Με φλόγα στην καρδιά, η Αναστασία, κόρη του αδικοχαμένου Τάσου Ισαάκ, απηύθυνε τον δικό της σπαρακτικό χαιρετισμό κατά τα αποκαλυπτήρια του μνημείου που τιμά τη μνήμη του πατέρα της και του Σολωμού Σολωμού.
Κύπρος: Συγκλονίζει η κόρη του Τάσου Ισαάκ-«Οι δολοφόνοι του πατέρα μου κυκλοφορούν ελεύθεροι και ξεπουλούν τις περιουσίες μας»
Στις 11 Αυγούστου του 1996, όπως υπενθύμισε, οι αδίστακτοι δολοφόνοι, με τη βοήθεια των κατοχικών δυνάμεων, δολοφόνησαν με απίστευτη αγριότητα τον πατέρα της, έναν αθώο και άοπλο άνθρωπο, ξυλοκοπώντας τον μέχρι θανάτου με ρόπαλα, πέτρες και ξύλα. Παράλληλα, επισήμανε την τραγική ειρωνεία πως σήμερα χιλιάδες συμπατριώτες μας συνεχίζουν να διασχίζουν τα κατεχόμενα όχι για να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους, αλλά για τσιγάρα, βενζίνη και μια ψευδή αίσθηση ευμάρειας.
«Εικοσιπέντε χρόνια μετά, ακόμα δεν έχουμε κατανοήσει σε βάθος το πόσο η κατοχή διαβρώνει την καθημερινότητά μας, το παρόν και το μέλλον μας», τόνισε. «Ζούμε παγιδευμένοι σε μια μόνιμη απραξία και παραίτηση, επειδή ποτέ δεν διεκδικήσαμε το αυτονόητο: τη δικαιοσύνη και την ελευθερία μας.»
Με οργή και πόνο ανέφερε πως οι δολοφόνοι του πατέρα της και του Σολωμού παραμένουν ελεύθεροι, συνεχίζοντας να ξεπουλούν τις περιουσίες των προσφύγων, ενώ εμείς ζούμε σε μια ψεύτικη «κανονικότητα» χτισμένη πάνω στην αμνησία και τη λήθη.
Κύπρος: Συγκλονίζει η κόρη του Τάσου Ισαάκ-«Οι δολοφόνοι του πατέρα μου κυκλοφορούν ελεύθεροι και ξεπουλούν τις περιουσίες μας»
«Ζούμε σε έναν κόσμο που δημιουργήθηκε από τους δολοφόνους, γιατί ξεχάσαμε ποιοι πλήρωσαν με αίμα. Δεν θα ανεχτούμε η θυσία τους να γίνει εργαλείο για πολιτικά παιχνίδια. Δεν θα αφήσουμε κανέναν να εκμεταλλεύεται τα ονόματα των ηρώων μας για να φωτίσει το δικό του σκοτάδι. Δεν αποδεχόμαστε να μιλούν για θυσία όσοι δεν έκαναν το παραμικρό για να συλληφθούν οι δολοφόνοι και που συμβιβάζονται με την κατοχή, χωρίς καμία απολογία για τις φρικαλεότητες που διαπράχθηκαν», υπογράμμισε με σθένος.
Η Αναστασία κατέληξε πως υπάρχουν άνθρωποι που δεν παραδίδονται στη λύπη και στον πόνο. Μετά από 29 χρόνια, απαιτούμε δικαιοσύνη – όπως στήθηκε αυτό το μνημείο, έτσι πρέπει να αποδοθεί και δικαιοσύνη. Να εντοπιστούν και να συλληφθούν οι ένοχοι, ώστε να ανοίξει ο δρόμος της πραγματικής απελευθέρωσης.
«Για αυτούς τους δύο ήρωες συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε ενωμένοι, ενάντια σε κάθε λύση που δεν σέβεται τη δικαιοσύνη και την ιστορία μας. Για να επιστρέψουμε στις πατρογονικές μας εστίες στη Λάπηθο, την Κερύνεια, την Αμμόχωστο, τη Μόρφου. Εκεί που ο πατέρας μου ονειρευόταν να φτάσει, εκεί που ο Σολωμός κοίταξε κατάματα την κατοχή ανεβαίνοντας στον ιστό», κατέληξε συγκινημένη.
«Για τη μνήμη, την αξιοπρέπεια, την ελευθερία και την επιστροφή», ήταν τα τελευταία της λόγια, γεμάτα ελπίδα και αποφασιστικότητα.
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα