COVID-19 
Οι ενεργειακοί πόροι στην Ανατολική Μεσόγειο μπορούν να αποτελέσουν μέρος της λύσης για την απεξάρτηση της ΕΕ από τις Ρωσικές προμήθειες σε φυσικό αέριο
Το Ισραήλ θα εμπλακεί σε έργο μεταφοράς φυσικού αερίου προς την Τουρκία εάν σ’ αυτό συμμετέχουν όλες οι χώρες της περιοχής και κυρίως δεν στρέφεται ενάντια στη στρατηγική συνεργασία του με την Ελλάδα, την Αίγυπτο και την Κύπρο. Αυτό υπογράμμισε Ισραηλινός ειδικός μιλώντας στο τουρκικό πρακτορείο Ανατολή ενώ τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης αναφέρονται σε σενάρια για τη μεταφορά του φυσικού αερίου της περιοχής προς την ΕΕ μέσω Τουρκίας.
Ο επικεφαλής του Ισραηλινού ινστιτούτου για την περιφερειακή εξωτερική πολιτική, Μιτβίμ (Mitvim) υποστήριξε ότι η περιφερειακή ενεργειακή συνεργασία στην Ανατολική Μεσόγειο είναι πολύ σημαντική για την απεξάρτηση της Ευρώπης από το Ρωσικό φυσικό αέριο. Ο Νιμρότ Γκόρεν εξέφρασε την άποψη ότι οι χώρες της Ανατολικής Μεσογείου πρέπει να αποδεχτούν την πρόταση της ΕΕ και να παρακαθίσουν σε μια περιφερειακή διάσκεψη, υιοθετώντας μια θετική ατζέντα, στην οποία θα καθορίσουν τα αμοιβαία συμφέροντά τους, προκειμένου να εγκαθιδρύσουν ένα νέο μηχανισμό συνεργασίας.
«Οι ενεργειακοί πόροι στην Ανατολική Μεσόγειο μπορούν να αποτελέσουν μέρος της λύσης για την απεξάρτηση της ΕΕ από τις Ρωσικές προμήθειες σε φυσικό αέριο. Όμως, για να μπορέσει αυτή η δυνατότητα να εκπληρωθεί κατά τρόπο που θα είναι προς όφελος όλων των πλευρών, θα πρέπει να υπάρξει συνεργασία στην περιοχή και να μειωθούν οι εντάσεις και οι διαφωνίες», δήλωσε ο Ισραηλινός ειδικός.
Αναφερόμενος στην πρόσφατη επίσκεψη του Ισραηλινού Προέδρου Ισαάκ Χέρτζογκ στην Τουρκία και στη συνάντηση του με τον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο Γκόρεν υπενθύμισε ότι οι δύο ηγέτες εξέφρασαν τη βούληση για αναθέρμανση των διμερών τους σχέσεων στη βάση των κοινών τους συμφερόντων και αξιολόγησαν τις δυνατότητες που υπάρχουν για διεύρυνση της ενεργειακής τους συνεργασίας.
«Είναι σημαντικό το γεγονός ότι μετά τη συνάντηση των δύο Προέδρων θα ακολουθήσει και συνάντηση μεταξύ υπουργών. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, είναι θετικό το ότι προγραμματίζεται επίσκεψη στο Ισραήλ από τους Τούρκους υπουργούς Εξωτερικών, Ενέργειας και Φυσικών Πόρων», δήλωσε.
Η συνεργασία μεταξύ των δύο κρατών στον τομέα της ενέργειας πρέπει να περιληφθεί στην ημερήσια διάταξη στο μέλλον, δήλωσε ο Ισραηλινός ειδικός, τονίζοντας ότι αυτή η συνεργασία δεν θα περιλαμβάνει μόνο το φυσικό αέριο, αλλά και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, λαμβάνοντας υπόψη και τις μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής.
