COVID-19 
Νόμιζε ότι το φίδι της ήταν απλά ένας χαριτωμένος σύντροφος, αλλά ο υπέρηχος αποκάλυψε το αντίθετο
Η καρδιά της Κασσάνδρας χτυπούσε με δυσπιστία καθώς κοιτούσε την οθόνη του υπερηχογραφήματος. Αυτό που είδε διέλυσε την αντίληψή της για το αγαπημένο της κατοικίδιο φίδι. Είχε φέρει τον Reggie στον κτηνίατρο, υποψιαζόμενη ότι μπορεί να ήταν άρρωστος ή να παρουσίαζε μια ασυνήθιστη συμπεριφορά, αλλά η πραγματικότητα ήταν πολύ χειρότερη από οτιδήποτε είχε φανταστεί.
Δεν μπορούσε παρά να νιώσει ανόητη που δεν αναγνώρισε τα σημάδια. Ο τρόπος που ο Ρέτζι είχε κουλουριαστεί γύρω της, ο τρόπος που την παρακολουθούσε με το διαπεραστικό του βλέμμα. Είχε ερμηνεύσει αυτές τις πράξεις ως στοργή και αφοσίωση, αλλά δυστυχώς η πραγματικότητα ήταν κάθε άλλο παρά παρήγορη. Η ανακουφιστική ιδέα ότι το φίδι της την πρόσεχε κατά τη διάρκεια της νύχτας της φαινόταν τώρα τρομακτική. Τι έκανε;
Στη γραφική και ήσυχη πόλη του Μπαρ Χάρμπορ, όλοι γνώριζαν το όνομα και τις δουλειές του άλλου και τα κουτσομπολιά εξαπλώνονταν σαν πυρκαγιά. Οι δρόμοι ήταν γεμάτοι με γοητευτικά σπίτια, περιποιημένους κήπους και φιλικά πρόσωπα. Έτσι, όταν η Κασσάνδρα, μια μοναχική γυναίκα στα μέσα των τριάντα της με έφεση στην ιδιωτικότητα, μετακόμισε στη γειτονιά με έναν τεράστιο πύθωνα που τον έλεγαν Ρέτζι, οι ψίθυροι άρχισαν σχεδόν αμέσως. Οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να καταλάβουν γιατί κάποιος θα επέλεγε να ζήσει με έναν τόσο ασυνήθιστο σύντροφο και η ανησυχία για τη δική τους ασφάλεια μεγάλωνε.
Γυναίκα πίστευε ότι θα μπορούσε να κοιμάται με ασφάλεια με το κατοικίδιο Python της κάθε βράδυ, μέχρι που ο κτηνίατρος της έδειξε την εκπληκτική αλήθεια
Στη γραφική και ήσυχη πόλη του Μπαρ Χάρμπορ, όλοι γνώριζαν το όνομα και τις δουλειές του άλλου και τα κουτσομπολιά εξαπλώνονταν σαν πυρκαγιά. Οι δρόμοι ήταν γεμάτοι με γοητευτικά σπίτια, περιποιημένους κήπους και φιλικά πρόσωπα. Έτσι, όταν η Κασσάνδρα, μια μοναχική γυναίκα στα μέσα των τριάντα της με έφεση στην ιδιωτικότητα, μετακόμισε στη γειτονιά με έναν τεράστιο πύθωνα που τον έλεγαν Ρέτζι, οι ψίθυροι άρχισαν σχεδόν αμέσως. Οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να καταλάβουν γιατί κάποιος θα επέλεγε να ζήσει με έναν τόσο ασυνήθιστο σύντροφο και η ανησυχία για τη δική τους ασφάλεια μεγάλωνε.
Η Κασσάνδρα φιλοξενούσε πάντα τον πύθωνα της σε ένα vivarium εξοπλισμένο με μια λάμπα θερμότητας, ακολουθώντας τη συνήθη πρακτική για τα ερπετά κατοικίδια. Ωστόσο, καθώς άρχισε να αισθάνεται όλο και πιο μόνη, αποφάσισε να εμβαθύνει τον δεσμό τους και να πάει τη σχέση τους στο επόμενο επίπεδο. Πίστευε ειλικρινά ότι θα μπορούσαν να ενισχύσουν τον δεσμό τους. Παρατηρώντας τη φαινομενικά αδύναμη σχέση της γειτόνισσάς της με τον σκύλο της, τον οποίο άφηνε έξω για να κοιμηθεί κάθε βράδυ, η Κασσάνδρα εμπνεύστηκε μια ιδέα.
