COVID-19 
Αναζητώντας ιστορίες ανθρώπων που έχουν ταξιδέψει στις πιο απίθανες γωνιές του πλανήτη, ανακαλύψαμε την ιστορία του Ηλία.
Ο Ηλίας Βροχίδης με καταγωγή από τη Θεσσαλονίκη έκανε ένα από τα πιο μαγικά και συνάμα συναρπαστικά ταξίδια που μπορεί ένας άνθρωπος να φανταστεί. Παίρνοντας μια μοτοσικλέτα, γύρισε την Αφρική ολάκερη από άκρη σε άκρη κάνοντας ένα μοναδικό ταξίδι ζωής και κερδίζοντας ένα μεγάλο στοίχημα με τον χρόνο και την αντοχή αποδεικνύοντας ότι τα πιο τρελά όνειρα μπορούν να γίνουν οι πιο απίθανες εμπειρίες. Σήμερα, με τρία βιβλία στο ενεργητικό του και έχοντας διασχίσει χιλιάδες χιλιόμετρα σε Ασία και Αφρική, μιλά για τους πιο σημαντικούς σταθμούς αυτής της απίθανης εμπειρίας.
«Έχω επισκεφτεί 65 χώρες μέχρι στιγμής, κυρίως στην Αφρική και την Ασία», αναφέρει ο Ηλίας, όταν τον ρωτάμε σε πόσες χώρες συνολικά έχει ταξιδέψει.
«Δηλαδή, πώς έλαβες την απόφαση να κάνεις τον γύρο της Αφρικής με μηχανή;», ρωτώ αμέσως εγώ και ο Ηλίας αναφέρει ότι: «Αρχικά, είχα στραφεί στις μοτοσυκλέτες, επειδή διαπίστωσα ότι είναι ένα από τα πιο οικονομικά μέσα, για να γυρίσει κανείς τον κόσμο. Ύστερα, κατάλαβα ότι είναι κι ένα από τα πιο απολαυστικά μέσα. Στην Αφρική, κάλυψα 96.000 χλμ., δηλαδή πάνω από δύο φορές την περιφέρεια της γης. Κατά τη διάρκεια της τριετούς αυτής περιπέτειας, που ονόμασα «Μad about Africa», επισκέφτηκα 39 χώρες, κάνοντας ουσιαστικά τον γύρο της Αφρικής. Τα μηνιαία μου έξοδα ήταν κατά μέσο όρο 408 ευρώ τον μήνα κι αυτό συμπεριλαμβάνει τα πάντα, από καύσιμα μέχρι και διαμονή, που πολύ σπάνια, όμως, πλήρωνα, αφού συνήθως κατασκήνωνα ελεύθερα ή φιλοξενούμουν σε σπίτια ντόπιων».
Διασχίζοντας τη Γουινέα-Μπισάου την ημέρα των Χριστουγέννων του 2013./Photo: Ηλίας Βροχίδης
Μετά από 1.000 μέρες στους δρόμους της Αφρικής, ο Ηλίας Βροχίδης κατάφερε να φτάσει στις πυραμίδες της Αιγύπτου./Photo: Ηλίας Βροχίδης
Με αφορμή αυτό, δεν μπορώ παρά να μην ρωτήσω το εξής: «Ποιος ήταν ο μεγαλύτερος κίνδυνος του ταξιδιού στην Αφρική;» και ο Ηλίας αναφέρει πως: «Δεν έχω νιώσει ποτέ ότι κινδύνεψε η ζωή μου, αλλά δυσκολίες, βέβαια, έχω αντιμετωπίσει πολλές κι αιματηρές. Στην Αφρική, ο μεγαλύτερος μπελάς ήταν οι αστυνομικοί και οι στρατιωτικοί, που με απειλούσαν, για να τους δώσω χρήματα κι ας μην είχα κάνει τίποτα παράνομο. Δυστυχώς, οι ντόπιοι υποφέρουν καθημερινά από τις αρχές του τόπου τους και, μάλιστα, αντιμετωπίζουν πολύ πιο τραγικές καταστάσεις από αυτές που συνάντησα εγώ».
«Κάπως έτσι, ποια ήταν η ταξιδιωτική εντύπωση που σου έμεινε αξέχαστη;», ρωτώ εγώ και ο Ηλίας απαντά: «Αυτό που έχει χαραχτεί ανεξίτηλα στην καρδιά μου είναι η φιλοξενία των ανθρώπων, ειδικά στην Ασία. Οι περισσότεροι ταξιδιώτες συμφωνούν ότι ο πιο φιλόξενος λαός είναι οι Ιρανοί κι αυτό το διαπίστωσα κι εγώ με τα μάτια μου. Πολλές φορές, μόλις σταματούσα τη μοτοσυκλέτα μου, χωρίς να ζητήσω το παραμικρό, οι ντόπιοι με πλησίαζαν και με προσκαλούσαν στο σπίτι τους. Γνώρισα την οικογένειά τους, είδα πώς ζουν, με ξενάγησαν στα μέρη τους και με κάποιους από αυτούς διατηρούμε επαφή μέχρι σήμερα».
Με αφορμή όλα τα παραπάνω, θέλω να μάθω ποια είναι τα πιο μαγευτικά τοπία σε Ασία και Αφρική και ο Ηλίας αναφέρει ότι: «Αν και δεν μου αρέσει να συγκρίνω, γιατί κάθε χώρα έχει τις ομορφιές της, εγώ έχω την Ασία στην καρδιά μου. Υπήρχε μεγαλύτερη ποικιλομορφία στα τοπία κι επειδή το μεγαλύτερο πάθος μου είναι τα βουνά, απόλαυσα ιδιαίτερα τα Ιμαλάια που τα εξερευνούσα επί τέσσερις μήνες είτε με τη μοτοσυκλέτα μου είτε πεζοπορώντας».
Τέλος, ρωτώ τον Ηλία πώς προέκυψε η ενασχόληση με την ταξιδιωτική συγγραφή στη ζωή του και εδώ ο Ηλίας μου απαντά πως: «Σε όλα μου τα ταξίδια, γράφω κάθε βράδυ ένα προσωπικό ημερολόγιο, όπου αποτυπώνω τις εντυπώσεις μου και τα βιώματά μου. Όταν στα 23 μου αποφάσισα να πάρω τη μικρή μοτοσυκλέτα μου και να φτάσω μέχρι την Ινδία, πολλοί μου έλεγαν ότι πρέπει να γράψω βιβλίο για όλα αυτά που έζησα. Μέχρι τότε αρθρογραφούσα σε περιοδικά, για να καλύψω τα έξοδα του ταξιδιού. Διαπίστωσα, λοιπόν, ότι μου αρέσει η συγγραφή και σκέφτηκα να ακολουθήσω τις προτροπές όλων αυτών που μου έλεγαν να γράψω βιβλίο. Τελικά έγραψα τρία. Το «27 πανσέληνοι στην Ανατολή» αναφέρεται στο ταξίδι μου στην Ασία, ενώ συνοδεύεται από το αντίστοιχο φωτογραφικό λεύκωμα. Το τρίτο και τελευταίο μου βιβλίο ονομάζεται «Ταξιδεύω άρα υπάρχω» και περιγράφει το ταξίδι μου στην Αφρική».