«Ο Πρόεδρος του Ισραήλ εξέφρασε πρόσφατα το όραμα του για περιφερειακή συνεργασία σε θέματα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και κλιματικά ζητήματα, κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στην εμπλοκή της Τουρκίας σε αυτήν, μαζί με άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής και της Μεσογείου. Θα ήταν επίσης ωφέλιμο για τους υπουργούς της Τουρκίας και του Ισραήλ να εξετάσουν τρόπους για εγκαθίδρυση ενός μηχανισμού στη Μεσόγειο, που θα επικεντρώνεται σε θέματα ενέργειας και κλίματος», είπε.
Αναφερόμενος στη δυνατότητα εξαγωγής του φυσικού αερίου του Ισραήλ στην Ευρώπη μέσω Τουρκίας, ο Γκόρεν είπε ότι υπάρχουν συγκεκριμένες οικονομικές και γεωπολιτικές δυσκολίες, όπως υπήρχαν και το 2016 για να γίνει αυτό. Πρόσθεσε ότι το Ισραήλ δεν επιθυμεί να εμπλακεί σε ένα έργο που στρέφεται εναντία στην στρατηγική του συνεργασία με την Αίγυπτο, την Ελλάδα και την «ελληνοκυπριακή διοίκηση», όπως αποκαλείται η Κυπριακή Δημοκρατία.
Ειρήνη φυσικού αερίου στη Μεσόγειο
Η τουρκική εφημερίδα «Τούρκιγιε» σε δημοσίευμά της αναφέρεται σε σενάρια συνεργασίας Τουρκίας, Ισραήλ, Αιγύπτου και Κύπρου στον τομέα του φυσικού αερίου. Το τουρκικό δημοσίευμα αναφέρει ότι «οι δηλώσεις του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν για την ενέργεια κατά την επιστροφή του στη σύνοδο του ΝΑΤΟ έχουν προκαλέσει περιέργεια. Ο Ερντογάν δήλωσε ότι το νέο όραμα με τις χώρες της περιοχής θα ανοίξει νέες πύλες για την Τουρκία και δήλωσε ότι “δεν θα το ανακοινώσω αυτή τη στιγμή. Ας ελπίσουμε ότι, με αυτές τις επαφές (με τις γειτονικές χώρες), θα προκύψουν νέες ευκαιρίες συνεργασίας στην ενέργεια”».
Για το όλο θέμα, ο Ογουζχάν Άκγενερ, επικεφαλής του Τουρκικού Κέντρου Έρευνας Στρατηγικών και Πολιτικής Ενέργειας (TESPAM), δηλώνει στην «Τούρκιγιε» ότι «όλες οι εναλλακτικές πηγές περνούν από την Τουρκία. Η Άγκυρα μπορεί να πει, “θα αποδεχτείτε τις πολιτικές μου”. Οι θέσεις της Τουρκίας έχουν γίνει ισχυρότερες. Η Τουρκία μπορεί τώρα να χρησιμοποιήσει την ενεργειακή εξίσωση υπέρ της σε σχέση με τη δική της εξωτερική πολιτική και να τραβήξει περισσότερο τη Δύση προς τον εαυτό της».
Ο Τούρκος ειδικός προσθέτει ακόμη τα εξής: «Η διαδικασία επαναπροσέγγισης με το Ισραήλ μπορεί να ανοίξει άλλες πόρτες. Υπό το πρίσμα των ανακαλύψεων στη Μεσόγειο, περίπου 5 δις κυβικά μέτρα αερίου ενδέχεται να προέρχονται από το Ισραήλ αυτή τη στιγμή, 20 δις κυβικά μέτρα μπορεί να προέρχονται από τις ανακαλύψεις στο νότιο κομμάτι της Κύπρου. Η μέγιστη ετήσια παραγωγή φυσικού αερίου έχει τη δυνατότητα να φτάσει στα 25 δις κυβικά μέτρα στην αν. Μεσόγειο. Πέραν αυτών μπορεί να γίνουν νέες ανακαλύψεις στα ανοιχτά Λιβάνου ή του Ισραήλ. Εδώ ανοίγουν νέες πόρτες».
Έτσι, ανέφερε, «η Τουρκία μπορεί να μετεξελιχθεί στο κλειδί για τις νέες ανακαλύψεις. Από την άλλη, λόγω της έλλειψης αερίου, η ΕΕ ενδέχεται να παρέμβει στην Ελλάδα και στη ‘νότια Κύπρο’. Υπάρχουν πολλές δυνατότητες ‘win-win’ (όλοι κερδίζουν) σε αυτή την εξίσωση».
