Ο Ερντογάν προωθεί μια φιλόδοξη στρατηγική για να καταστήσει την Τουρκία «κεντρικό κόμβο» στο εμπόριο και τη μεταφορά υδρογονανθράκων προς την Ευρώπη, διεισδύοντας σταδιακά σε περιοχές υψηλής γεωπολιτικής σημασίας όπου περνούν βασικοί άξονες εμπορίου Ανατολής-Δύσης.
Η Τουρκία αξιοποιεί την αμυντική βιομηχανία της και τον ενεργειακό της στόλο για να επεκτείνει την επιρροή της σε χώρες και περιοχές στρατηγικού ενδιαφέροντος, διασφαλίζοντας τον έλεγχο κρίσιμων ενεργειακών διαδρόμων.
Συγκεκριμένα, το άνοιγμα του διαδρόμου Ζανγκεζούρ στην Αρμενία, μετά την ήττα της τελευταίας από τον συνασπισμό Αζερμπαϊτζάν-Τουρκίας στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, δημιουργεί άμεση ενεργειακή και μεταφορική σύνδεση Τουρκίας-Αζερμπαϊτζάν μέσω Ναχτσεβάν, καθιστώντας την Άγκυρα τερματικό σταθμό της μεσαίας διαδρομής του Κινεζικού Δρόμου του Μεταξιού προς την Ευρώπη.
Παράλληλα, ο Ερντογάν επιδιώκει να περιορίσει τον ανταγωνισμό από την IMEC, που συνδέει Ινδία-ΗΑΕ-Σαουδική Αραβία-Ιορδανία-Ισραήλ-Κύπρο-Ελλάδα-ΕΕ, προσεταιριζόμενος το Πακιστάν για έρευνες υδρογονανθράκων στην ΑΟΖ του, ανάμεσα στις ΑΟΖ Ινδίας και ΗΑΕ, ώστε η Τουρκία να αποκτήσει ρυθμιστικό ρόλο στις μεταφορές και τις ενεργειακές ροές.
Στο πλαίσιο της στρατηγικής της, η Τουρκία επεκτείνεται και στη Σομαλία, στον κόλπο του Άντεν, προγραμματίζοντας υπεράκτιες γεωτρήσεις πετρελαίου και φυσικού αερίου το 2026. Μετά από τρισδιάστατες σεισμικές έρευνες που έδειξαν σημαντικά αποθέματα, η Άγκυρα επενδύει σε υποδομές, δρόμους και λιμενικά έργα, ενώ συνεργάζεται με τη Σομαλία για την ασφάλεια της περιοχής, αντιμετωπίζοντας απειλές όπως η Al-Shabaab.
Η τουρκική παρουσία εδραιώνει τη χώρα ως κύριο εξωτερικό παράγοντα στη Σομαλία, δίνοντάς της κεντρικό ρόλο στην αναδυόμενη ενεργειακή οικονομία της χώρας. Ωστόσο, η στρατηγική αυτή ενέχει κινδύνους, καθώς μπορεί να προκαλέσει εντάσεις με άλλους περιφερειακούς παράγοντες, να περιπλέξει τις διαμάχες για τα θαλάσσια σύνορα και να επιδεινώσει πολιτικές εντάσεις λόγω της λεγόμενης «κατάρας των πόρων».
Στρατηγικά, η Τουρκία επιδιώκει να παρακάμψει τον άξονα Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ-Αιγύπτου, τον οποίο βλέπει ως εμπόδιο στην προσπάθεια να καταστεί «κλειδί» για το εμπόριο υδρογονανθράκων της ΕΕ, ενώ οι γεωπολιτικές της κινήσεις συνδέουν ενεργειακή, οικονομική και στρατιωτική διείσδυση σε μία συνεχή προσπάθεια αναβάθμισης της διεθνούς της θέσης.
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα