COVID-19 
Στις περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (αλλά και σε άλλες ηπείρους), η νέα μορφή οικογένειας ομόφυλων ζευγαριών νομιμοποιήθηκε μέσω του γάμου ή ενός συμβολαίου συμβίωσης, σε εφαρμογή της προτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου προς τα κράτη-μέλη του 1994 (Χατζητρύφων, 2007).
Στη χώρα μας, τον τελευταίο καιρό η δημόσια συζήτηση για τον γάμο και την τεκνοθεσία μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου έχει προκαλέσει πολλαπλές αντιδράσεις σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο.
Τι συμβαίνει, όμως, με τα παιδιά των ομόφυλων ζευγαριών; Γίνονται με τη σειρά τους ομοφυλόφιλα; Πρόκειται για ένα ερώτημα που έχει δώσει μέχρι τώρα σωρεία διαφορετικών απαντήσεων και για τον λόγο αυτό το πιο ασφαλές είναι η τεκμηρίωση που προσφέρει η επιστήμη.
Οι έρευνες, και αυτό είναι το πιο σημαντικό, δείχνουν πως τα παιδιά ομόφυλων ζευγαριών αναπτύσσονται φυσιολογικά χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες και χωρίς σημαντικές διαφορές από τα παιδιά ετερόφυλων ζευγαριών. Χρειάζονται όμως δύο ετερόφυλοι γονείς για να αναπτυχθούν σωστά και να αποκτήσουν την ταυτότητα φύλου τα παιδιά τους;
Τα παιδιά ομοφυλόφιλων γονέων, πάντως, είναι λιγότερο πιθανό να εξελιχθούν σε ετεροφυλόφιλους ενήλικες και πολύ πιο πιθανό να αναφέρουν έλξη για το ίδιο φύλο, σύμφωνα με μια μακροχρόνια μελέτη του Ινστιτούτου Williams στη Νομική Σχολή του UCLA, που ξεκίνησε το 1986.
Έως και 6 εκατομμύρια παιδιά και ενήλικες στις ΗΠΑ έχουν λεσβίες, ομοφυλόφιλους, αμφιφυλόφιλους ή τρανς γονείς, σύμφωνα με το Ινστιτούτο, με τη μελέτη να διαπιστώνει ότι “οι γυναίκες και οι άρρενες απόγονοι ομοφυλόφιλων γονέων ήταν πολύ πιο πιθανό να αναφέρουν έλξη για το ίδιο φύλο και την εμπειρία του ίδιου φύλου”.
Ξεκινώντας το 1986, η μελέτη παρακολουθεί τα παιδιά ομοφυλόφιλων γονέων από τη σύλληψη έως την ενηλικίωση. Για αυτήν την τελευταία έκθεση, 76 παιδιά λεσβιών γονέων, τώρα όλα ενήλικες στα μέσα της δεκαετίας των 20, ρωτήθηκαν για τη σεξουαλική έλξη, την ταύτιση και τη συμπεριφορά τους. Για σύγκριση, οι ερευνητές μελέτησαν δημογραφικά τα προηγούμενα παιδιά με 25χρονα παιδιά ετερόφυλων γονιών που συμμετείχαν στην Εθνική Έρευνα για την Οικογενειακή Ανάπτυξη (NSFG).
Ελεύθεροι να διερευνήσουν τη σεξουαλικότητά τους
Στην τελευταία φάση της έκθεσης μελετήθηκαν 76 παιδιά ομοφυλόφιλων γονέων, από τα οποία το 70% των κοριτσιών και το 90% των αγοριών ταυτοποιήθηκαν ως “ετερόφυλοι ή στρέιτ”, σε σύγκριση με το 88% γυναικών και το 98% των ανδρών ενός άλλου γκρουπ 25χρονων νεαρών από ετεροφυλόφιλους γονείς που συμμετείχαν στην Εθνική Έρευνα για την Οικογενειακή Ανάπτυξη (NSFG).
Επιπλέον, το 54% των γυναικών και το 33% των ανδρών από ομοφυλόφιλους γονείς ανέφεραν ότι είχαν ομοφυλοφιλική σεξουαλική εμπειρία μεταξύ 17 και 25 ετών, σε σύγκριση με το 38% των γυναικών και το 9% στην ομάδα NSFG.
