COVID-19 
Μία σπάνια και εκ βαθεών συνέντευξη έδωσε η Μέλπω Ζαρόκωστα, μιλώντας για τη μάχη που έδωσε με τον καρκίνο ενώ αναφέρθηκε και στον Λάμπρο Κωνσταντάρα.
Αρχικά, η Μέλπω Ζαρόκωστα, για τον αείμνηστο συνάδελφό της, είπε: «Δε θα χαρακτήριζα ιδιότροπο τον Λάμπρο Κωνσταντάρα. Ήταν ευαίσθητος άνθρωπος, υπέφερε αρκετά σε ψυχολογικό επίπεδο. Λυπάμαι που έφυγε τόσο νωρίς και μας στέρησε από την πληθωρική καλλιτεχνική του παρουσία.
Ήταν ένα σπάνιο θεατρικό φαινόμενο, του χρωστάω πολλά. Όταν ήρθα από το εξωτερικό στα τέλη της δεκαετίας του ‘50, με άρπαξε κυριολεκτικά στον θίασό του, και με βοήθησε έτσι στα πρώτα βήματά μου, ώστε να καθιερωθώ σιγά σιγά και στην Ελλάδα».
Επίσης, στην εκπομπή «Πάμε Δανάη» είχε μιλήσει η Μέλπω Ζαρόκωστα και μεταξύ άλλων είχε αναφερθεί και στη ζωή της αξέχαστης Ελληνίδας σταρ, Αλίκης Βουγιουκλάκη, με την οποία διατηρούσε φιλία.
Μέλπω Ζαρόκωστα: «Είμαι κοντά στο να πω “Νίκησα τον καρκίνο”»
Στην πορεία της συνέντευξης, η Μέλπω Ζαρόκωστα αναφέρθηκε στις φορές που έφτασε κοντά στον θάνατο και εκτός του καρκίνου, περιέγραψε μια ακόμη εμπειρία που είχε.
Όπως είπε: «Εκτός του καρκίνου, ίσως και μια φορά μικρό κορίτσι, λίγο πριν πάω σχολείο, όταν έπεσα από τον πρώτο όροφο στο σπίτι της γιαγιάς μου στις Τζιτζιφιές. Τη γλύτωσα, ευτυχώς, με θλάσεις και κάποιο κάταγμα στο χέρι».
Όσο για τον καρκίνο, η ηθοποιός ανέφερε: «Μετά από 24 χρόνια περίπου από τη μαστεκτομή, έχω αφήσει πια και τους τακτικούς ελέγχους. Νομίζω ότι είμαι κοντά στο να πω ότι νίκησα τον καρκίνο. Χτύπα ξύλο, παρ’ όλα αυτά».
Ποια είναι η Μέλπω Ζαρόκωστα
Γεννήθηκε στον Πειραιά στα 1933. Κόρη του Ηλία Ζαρόκωστα ενός από τους πρώτους Έλληνες αναλογιστές και της Δέσποινας Σπυροπούλου.
Μετά τον Πόλεμο, μετανάστευσε για λίγο καιρό στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και κατόπιν στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας, όπου σπούδασε θέατρο στο Metropolitan Theater και στη σχολή ραδιοφωνικών σπουδών Canandale σκηνοθεσία, σενάριο και υποκριτική.
Έμεινε εκεί 11 χρόνια και ξεκίνησε την καλλιτεχνική της καριέρα στην τηλεόραση και το θέατρο. Ερμήνευσε στο Σίδνεϊ την Αντιγόνη του Ζαν Ανούιγ, επίσης την Εκάβη στα ελληνικά για την ελληνική παροικία.
Το 1957 παντρεύτηκε τον πρώτο της σύζυγο, τον πιανίστα Ανδρέα Διαμαντίδη, και μετέβη μαζί του Λονδίνο, όπου και έμειναν για έναν χρόνο. Λόγω οικογενειακών υποχρεώσεων επέστρεψε στην Ελλάδα το 1958.
Σχεδόν ταυτόχρονα με την επιστροφή στην Αθήνα, ξεκίνησε και τη συνεργασία της με τον θίασο του Λάμπρου Κωνσταντάρα. Εκεί γνώρισε και τον μετέπειτα δεύτερο σύζυγο της επίσης ηθοποιό και σκηνοθέτη Βίκτορα Παγουλάτο με τον οποίο και απέκτησαν έναν γιο, τον Αλέξανδρο.
Ασχολήθηκε με την μετάφραση και διασκευή έργων για το θέατρο, ραδιόφωνο και τηλεόραση. Έγραψε το πρώτο της θεατρικό έργο, το Φροντιστήριο γυναικών, στο οποίο και συμπρωταγωνίστησε με τον Ντίνο Ηλιόπουλο, τη Νόρα Βαλσάμη και το Νίκο Απέργη. Έκτοτε αρκετά δικά της έργα έχουν παιχθεί στην Αθήνα και την επαρχία.
Υπήρξε το πρώτο γυναικείο μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων από το 1960, μέλος του Δ.Σ. από το 1990 και Πρόεδρος της Εταιρείας από το 1999 έως το 2001.
