COVID-19 
Χιλιάδες Έλληνες επισκέπτονται την Αγία Σοφία στην Κωνσταντινούπολη για να προσκυνήσουν. Ιδιαίτερα, τις μέρες των εορτών των Χριστουγέννων και του Πάσχα οι Έλληνες προσκυνητές αυξάνονται κατά πολύ. Το προσκύνημα στην Αγιά Σοφιά αποτελεί μία κερδοφόρο τουριστική επιχείρηση για την Τουρκία. Βέβαια το πόσο σέβεται το ιερό αυτό μνημείο της χριστιανοσύνης η Τουρκία φαίνεται από το γεγονός ότι ο Ταγίπ Ερντογάν τη μετέτρεψε σε τζαμί…
Από την Αθήνα στην Κωνσταντινούπολη
Στις 7 Απριλίου 1991, Μεγάλη Παρασκευή, ένα διώροφο τουριστικό λεωφορείο της εταιρείας «Άγγελος Τουρς» με οδηγό τον Αντώνη Γκιόλα και αριθμό κυκλοφορίας ΥΟΙ 8500 ξεκίνησε για την Κωνσταντινούπολη. Ακολούθησε κι ένα δεύτερο λεωφορείο του ίδιου γραφείου με εκδρομείς για την Πόλη. Να σημειώσουμε ότι ο «Άγγελος Τουρς» είχε έδρα στο Περιστέρι και οι περισσότεροι επιβάτες των λεωφορείων προέρχονταν από το μεγάλο προάστιο της Δυτικής Αθήνας. Μετά από προγραμματισμένες στάσεις, οι εκδρομείς έφτασαν στην Κωνσταντινούπολη και κατέλυσαν στο ξενοδοχείο «Χαμιντιέ». Να σημειώσουμε ότι ανάμεσα στους επιβάτες του μοιραίου λεωφορείου υπήρχαν και δύο που δεν έφτασαν στην Κωνσταντινούπολη. Επρόκειτο για το ζεύγος Παπαδάκου που ασθένησαν και κατέβηκαν στην Καβάλα. Είναι φυσικά άγνωστο ποια τύχη θα είχαν, αλλά ακόμα κι αν ζούσαν θα είχαν βιώσει μία από τις τραγικότερες εμπειρίες της ζωής τους…
Πολλές φορές στη ζωή μας συμβαίνουν κάποια γεγονότα στα οποία δεν δίνουμε ιδιαίτερη σημασία αλλά τελικά αποδεικνύονται καθοριστικά και μοιραία. Όπως είπε στον Πάνο Σόμπολο, ο Αναστάσιος Ιορδανίδης, ένας από τους εκδρομείς που διασώθηκαν, ένας περίεργος Τούρκος έκανε επί τρεις ημέρες βόλτες έξω από ξενοδοχείο «Χαμιντιέ» όπου διέμεναν οι Έλληνες προσκυνητές του «Άγγελου Τουρς» σαν να περίμενε κάτι. Ούτε η ασφάλεια του ξενοδοχείου όμως ούτε το προσωπικό του ασχολήθηκαν ούτε του έκαναν κάποια παρατήρηση. Θα μπορούσε να είχε η ειδοποιηθεί η τουρκική Αστυνομία. Τίποτα δεν έγινε και στη συνέχεια ο άνθρωπος αυτός έκαψε ζωντανούς 33 συμπατριώτες μας και τραυμάτισε άλλους 9…
Την Τρίτη του Πάσχα, 9 Απριλίου 1991, η μέρα ήταν ελεύθερη για τους ταξιδιώτες που θα πήγαιναν για ψώνια. Οι περιγραφές που ακολουθούν έγιναν στον Πάνο Σόμπολο, από διασωθέντες της τραγωδίας και άλλους Έλληνες που βρέθηκαν τυχαία εκεί. Ο εμπρησμός του λεωφορείου έγινε λίγο πιο μακριά απ’ την Αγιά Σοφιά. Οι εκδρομείς του μοιραίου λεωφορείου άρχισαν να ανεβαίνουν σ’ αυτό γύρω στις 9.30 π.μ. Όταν μπήκαν και οι τελευταίοι, ο οδηγός έκανε μανούβρες για να ξεπαρκάρει και να ξεκινήσει. Ανάμεσα όμως στους επιβάτες που μπήκαν στο λεωφορείο όπως είπε στον Πάνο Σόμπολο ο Αναστάσιος Ιορδανίδης, ήταν και ο περίεργος Τούρκος. Κατευθύνθηκε στη σκάλα που οδηγούσε στον πάνω όροφο του λεωφορείου με τέτοιο τρόπο ώστε να μην μπορεί να τον δει ο οδηγός από τον καθρέφτη. Ανέβηκε στον πάνω όροφο του πούλμαν έχοντας κρεμασμένο στο ζωνάρι του ένα μπιτόνι γεμάτο μ’ ένα πρασινοκίτρινο υγρό κι ένα μεγάλο μαχαίρι. Στάθηκε στα σκαλιά του πρώτου ορόφου, έριξε μια διερευνητική ματιά προς τους επιβάτες, οι περισσότεροι από τους οποίους δεν είχαν προλάβει να καθίσουν στις θέσεις τους. Ο Τούρκος τράβηξε το μαχαίρι. Μερικοί επιβάτες έτρεξαν να τον αφοπλίσουν ενώ άλλοι έτρεξαν προς τον οδηγό. Όμως ο Τούρκος έσκισε το μπιτόνι με το μαχαίρι και άδειασε το υγρό στις σκάλες και άναψε φωτιά. Το λεωφορείο τυλίχτηκε αμέσως στις φλόγες. Οι επιβάτες άρχισαν να ωρύονται: «Καιγόμαστε, σώστε μας… Καιγόμαστε, βοήθεια…». Ο οδηγός άνοιξε την πόρτα και πετάχτηκε έξω. Αμέσως άρχισε να σπάει τζάμια του λεωφορείου για να βγουν οι επιβάτες. Πραγματικά κάποιοι κατόρθωσαν να ξεφύγουν από την πύρινη κολαση και έκαναν κι αυτοί το ίδιο. Χάρη στις ενέργειες αυτές σώθηκαν 19 άτομα… Με καθυστέρηση έφτασε και η τουρκική Πυροσβεστική που έσβησε τελείως την φωτιά, ήταν όμως πολύ αργά.
