COVID-19 
H βύθιση του καταδρομικού «Moskva» φέρνει υπό πίεση τον Βλάντιμιρ Πούτιν για πρώτη φορά στα 23 χρόνια που κυβερνάει την Ρωσία.
Μία πίεση που μπορεί να οδηγήσει σε απροσδόκητες εξελίξεις και τον αναγκάζει να αναζητήσει με κάθε τρόπο και μέσον μεγάλες νίκες στα στρατιωτικά μέτωπα για να αντιστρέψει το κλίμα απογοήτευσης που υπάρχει στις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις και την έντονη δυσφορία της ρωσικής κοινωνίας, η οποία άλλα περίμενε και άλλα βλέπει.
Οι Ρώσοι έχουν εκνευριστεί με την ρωσική πολιτική ηγεσία (και την στρατιωτική) για την επιλογή της να υποχωρήσουν οι ρωσικές δυνάμεις από τα περίχωρα του Κιέβου επιτρέποντας έτσι στους Ουκρανούς να αναλάβουν την πρωτοβουλία των κινήσεων και από εκεί που δεν μπορούσαν να στείλουν δυνάμεις στο Ντόνμπας, τώρα με ευκολία να ανεφοδιάζουν την ουκρανική στρατιά και στο αεροδρόμιο του Γκοστομέλ (το οποίο οι Ρώσοι επέτρεψαν να χαθεί) να μεταφέρονται συνεχώς δυτικά οπλικά συστήματα.
Με την αψυχολόγητη αυτή ενέργεια η Ρωσία κατάφερε να αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα πλέον και στο Ντόνμπας ενώ η κυκλωτική κίνηση που σχεδίαζε μέσω του Ιζίουμ για τους Ουκρανούς να φαντάζει αμφίβολη, ενώ υπάρχει πιθανότητα να γίνει το αντίθετο.
Οι Ουκρανοί να κυκλώσουν τους Ρώσους στο Ιζίουμ.
Κάποιος θα πει ότι χρειάζονταν τις δυνάμεις που είχαν στο Κίεβο για το Ντόνμπας. Έπρεπε να φέρουν καινούριες, το ερώτημα είναι άλλο. Έχουν εφεδρείες;
Πλέον αυτά που βλέπουμε στο μέτωπο της Ουκρανίας προκαλούν αμφιβολίες.
Σαν να μην έφτανε η «υποχώρηση» στο Κίεβο πλέον στον βυθό της Μαύρης Θάλασσας βρίσκεται το ρωσικό καταδρομικό «Moskva», το οποίο τυλίχθηκε στις φλόγες, είτε λόγω ζημιάς που οδήγησε σε έκρηξη πυρομαχικών (σύμφωνα με τη Μόσχα), είτε επειδή το κτύπησαν με αντιπλοϊκούς πυραύλους οι Ουκρανοί (σύμφωνα με το Κίεβο αλλά και τις ΗΠΑ που το επιβεβαιώνουν).
Όπως και να έχει πρόκειται για ένα μείζον κτύπημα, κυρίως εάν ήταν λάθος των Ρώσων, καθώς δείχνει ότι δεν ήταν έτοιμοι για πόλεμο και τα λάθη που έγιναν το 1999 με την βύθιση του υποβρυχίου Κουρσκ εξακολουθούν να υπάρχουν 23 χρόνια μετά.
Σε κάθε περίπτωση αυτό που είναι ξεκάθαρο είναι ότι το ρωσικό Ναυτικό δεν είναι έτοιμο για επιχειρήσεις αντιπαράθεσης απέναντι σε δυτικά Ναυτικά.
Είναι αδιανόητο να γίνονται τέτοιου είδους ατυχήματα εν μέσω πολέμου. Στην παγκόσμια ιστορία δεν έχουν γίνει τέτοια ατυχήματα.
Αν τελικά τους χτύπησαν οι Ουκρανοί, τότε οι Ρώσοι δεν είχαν πάρει τα στοιχειώδη μέτρα για την αντιμετώπιση τέτοιων επιθέσεων, την ώρα που μάλιστα οι Ουκρανοί είχαν δείξει τις προθέσεις τους εκτοξεύοντας αντιπλοϊκούς Neptune κατά της φρεγάτας «Έσσεν», πριν από λίγες ημέρες. Άρα με αυτό τον τρόπο είχαν δείξει ότι τα ρωσικά πλοία ήταν μέσα στην ακτίνα δράσης των ουκρανικών πυραύλων.