Η Δρ Nanette Gartrell, επικεφαλής της έκθεσης, σημείωσε ότι υπάρχουν πολλές θεωρίες που εξηγούν τον σεξουαλικό προσανατολισμό -συμπεριλαμβανομένων των ορμονών, της γενετικής και του περιβάλλοντος- αλλά μέχρι στιγμής, πρόσθεσε, “τα στοιχεία δείχνουν ότι δεν υπάρχει ένας παράγοντας που να είναι καθοριστικός”.
Καλές κοινωνικές σχέσεις, αλλά θυματοποιούνται ευκολότερα
Η κ. Ελένη Λαζαράτου, ομότιμη καθηγήτρια Παιδοψυχιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, ανέφερε στο 1ο Πανελλήνιο Συνέδριο για την Ψυχική Υγεία της Γυναίκας τον Νοέμβριο του 2023 πως “Πρόσφατες επιστημονικές μελέτες έδειξαν ότι τα παιδιά ομόφυλων ζευγαριών μοιράζονται το ίδιο κοινωνικό και σχολικό περιβάλλον με τα άλλα παιδιά, διατηρούν τις σχολικές επιδόσεις σε ικανοποιητικά επίπεδα και αναπτύσσουν το ίδιο καλά τις κοινωνικές σχέσεις με τους συνομηλίκους αλλά και τους ενηλίκους. Παρουσιάζουν, σε παρόμοια ποσοστά με τα άλλα παιδιά, εσωτερικευμένα κι εξωτερικευμένα ψυχιατρικά προβλήματα όπως κατάχρηση ουσιών, παραβατική συμπεριφορά, αλλά θυματοποιούνται ευκολότερα από τα άλλα παιδιά, γιατί συχνά τα κοροϊδεύουν για τη σχέση των γονιών τους”.
Το παιδί που μεγαλώνει με ομόφυλους γονείς θα γίνει και εκείνο ομοφυλόφιλο; Η καθηγήτρια Παιδοψυχιατρικής εξηγεί: “Σχετικά με το ιδιαίτερο ζήτημα της απόκτησης ταυτότητας φύλου και του σεξουαλικού προσανατολισμού των παιδιών που μεγαλώνουν με ομοφυλόφιλους γονείς πολλές μελέτες αποδεικνύουν ότι δεν υπάρχει καμιά διαφορά στη σεξουαλική ανάπτυξη και στον σεξουαλικό προσανατολισμό των παιδιών αυτών σε σχέση με τα υπόλοιπα”. Ωστόσο, η ίδια συμπληρώνει: “Στην κλινική πρακτική όμως βλέπουμε ότι τα παιδιά των ομοφυλοφίλων αναρωτιούνται συχνά για τη σεξουαλική τους διαφοροποίηση.
Οι έφηβοι ιδίως που προέρχονται από ομοφυλόφιλους γονείς προβληματίζονται για τη σεξουαλική τους ταυτότητα και είναι πολύ ανήσυχοι για το αν είναι ομοφυλόφιλοι. Για να αποδείξουν ότι είναι “σαν τους άλλους”, έχουν την τάση να αναπτύσσουν πρόωρα ερωτικές σχέσεις που συχνά αποβαίνουν ατυχείς”. Η κ. Λαζαράτου επισημαίνει πως “το ότι τα παιδιά χρειάζονται ετερόφυλους γονείς και διαφορετικούς γονεϊκούς ρόλους για να αναπτυχθούν σωστά και να αποκτήσουν την ταυτότητα του φύλου τους ήταν μέχρι πρόσφατα μια κοινά παραδεκτή άποψη, που δεν επιδεχόταν κανενός είδους αμφισβήτηση. Όμως, σύγχρονες μελέτες υποστηρίζουν ότι η ποιότητα του γονεϊκού ρόλου στις οικογένειες που δημιουργούν τα ομόφυλα ζευγάρια δεν διαφέρει από εκείνη των γονεϊκών ρόλων ετερόφυλων ζευγαριών.
Συμπεραίνεται έτσι ότι δεν είναι το φύλο που καθορίζει την ποιότητα του γονεϊκού ρόλου αλλά η συναισθηματική σταθερότητα και η προβλεψιμότητα του γονέα.