Ο Ερντογάν θα κάνει τα πάντα για την υστεροφημία του και τη «Γαλάζια Πατρίδα»
Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν συμπληρώνει 20 χρόνια στην εξουσία ως Πρωθυπουργός και έπειτα ως Πρόεδρος με συνταγματικά κατοχυρωμένες αυξημένες αρμοδιότητες, έχει ταυτιστεί με την εκδήλωση του νεο-Οθωμανισμού υπό την έννοια της άρθρωσης αναθεωρητικών αξιώσεων βάσει αναφορών στο αυτοκρατορικό παρελθόν και στην ισλαμιστική – και όχι απλώς ισλαμική – παράδοση.
Είναι βαθιά πεπεισμένος ότι η Τουρκία οφείλει να ολοκληρώσει το όραμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» επιβάλλοντας την προκείμενη ατζέντα στην Ελλάδα και στην Κύπρο και με άξονα τις ηγεμονικές σκοπιμότητές του έχει εξοπλίσει στο έπακρο την Τουρκία.
Θεωρεί κανείς, έχοντας επίγνωση των ως άνω δεδομένων και της μεγαλομανίας του ανδρός, ότι ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν θα δεχθεί απλώς τη μοίρα της αποχώρησης μέσω εκλογών δίχως να επιχειρήσει θεαματικές κινήσεις;
Έχοντας το βλέμμα του στραμμένο είτε στην υστεροφημία του είτε στο εσωτερικό μέτωπο και την απόπειρα ανατροπής της εις βάρος του εικόνας, είναι σχεδόν βέβαιο ότι ο Ερντογάν και οι συν αυτώ θα επιχειρήσουν να εντείνουν, έως τις εκλογές, την επιθετική ρητορική και πρακτική τους κατά της Ελλάδας και της Κύπρου.
Η σκοπιμότητα της εκλογικής συσπείρωσης του ισλαμιστικού-εθνικιστικού κοινού, αλλά και η απόπειρα επίτευξης όσων δεν έχει ήδη καταφέρει στο πεδίο, συνεπικουρούνται από τη διάσταση της εσωτερικής πίεσης από τον εταίρο του Ντεβλέτ Μπαχτσελί του Εθνικιστικού Κόμματος και τη διαφαινόμενη πεποίθηση ότι το χάσμα ισχύος Τουρκίας-Ελλάδας έχει φθάσει στο μέγιστο σημείο, μετά από 12 περίπου έτη εξοπλιστικής στασιμότητας της δεύτερης και αντίστοιχης ενδυνάμωσης της πρώτης.
Προφανώς ο τουρκικός αναθεωρητισμός είναι εγγενής και ερμηνεύεται σε επίπεδο κατανομής ισχύος. Η Τουρκία, δηλαδή, εκτιμά ότι η ίδια έχει ισχυροποιηθεί σε τέτοιο βαθμό και οι βασικοί αντίπαλοι-στόχοι της έχουν αποδυναμωθεί αντίστοιχα τα τελευταία έτη (Ελλάδα, Συρία, Ιράκ, Αρμενία), ώστε να θεωρεί ότι αυτό της επιτρέπει την υλοποίηση επιθετικών κινήσεων, πέραν της δεδηλωμένης ρητορικής, η οποία χρονολογείται ήδη εδώ και αρκετές δεκαετίες.
Η εν λόγω προσέγγιση πραγματοποιείται σε συστημικό και άρα, μακροπρόθεσμο επίπεδο και υποστηρίζει κατ’ επέκταση τη θέση ότι ουδεμία μεταβολή θα επέλθει στη στρατηγική συμπεριφορά της Τουρκίας από μια αλλαγή των εσωτερικών συσχετισμών, καθώς αφ’ ενός η κατανομή ισχύος είναι δεδομένη και παράγει κρατικούς ορθολογικούς υπολογισμούς και αφ’ ετέρου ο νεο-Οθωμανισμός συστήνει μια πρόταση στρατηγικής αποδεκτή από ολόκληρο το πολιτικό φάσμα της Τουρκίας, όπως μαρτυρείται από τις από καιρού εις καιρόν δηλώσεις άπασας της πολιτικής ελίτ.
