COVID-19 
Της Καλλιόπης Χαραλαμποπούλου
Ο εκπληκτικός Μυστράς,το Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, γνωστό ως «θαύμα της Πελοποννήσου» ήταν κάποτε το κέντρο της βυζαντινής δύναμης στη νότια Ελλάδα.
Ο Μυστράς, γνωστός ως «θαύμα του Μορέα», που βρίσκεται στη νοτιοανατολική Πελοποννησιακή χερσόνησο, ήταν κάποτε το κέντρο της βυζαντινής εξουσίας στη νότια Ελλάδα. Η πόλη ονομάστηκε μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO το 1989.
Ως κέντρο της βυζαντινής εξουσίας, ο Μυστράς προσέλκυσε γρήγορα τους κατοίκους και τους θεσμούς. Η επισκοπή μεταφέρθηκε εκεί από τη Σπάρτη, και ο καθεδρικός ναός της, η Μητρόπολη ή η Εκκλησία του Αγίου Δημητρίου, χτίστηκε μετά το 1264.
Το 1448, στέφθηκε εκεί ο τελευταίος βυζαντινός αυτοκράτορας, ο Κωνσταντίνος ΧΙ Παλαιολόγος.
Πολλά μοναστήρια ιδρύθηκαν επίσης στο Μυστρά, συμπεριλαμβανομένων εκείνων της Παναγίας Παντάνασσας και της Παναγίας Περίβλεπτου.
Ο Μυστράς έφτασε στο αποκορύφωμα της δύναμης και του κύρους του κατά τη διάρκεια των Δεσποτών, με την οικοδόμηση υπέροχων εκκλησιών που ήταν εξαιρετικά δείγματα της υστεροβυζαντινής εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής.
Μυστράς: Βυζαντινή αρχιτεκτονική στην Ελλάδα
Η μοναδική αρχιτεκτονική του Μυστρά επηρεάστηκε από τη λεγόμενη «ελληνική» σχολή βυζαντινής αρχιτεκτονικής, καθώς και από εκείνη της μεγάλης πόλης της Κωνσταντινούπολης. Οι πίνακες μέσα στις εκκλησίες αντικατοπτρίζουν την ποιότητα και τον εκλεκτισμό της τέχνης της Κωνσταντινούπολης.
Ωστόσο, στοιχεία της ρωμανικής και της γοτθικής τέχνης υπάρχουν επίσης στις εκκλησίες του Μυστρά ως αποτέλεσμα του ευρέος φάσματος των επαφών της πόλης κατά τον 14ο και 15ο αιώνα.
Η ομορφιά των εκκλησιών της, η οποία κατά τη διάρκεια της Παλαιολογικής Αναγέννησης καλύφθηκε με υπέροχες τοιχογραφίες, τη φήμη των βιβλιοθηκών της και τη δόξα των συγγραφέων της, έδωσε ουσία στον θρύλο του «Θαύματος του Μοριά».
Στους μεγάλους στοχαστές του Μυστρά περιλαμβάνονται ο φιλόσοφος Γεώργιος Γεμιστός Πλέθωνας και ο μαθητής του, ο διανοούμενος Βησσαρίων, αργότερα καρδινάλιος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, ο οποίος είναι υπεύθυνος για τη μεταφορά του νεο-πλατωνικού ανθρωπισμού στην Ιταλία.
Ο Μυστράς είναι ένα πραγματικά εξαιρετικό παράδειγμα της ύστερης βυζαντινής κουλτούρας που επηρέασε τον υπόλοιπο κόσμο της Μεσογείου και πέρα.
Καταλήφθηκε από τους Τούρκους το 1460 και στη συνέχεια από τους Ενετούς.
Μετά το 1834, οι κάτοικοι του Μυστρά άρχισαν σταδιακά να μετακινούνται στη σύγχρονη πόλη της Σπάρτης, αφήνοντας μόνο τα συναρπαστικά μεσαιωνικά ερείπια, τα οποία εξακολουθούν να στέκονται περήφανα στο όμορφο τοπίο.
Περπατώντας στο Κάστρο (το Φράγκικο Κάστρο), την Άνω Πόλη και την Κάτω Πόλη, ένας επισκέπτης μπορεί να οραματιστεί τους Φράγκους πρίγκιπες και τις πριγκίπισσες που ζουν σε ανακτορικά αρχοντικά, ξένες αντιπροσωπείες που φθάνουν με δώρα, καθώς και αγρότες, προσκυνητές και εμπόρους που γεμίζουν τους πολυσύχναστους δρόμους.