Καθώς περνούσαν οι εβδομάδες, ωστόσο, η Κασσάνδρα παρατήρησε μια ανησυχητική αλλαγή στη συμπεριφορά του Ρέτζι. Δεν έδειχνε πλέον ενδιαφέρον για τα γεύματα που του πρόσφερε, είτε επρόκειτο για φρέσκο κοτόπουλο είτε ακόμη και για το αγαπημένο του κουνέλι. Ένα πρωί η συμπεριφορά του την ανησύχησε ιδιαίτερα. Τι συνέβαινε;
Καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας, ο Ρέτζι παρέμεινε στο κρεβάτι της, αρνούμενος να φάει και δείχνοντας πιο ανήσυχος από ό,τι συνήθως, ειδικά όταν η Κασσάνδρα προσπάθησε να τον μεταφέρει πίσω στο vivarium. Σκέφτηκε αν ήταν απλώς σε κακή διάθεση ή αν δεν αισθανόταν καλά. Παρατηρώντας κάτι περίεργο στην εμφάνισή του, αναρωτήθηκε αν ήταν η φαντασία της ή αν είχε αλλάξει με κάποιο τρόπο το μέγεθός του μέσα σε μια νύχτα.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας, ο Ρέτζι παρέμεινε στο κρεβάτι της, αρνούμενος να φάει και δείχνοντας πιο ανήσυχος από ό,τι συνήθως, ειδικά όταν η Κασσάνδρα προσπάθησε να τον μεταφέρει πίσω στο vivarium. Σκέφτηκε αν ήταν απλώς σε κακή διάθεση ή αν δεν αισθανόταν καλά. Παρατηρώντας κάτι περίεργο στην εμφάνισή του, αναρωτήθηκε αν ήταν η φαντασία της ή αν είχε αλλάξει με κάποιο τρόπο το μέγεθός του μέσα σε μια νύχτα.
Κατά την άφιξή του στην κτηνιατρική κλινική, ο δρ Χάνσον έμεινε εμφανώς έκπληκτος από το τεράστιο μέγεθος του Ρέτζι και την προφανή στοργή μεταξύ του φιδιού και της Κασσάνδρας. Δεν μπορούσε παρά να θαυμάσει τον ασυνήθιστο δεσμό που μοιράζονταν. Αφού άκουσε την Κασσάνδρα να του εξηγεί την κατάσταση, ο Δρ Χάνσον συμφώνησε να εξετάσει τον Ρέτζι. Πρότεινε ότι η καταλληλότερη ενέργεια θα ήταν να γίνει υπερηχογράφημα της κοιλιάς του φιδιού, καθώς μπορεί να είχε καταπιεί κάτι ασυνήθιστο.
“Βλέπετε”, συνέχισε ο κτηνίατρος, “το στομάχι του Ρέτζι είναι εντελώς άδειο, πράγμα εξαιρετικά ασυνήθιστο για έναν πύθωνα του μεγέθους του. Πιστεύω ότι προετοιμάζει το σώμα του για ένα μεγάλο γεύμα και γι’ αυτό δεν τρώει”. Τα φίδια είναι ικανά να καταναλώνουν θηράματα σημαντικά μεγαλύτερα από τα ίδια, λόγω της αξιοσημείωτης ικανότητάς τους να ξεσφίγγουν τα σαγόνια τους.
Η Κασσάνδρα δεν μπορούσε να το πιστέψει. “Αλλά τι θα μπορούσε να ετοιμάζει για να φάει; Προσπάθησα να του προσφέρω διάφορες τροφές και τις αρνήθηκε όλες”, τραύλισε απελπισμένα.
Παρά τα επιφυλακτικά βλέμματα και τις σιωπηλές συζητήσεις, η Κασσάνδρα δεν πτοήθηκε. Είχε υιοθετήσει τον Ρέτζι από ένα κέντρο διάσωσης εξωτικών ζώων, αφού τον είχε εγκαταλείψει ο προηγούμενος ιδιοκτήτης του, και ο δεσμός τους ήταν ακλόνητος. Οι γείτονές της δεν μπορούσαν να καταλάβουν τον δεσμό που μοιραζόταν με το φίδι. Δεν πρόσεξαν τον τρόπο με τον οποίο τα μάτια του Reggie έμοιαζαν να λάμπουν από κατανόηση όταν του μιλούσε η Cassandra ή τον τρόπο με τον οποίο της χάιδευε τρυφερά το μάγουλο με το φολιδωτό κεφάλι του, σαν να την καθησύχαζε ότι ήταν εκεί για εκείνη.
