλές που παίρνουν.
4. Αποκτούν ψυχική δύναμη, σθένος, θάρρος, αντοχή.
Υπάρχουν έρευνες που δείχνουν ότι όταν τα παιδιά γνωρίζουν την ταυτότητα της οικογένειας τους μεταξύ των γενεών, τα βοηθάει να αποκτούν μεγαλύτερες αντοχές. Όταν τα παιδιά γνωρίζουν την οικογενειακή τους ιστορία και πως εντάσσονται μέσα σε αυτήν, τα βοηθούν. Τα βοηθούν να έχουν καλύτερο έλεγχο της ζωής τους. Ακόμη και όταν ο υπόλοιπος κόσμος φαίνεται να είναι εκτός ελέγχου.
Οι ερευνητές λοιπόν που μελέτησαν την ψυχολογία των παιδιών μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, έκαναν μια εκπληκτική διαπίστωση. Όσα από αυτά ήξεραν πολλά για το οικογενειακό ιστορικό τους ήταν σε θέση να αντιμετωπίσουν καλύτερα το άγχος. Γνωρίζοντας ότι η προηγούμενη γενιά τους επιβίωσε στα δύσκολα χρόνια, τα βοηθά. Τα βοηθά να μάθουν να αντιμετωπίζουν και να ξεπερνούν τις αντιξοότητες.
5. Εξαλείφεται το χάσμα γενεών.
Σύμφωνα με μια μελέτη στο Βέλγιο, στην οποία συμμετείχαν 1.151 παιδιά ηλικίας 7 έως 16 ετών, τα παιδιά που βρίσκονταν κοντά στους παππούδες τους είναι λιγότερο πιθανό να παρουσιάσουν προκατάληψη έναντι των ηλικιωμένων. Τα παιδιά λοιπόν που δεν είχαν καλή σχέση ήταν πιο πιθανό να κάνουν ηλικιακές διακρίσεις.
Όταν υπάρχουν στενές σχέσεις είναι πιο εύκολο να καταλάβεις και να ενστερνιστείς τις αντιλήψεις, τον τρόπο ζωής και τη σκέψη του άλλου. Ακόμη και αν σας χωρίζει μισός ή και παραπάνω αιώνας.