Αντιπροσωπευτική είναι και η έκθεση του Ινστιτούτου για τη Μελέτη του Πολέμου (ISW) σύμφωνα με την οποία «και οι δύο εξηγήσεις για τη βύθιση του Moskva υποδεικνύουν πιθανές ρωσικές επιχειρησιακές ελλείψεις – είτε κακή αεράμυνα είτε απίστευτα χαλαρές διαδικασίες ασφάλειας στη ναυαρχίδα του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας».
Σύμφωνα με το ISW, η απώλεια του πολεμικού πλοίου θα μειώσει την ικανότητα της Ρωσίας να πραγματοποιεί επιθέσεις με πυραύλους κρουζ.
Όλα αυτά δημιουργούν μία εικόνα «παιδικής χαράς» και έτσι δημιουργείται παροξυσμός, ο οποίος με την σειρά του φέρνει αφόρητη πίεση στον Πούτιν.
Η βύθιση του ρωσικού πλοίου προκάλεσε σοκ στην ρωσική κοινωνία και στο κρατικό κανάλι Russia 1 η παρουσιάστρια Olga Skabeyeva έκανε μια ανατριχιαστική δήλωση λέγοντας ότι «το σημείο στο οποίο έχει κλιμακωθεί η σύγκρουση μπορεί ασφαλώς να ονομαστεί Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος» και επέμεινε ότι «αυτό είναι απολύτως σίγουρο».
Η Ρωσίδα παρουσιάστρια Skabeyeva είπε ε[ίσης ότι, «τώρα σίγουρα πολεμάμε ενάντια στις υποδομές του ΝΑΤΟ, αν όχι στο ίδιο το ΝΑΤΟ. Πρέπει να το αναγνωρίσουμε αυτό».
Τέτοιες δηλώσεις σε κρατική τηλεόραση δεν γινόντουσαν ποτέ. Η δήλωση και μόνο δείχνει πως στην Ρωσία τρέχουν να μαζέψουν τα «ασυμμάζευτα» και αυτό σημαίνει πως δεν υπάρχει χρόνος πλέον.
Έτσι εξηγείται και ο σφοδρός βομβαρδισμός του Azovstal στην Μαριούπολη καθώς δεν υπάρχουν πλέον χρονικά περιθώρια για την Μόσχα και τον Ρώσο πρόεδρο να περιμένουν τους Ουκρανούς να παραδοθούν.
Θα καταστρέψουν ολοσχερώς την βιομηχανική ζώνη και όσους μάχονται εντός αυτής.
Στην Μαριούπολη οι Ουκρανοί κατόπιν οδηγιών των Δυτικών συμβούλων, έστησαν μία μεγάλη αιματηρή παγίδα με 22.000 άνδρες αριστοτεχνικά αναπτυγμένους σε καίρια σημεία της πόλης για να απασχολήσουν το μεγαλύτερο μέρος της ισχύς των ρωσικών δυνάμεων για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Οι άνδρες αυτοί γνώριζαν πως οι περισσότεροι εξ’ αυτών δεν θα επιβιώσουν και για αυτό τον λόγο η πλειοψηφία τους αποτελούνται από το νεοναζιστικό Τάγμα του Αζόφ, το οποίο έχει τη νοοτροπία της «μάχης μέχρις εσχάτων» όπως ακριβώς την είχαν κάποτε τα γερμανικά SS στον Β΄ΠΠ.
Και όντως, από τους 22.000, αν αφαιρεθούν οι 3.000 αιχμάλωτοι και οι (μάλλον) 3.000 ζωντανοί μέσα στο Azovstal (αύριο θα φανεί πόσοι έχουν επιβιώσει από το σημερινό άμεσο σφυροκόπημα από συστοιχίες ρουκετοβόλων Grad και από ρωσικά στρατηγικά βομβαρδιστικά που έκαναν αποστολές «carpet bombing») έχουν σκοτωθεί περίπου 16.000 ενώ συνολικά οι Ουκρανοί έχασαν μέχρι σήμερα 22.000 άντρες.
Δηλαδή στα υπόλοιπα πεδία των μαχών σκοτώθηκαν περίπου 6.000 Ουκρανοί στρατιώτες.