Ο Πάνος Σόμπολος ενημερώθηκε για τα τραγικά γεγονότα από συγγενή ενός επιβάτη λεωφορείου (τότε δεν υπήρχαν κινητά τηλέφωνα). Σε επικοινωνίες του με το Υπουργείο Εξωτερικών και την Αρχιεπισκοπή έλαβε την ίδια απάντηση: ότι δεν γνώριζαν τίποτα. Τελικά από αξιωματικό της ΕΛΑΣ έμαθε για την τραγωδία και το μέγεθός της.
Η ελληνική κυβέρνηση (πρωθυπουργός ήταν τότε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης) έστειλε με έκτακτη πτήση της Ολυμπιακής Αεροπορίας τον Αναπληρωτή Υπουργό Υγείας, Γιώργο Σούρλα, τον Γ.Γ. του ΥΠΕΞ κύριο Οικονόμου, τρεις ιατροδικαστές, πέντε πλαστικούς χειρουργούς, μια ειδικευμένη στα εγκαύματα αναισθησιολόγο και μια προϊστάμενη νοσηλεύτρια με την ίδια ειδικότητα. Επίσης, στο αεροπλάνο υπήρχαν ραδιοτηλεοπτικά συνεργεία και δημοσιογράφοι από κανάλια και εφημερίδες.
Η κατάσταση στα γραφεία της «Άγγελος Τουρς»
Κι ενώ όλα αυτά γίνονταν στην Κωνσταντινούπολη, στα γραφεία της «Άγγελος Τουρς» είχαν σπεύσει δεκάδες συγγενείς των εκδρομέων που ζητούσαν απεγνωσμένα κάποιες πληροφορίες. Χρειάστηκε η παρέμβαση της Αστυνομίας για να αποφευχθούν ακρότητες. Οι υπάλληλοι της εταιρείας, δικαιολογημένα, δεν μπορούσαν να πουν ή να κάνουν πολλά πράγματα. Την ενήμερωση είχε αναλάβει μία υπάλληλος που επαναλάμβανε: «Ακόμη δεν γνωρίζουμε πολλά πράγματα για το τι έγινε… Κάντε λίγη υπομονή…». Οι ώρες περνούσαν βασανιστικά όμως και η έλλειψη πληροφοριών οδηγούσε σε αγανάκτηση τους συγγενείς των εκδρομέων. Ένας από αυτούς, ο Νίκος Κοτσικογιάννης, ανιψιός ενός ζευγαριού που είχε ταξιδέψει στην Πόλη, δήλωνε στον δημοσιογράφου του «Έθνους» Κώστα Τομαρά ότι στα Υπουργεία Εξωτερικών, Εσωτερικών, Υγείας και Εθνικής Άμυνας έβρισκε κατανόηση από τους χαμηλόβαθμους υπαλλήλους αλλά «αδιέξοδο» όταν ανέβαινε σε υψηλά ιστάμενα πρόσωπα. Η συμπεριφορά των Τούρκων προς τον κύριο Κοτσικογιάννη ήταν απαράδεκτη. Στο ξενοδοχείο όταν έλεγε ότι τηλεφωνεί από Αθήνα του έβαζαν μια κασέτα που «έλεγε» ότι όλες οι γραμμές είναι κατειλημμένες, ενώ στο νοσοκομείο όλοι ισχυρίζονταν ότι δεν γνωρίζουν αγγλικά, τον άφηναν να περιμένει ώρα και τελικά του έκλειναν το τηλέφωνο!
