COVID-19 
Έχουν περάσει 14 χρόνια από την τραγική είδηση του θανάτου του Νίκου Σεργιανόπουλου. Του ηθοποιού που βρέθηκε σφαγμένος μέσα στο διαμέρισμά του εκείνο το ζεστό καλοκαίρι του 2008. Ένα έγκλημα που συγκλόνισε τόσο την επαγγελματική κοινότητα των ηθοποιών αλλά και την όλη την κοινωνία.
Τον ηθοποιό είχε βρει νεκρό η οικιακή βοηθός του και δράστης ήταν νεαρός Γεωργιανός ο οποίος εκτίει ποινή φυλάκισης για τα αποτρόπαιο έγκλημα.
Επτά χρόνια μετά έρχονται στο φως φωτογραφίες από τον τάφο του ηθοποιού. Λόγια αγάπης και συγκίνησης για έναν άνθρωπο που έφυγε απότομα αλλά πρόλαβε να μπει στην καρδιά χιλιάδων Ελλήνων.
Δείτε φωτογραφίες
Συγκλονίζει η γυναίκα της ζωής του
Ο Νίκος Σεργιανόπουλος μπορεί να γινόταν ένας διαφορετικός άνθρωπος στην προσωπική του ζωή, μα στη σκηνή ή στις παραγωγές, όπου συμμετείχε, ήταν ένας αγαπημένος ηθοποιός, έχοντας προσφέρει στιγμές που δε θα ξεχάσει κανείς.
Για τον Νίκο Σεργιανόπουλο, τη σειρά «Δύο Ξένοι» και όχι μόνο είχε μιλήσει η Εβελίνα Παπούλια. Η ηθοποιός αναφέρθηκε στο ρόλο της «Μαρίνας Κουντουράτου» στη σειρά «Δύο Ξένοι» αλλά και τον συμπρωταγωνιστή της Νίκο Σεργιανόπουλο και τη στυγερή δολοφονία του στο «Ενώπιος Ενωπίω», για την οποία ο φονιάς του ομολόγησε με σοκαριστικό τρόπο.
Το «μπαμ» στους «Δύο Ξένους» και ο Σεργιανόπουλος
Για το ξεκίνημά της είπε: «Το πρώτο μπαμ ήταν οι “Δύο Ξένοι”. Με το που πήρα το σενάριο και το διάβασα γέλαγα. Ήξερα ότι θα πάμε καλά αλλά δεν ήξερα πόσο καλά. Δεν είχα δει κανένα επεισόδιο γιατί δεν προλάβαινα οπότε δεν ήξερα τι γίνεται. Δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Ήταν να έχουμε μια τρίτη μισή σεζόν. Κάποια στιγμή είχαμε έναν τσακωμό με τον Αλέξανδρο Ρήγα που δε κράτησε πολύ, είχα κάνει ένα ραντεβού με το Mega είχαμε βρει τα ωράρια αλλά δεν πήγε τελικά. Νομίζω ότι δεν πήγε γιατί ο Αλέξανδρος πήγε στρατό».
Για τον Νίκο Σεργιανόπουλο και τον θάνατό του είπε: «Έχω μια περίεργη σχέση με τον θάνατο. Δεν θεωρώ ότι τελειώνει εδώ. Θα πω τον αγαπώ και όχι τον αγαπούσα. Τον αγαπώ… Είναι ένας άνθρωπος που έχει στιγματίσει την καριέρα μου…. Με είχε συγκλονίσει όλο αυτό, δεν ήθελα να μιλάει και ακόμα ταράζομαι. Ίσως φταίει και ο τρόπος που το είχαν προσεγγίσει τα μέσα. Το να μη σέβεσαι έναν άνθρωπο που έχει φύγει από τη ζωή είναι ότι χειρότερο. Ήταν ένας πολύ κλειστός και γλυκός άνθρωπος. Αγαπούσε πολύ τις γυναίκες, ήταν πολύ κύριος. Μόνο θετικά πράγματα μπορώ να πω για εκείνον».
