COVID-19 
Του Γιώργου Χαρβαλιά
Η παγκόσμια απειλή του κορωνοϊού καταρρίπτει και εμπράκτως τους μύθους περί ευρωπαϊκής αλληλεγγύης και κοινής στρατηγικής αντιμετώπισης εξωτερικών κινδύνων.
Το Βερολίνο έφτασε πολύ κοντά στο να ελέγχει τις ζωές των Ευρωπαίων, ακόμη και σε τομείς οικογενειακού προϋπολογισμού, αλλά αποδείχτηκε ανέτοιμο να εκπληρώσει τον ηγετικό του ρόλο, αντιμετωπίζοντας και για λογαριασμό και των πιο αδύναμων μία ακραία κρίση δημόσιας υγείας.
Μπροστά στην ανυπαρξία κοινής γραμμής για την αναχαίτιση της πανδημίας, κάθε κυβέρνηση κάνει αυτό που νομίζει καλύτερο και δεν ζητά άδεια από την Καγκελαρία για να κλείσει επιχειρήσεις και μαγαζιά ή να κατεβάσει τους διακόπτες της οικονομίας. Ομοίως, όταν χρειαστεί να ρίξει λεφτά για να ανακουφίσει τους πολίτες της και ολόκληρους κλάδους παραγωγής ή υπηρεσιών που πλήττονται ανεπανόρθωτα, θα το κάνει, με ό,τι πόρους διαθέτει, χωρίς να κοιτάξει τους κανόνες δημοσιονομικού «καθωσπρεπισμού», που μέχρι πρότινος αποτελούσαν το ευαγγέλιο στην Ε.Ε.
Πρακτικά δηλαδή, επειδή η πανδημία αντιμετωπίζεται πλέον ως εθνική απειλή, κάθε κράτος-μέλος ασκεί δική του πολιτική στην λογική… «ο σώζων εαυτόν σωθήτω». Με προεξάρχουσα, φυσικά, την ίδια τη Γερμανία! Βλέποντας τον κίνδυνο να βρεθούν μπροστά σε μία γενικευμένη… ευρωπαϊκή ανυποταξία, δημοσιονομική και όχι μόνο, οι Γερμανοί ξέσφιξαν λίγο τα λουριά, αφού όμως πρώτα εξασφάλισαν τα δικά τους νώτα: προγράμματα στήριξης «μαμούθ», ειδικά ταμεία αρωγής και πακέτα βοήθειας που σε μέγεθος είναι εφάμιλλα όσων αποφασίστηκαν για το σύνολο της Ε.Ε.!
Το μόνο πράγμα που τους ενδιαφέρει είναι να σταματήσουν μέσω κρατικών ενισχύσεων, ακόμη και εθνικοποιήσεων, τυχόν επιθετικές εξαγορές στρατηγικών επιχειρήσεων από τρίτους και να κρατήσουν όρθια τη βιομηχανία τους για να ηγεμονεύσει ανενόχλητη, αρπάζοντας τις ευκαιρίες στην παγκόσμια οικονομία την επόμενη μέρα της κρίσης.
Η λογική της γερμανικής διαχείρισης παραπέμπει στο «ζήσε και άσε τους άλλους να πεθάνουν». Απαγόρευσαν τις εξαγωγές φαρμακευτικών υλικών και νοσοκομειακού εξοπλισμού για να έχουν επάρκεια, ψάχνουν μανιωδώς το εμβόλιο, προμηθεύονται τεράστιες ποσότητες χλωροκίνης που φαίνεται ότι συμβάλλει στην καταπολέμηση του κορονοϊού, και γενικώς… δεν δίνουν στη μάνα τους νερό μέχρι να περάσει η καταιγίδα.
Με 25.000 κλίνες ΜΕΘ που θα μπορούσαν να διπλασιαστούν και επάρκεια αναπνευστήρων, καθώς οι δύο μεγαλύτερες εταιρίες παραγωγής τους βρίσκονται στο έδαφός της, η Γερμανία είναι ίσως η μόνη χώρα που θα μπορούσε να μείνει με τα ρολά ανοιχτά για να μην καταστραφεί η οικονομία της. Θα μπορούσε ακόμη και να προσδοκά ότι θα εκμεταλλευτεί την κρίση προς όφελός της.
Μόνο που όταν απαλλαγούμε από τον Covid-19 κάποιες άλλες οικονομίες θα τα έχουν «τινάξει», η βόμβα του χρέους θα έχει πυροδοτηθεί και βεβαίως τα κράτη θα έχουν συνειδητοποιήσει ότι σε ειδικές και ακραίες συνθήκες πορεύονται μόνα τους. Κολυμπούν στα βαθιά χωρίς γερμανικό σωσίβιο… Σκληρό μάθημα, αλλά αναγκαίο. Ίσως και ευεργετικό για το απώτερο μέλλον.
Πηγή:newsbreak.gr