Ωστόσο, τούτο δε σημαίνει ότι υπάρχουν διακριτές διαφορές στο επίπεδο της τακτικής μέσω της οποίας θα επιτευχθεί ο στρατηγικός στόχος της Τουρκίας συνυφαινόμενος με την εξουθένωση (και) της Ελλάδας. Επί του συγκεκριμένου έγκειται η αρχική ανάλυση, η οποία θέτει στο επίκεντρο το ορθολογικό κριτήριο του Ερντογάν και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η κλιμάκωση τους επόμενους μήνες πρέπει να είναι αναμενόμενη. Τονίζεται ότι η εντατικοποίηση των προκλήσεων θεωρείται δεδομένη, όπως και η απόπειρα εύρεσης «παραθύρου ευκαιρίας» για την αποτύπωση των στρατηγικών στόχων της Τουρκίας στο πεδίο.
Η πραγμάτωση των εν λόγω προθέσεων ή το τελικό αποτέλεσμα της τουρκικής προσπάθειας θα καθοριστεί από τη στάση της Ελλάδας, ήτοι από την επίδειξη βούλησης ενεργητικής υπεράσπισης της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων όπως περιγράφονται μέχρι κεραίας από το διεθνές δίκαιο, την εξασφάλιση αυτοβοήθειας μέσω επί παραδείγματι της εύρεσης άμεσης λύσης για την αντιμετώπιση των «φθηνών παραβιάσεων» από τα τουρκικά UAVs, την επιτυχή κινητοποίηση των στρατηγικά ευθυγραμμισμένων με την Ελλάδα εταίρων (όχι γενικόλογα «συμμάχων»).
Σε αυτά, θα δύναντο να προστεθούν το οριστικό κλείσιμο του «εσωτερικού μετώπου», η εδραίωση του οποίου στέλνει σαφώς λανθασμένα μηνύματα, καθώς και η εθνική και φυσικά διακομματική σύμπνοια τουλάχιστον ως προς τα στοιχειώδη, που αφορούν την αμυντική θωράκιση της χώρας.
Όπως έχει αναλύσει σε πολλά άρθρα του το europost.gr, ο Ερντογάν καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια για να επωφεληθεί από την Ρωσο-Ουκρανική κρίση να αναβαθμίσει αποφασιστικά τον γεωστρατηγικό και γεωπολιτικό ρόλο της Τουρκίας.
ΗΠΑ και Ευρώπη χτυπούν την Ρωσία για την εισβολή στην Ουκρανία, αλλά ‘θρέφουν’, ταυτόχρονα, έναν μικρό Πούτιν -τον Ερντογάν- στον κόρφο τους!
Την ίδια στιγμή, που οι ΗΠΑ και η Ευρώπη περισφίγγουν την μέγγενη των κυρώσεων εναντίον της Ρωσίας, μετά την εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία, κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν ότι ‘θρέφουν στον κόρφο τους’ έναν άλλον Πούτιν, τον Πρόεδρο της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν! Πράγματι, είναι πρωτοφανής η ανοχή, που δείχνουν οι Βρυξέλλες και η Ουάσιγκτον στα προκλητικά ‘ακροβατικά νούμερα’ και στις διαρκείς κολοτούμπες που κάνει ο Ερντογάν στο διπλωματικό πεδίο, ελισσόμενος σαν δηλητηριώδες ερπετό, ανάμεσα στις συμπληγάδες αλληλο-συγκρουομένων γιγαντιαίων συμφερόντων! Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι ο Τούρκος Πρόεδρος αρνείται πεισματικά να εφαρμόσει τις κυρώσεις, που αποφάσισε το ΝΑΤΟ, εναντίον της Ρωσίας, για τις οποίες δήλωσε προκλητικά ότι «δεν μπορούμε να αφήσουμε τους Τούρκους πολίτες να παγώσουν»!