Στην Μαριούπολη καταναλώθηκε το καλύτερο μέρος της ρωσικής δύναμης που ενεπλάκη στην Ουκρανία.
Οι Ουκρανοί εξαρχής ήθελαν να αναγκάσουν τους Ρώσους να ισοπεδώσουν την πόλη, ώστε να παραλάβουν ερείπια χωρίς υποδομές σε ένα μέρος όπου διαβιούν μόνο Ρώσοι.
Αυτή την Μαριούπολη οι Ρώσοι θα πρέπει να την ανοικοδομήσουν και να ξαναφτιάξουν από την αρχή την βιομηχανική της ζώνη.
Ένα άλλο σημείο που έχει προκαλέσει δυσαρέσκεια στους Ρώσους και φαίνεται εκ του αποτελέσματος αυτό, είναι η ουσιαστική απουσία και αποτυχία των Ρωσικών Υπηρεσιών Πληροφοριών.
Για να υπάρχει τόσο σοβαρό πρόβλημα στον συντονισμό των ρωσικών δυνάμεων σημαίνει πως άλλη κατάσταση περίμεναν ότι θα βρουν και αυτό οφείλεται σε λάθος αναφορές.
Οι Ρώσοι δείχνουν ότι περίμεναν μία Ουκρανία σχεδόν υπό διάλυση όπως το 2014. Αυτό όμως αποδείχτηκε λάθος.
Θεωρούσαν επίσης ότι επειδή το 45% του ουκρανικού πληθυσμού είναι επί της ουσίας Ρώσοι, θα ήταν εύκολο να τους χρησιμοποιήσουν εναντίον του Κιέβου.
Όμως αν παρατηρούσαν προσεκτικά το Κίεβο όλα αυτά τα χρόνια, είχε κατορθώσει να μην επιτρέψει στους ρωσόφωνους να τοποθετηθούν σε θέσεις απειλητικές για το ουκρανικό καθεστώς.
Η Ρωσία είναι τραυματισμένη, και ότι είδους και εκκαθαρίσεις και εάν γίνουν από πίσω είναι ο ηγέτης δηλαδή ο Β.Πούτιν.
Αν συνεχιστεί ο πόλεμος στην Ουκρανία να μην πηγαίνει καλά, δηλαδή να μείνουν οι Ρώσοι μόνο στην κατάληψη του Ντονμπάς και της Χερσώνας και να αφήσουν απέναντι τους μια απόλυτα εχθρική Ουκρανία, την οποία θα ελέγχει η απόλυτα κρίσιμη -όπως αποδείχθηκε στην προσβολή του Moskva- βορειοδυτική πλευρά της Μαύρης Θάλασσας, τότε θα τεθεί θέμα επιβίωσης και του ίδιου του Πούτιν.
Ο οποίος μπορεί να μην ανατραπεί άμεσα, αλλά σίγουρα θα δρομολογηθεί είτε ή με ήπιο τρόπο διαδοχή του είτε η ανατροπή του από τις δυνάμεις που τον έφεραν στην εξουσία το 99′ και τον πρώτο καταστροφικό για τους Ρώσους πόλεμο στην Τσετσενία με τους ίδιους μηχανισμού που τέθηκε ο Μπορίς Γέλτσιν εκτός εξουσίας, όταν και μια στρατιωτική ήττα (ή μια μη νίκη) τον οδήγησε στην έξοδο από το Κρεμλίνο.
Το ρωσικό σύστημα διακυβέρνησης ή για να το πούμε αλλιώς το ρωσικό «βαθύ κράτος» στην ανάγκη του να επιβιώσει , γιατί θα δημιουργηθούν εκρηκτικές συνθήκες στο εσωτερικό της ρωσικής κοινωνίας, θα επιδιώξει εν τέλει να αναλώσει τον ίδιο τον Πούτιν για να υπάρξει διέξοδος.
Σε οποιαδήποτε περίπτωση οι ρωσικές στοχεύσεις στον πόλεμο, μετά την καταβύθιση του Μόσκβα αλλάζουν: Ή θα πέσει όλη η Ουκρανία ή θα πέσει η Ρωσία όπως την ξέρουμε σήμερα.
Για να είμαστε όμως ειλικρινείς, μέχρι σήμερα, ειδικά από την δεύτερη εβδομάδα του πολέμου και μετά, η Ρωσία δεν έχει δείξει ικανή να πετύχει τους στόχους της.