Την ίδια περίοδο ο Τούρκος Πρόεδρος μιλάει στο τηλέφωνο τόσο με τον Πούτιν, όσο και με τον Ουκρανό Πρόεδρο Ζελένσκι και παζαρεύει με τις ΗΠΑ να πάρει 80, αναβαθμισμένα, μαχητικά αεροσκάφη F-16 και άλλα 40 F-16 αμέσως μετά! Εκ παραλλήλου, διατηρεί τα Ρωσικά πυραυλικά συστήματα S-400, ο μεγαλύτερος αριθμός των οποίων είναι στραμμένος προς την Ελλάδα και πουλάει drones και μη επανδρωμένα μαχητικά αεροσκάφη στις Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις, κάνοντας διπλωματικές πιρουέτες, που θα ζήλευε και η Ολυμπιονίκης της ενόργανης γυμναστικής Νάντια Κομανέτσι!
Επιπλέον, ο Ερντογάν επιμένει να εμφανίζεται ως διαμεσολαβητής μεταξύ Μόσχας και Κιέβου και ανοίγει τις πόρτες της Τουρκίας σε όλες τις εταιρείες Δυτικών συμφερόντων, που αποσύρονται από τη Ρωσία, λόγω των κυρώσεων, ενώ την ίδια στιγμή προωθεί τις μεγαλύτερες Τουρκικές επιχειρήσεις για να μπουν στη Ρωσική αγορά, ώστε να επωφεληθούν από τα κενά, που άφησε η αποχώρηση των Δυτικών Ομίλων.
«Η Τουρκία είναι ο λύκος, που φοράει την προβιά του προβάτου, για να μας πείσει ότι από ταραχοποιός έγινε ξαφνικά ειρηνοποιός χώρα! Η Ελλάδα δεν πρέπει να συμβάλει στον εξωραϊσμό της βιτρίνας της Τουρκίας, δημιουργώντας ψευδαισθήσεις για δήθεν Ελληνο-Τουρκική προσέγγιση…»
Σε μια νέα βαρυσήμαντη παρέμβαση, αυτή τη φορά στο δορυφορικό δίκτυο της ΕΡΤ (ErtNews), προχώρησε ο πρώην Υπουργός Εθνικής Άμυνας και γνωστός δικηγόρος και δημοσιογράφος Πάνος Παναγιωτόπουλος, υπογραμμίζοντας ότι η Τουρκία, από λύκος που είναι, επιχειρεί να φορέσει την προβιά του προβάτου και να πείσει ότι μπορεί να αναλάβει τον ρόλο του ειρηνοποιού στην Ρωσο-Ουκρανική κρίση. «Η Ελλάδα», συνέχισε ο κύριος Παναγιωτόπουλος, «δεν πρέπει να δίνει την ευκαιρία στην Τουρκία να εξωραΐζει τη βιτρίνα της, πείθοντας την κοινή γνώμη ότι από Κράτος-ταραχοποιός, θα γίνει ο ειρηνοποιός της περιοχής και θα δουλέψει υπέρ της σταθερότητας και της ασφάλειας…».
Ο πρώην Υπουργός Εθνικής Άμυνας τόνισε ότι η Ελληνική κυβέρνηση πρέπει να αποδυναμώσει την προσπάθεια της Άγκυρας να αναβαθμίσει τον γεωπολιτικό και γεωστρατηγικό ρόλο της Τουρκίας, ώστε να παζαρέψει από θέση ισχύος με τις ΗΠΑ την παράδοση των F-35 και την ενίσχυση των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων με σύγχρονο Αμερικανικό εξοπλισμό.
Παρά τα θρυλούμενα περί της «Ελληνο-Τουρκικής προσέγγισης» η Τουρκία δεν έχει αλλάξει σε τίποτα τις διεκδικήσεις της σε βάρος της Εθνικής κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδος και παραμένει πάντοτε μία ταραχοποιός χώρα, που επιδιώκει, με τη χρήση πολεμικής βίας, την αλλαγή των συνόρων με τους γείτονές της και πριν απ’ όλα με την Ελλάδα, κατέληξε ο κος Παναγιωτόπουλος.
