COVID-19 
Μπορεί κάποιοι κύκλοι στην Ελλάδα να παρουσιάζουν την Τουρκία ως «στριμωγμένη και απομονωμένη» προσθέτοντας μάλιστα στο αφήγημα τους και την διαρκώς καταρρέουσα οικονομία που τελειωμό δεν έχει, αλλά ο αναθεωρητισμός και η ηγεμονική της πολιτική με τα προβλήματα ασφαλείας που δημιουργεί στην χώρα μας παραμένει και εκτιμάται ότι θα εκφραστεί ποικιλοτρόπως και ίσως πιο έντονα και το 2022.
Η Τουρκία στην χρονιά που πέρασε δεν προέβη σε μείζονα πρόκληση στρατιωτικού χαρακτήρα μετά το ξεδίπλωμα της εξαναγκαστικής της πολιτικής την περίοδο 2019-2020 και του ροκανίσματος των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Η Τουρκία αφού πήρε «συγχωροχάρτι» πριν την κρίσιμη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ την 25η Μαρτίου με τους δύο γύρους των λεγομένων διερευνητικών, εγκαινίασε μία νέα τακτική σε ό,τι αφορά στην προώθηση των μονομερών αυθαιρέτων απαιτήσεων της μία μόλις ημέρα μετά το «πιστοποιητικό καλής διαγωγής» που της δόθηκε με την συνάντηση Μητσοτάκη – Ερντογάν στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ την 14η Ιουνίου και το πολυδιαφημισμένο «σπάσιμο του πάγου».
Με μία μανιφεστικού τύπου επιστολή στον ΟΗΕ απευθύνθηκε στην Διεθνή Κοινότητα προβάλλοντας για άλλη μία φορά με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο το πώς βλέπει τις ελληνοτουρκικές σχέσεις τονίζοντας εμφατικά όλο το φάσμα των αυθαιρέτων διεκδικήσεων της απέναντι στην χώρα μας δίνοντας έμφαση στην αποστρατικοποίηση των Ελληνικών Νήσων.
Για πρώτη φορά στη νεότερη ιστορία, η Τουρκία αμφισβητεί την κυριαρχία Ελληνικών κατοικημένων νησιών!
Έπειτα από την εισβολή σε περιοχές κυριαρχικών δικαιωμάτων αλλά και Εθνικής κυριαρχίας μέσω του παράνομου Μνημονίου με την Λιβύη, η Τουρκία έχει κλιμακώσει την ρητορική της, αμφισβητώντας πλέον ανοιχτά την κυριαρχία των κατοικημένων νησιών του Ανατολικού Αιγαίου.
Είναι ακριβώς ίδια ρητορική που χρησιμοποιούσε παραμονές της εισβολής στην Κύπρο, το 1974.
Η αντίδραση της Ελληνικής κυβέρνησης είναι εξαιρετικά και αδικαιολόγητα υποτονική. Μετά από κάθε δήλωση αμφισβήτησης της κυριαρχίας κατοικημένων νησιών, θα έπρεπε τουλάχιστον η κυβέρνηση να προβαίνει σε «σεισμικές» αντιδράσεις προς όλους τους Διεθνείς Οργανισμούς, κατηγορώντας την Τουρκία για προαναγγελία εισβολής.
Διότι εδώ δεν απειλείται μόνο η Εθνική κυριαρχία, αλλά απειλούνται με ολοκαύτωμα κατοικημένα νησιά του Αιγαίου. Όπου μπαίνει η Τουρκία, δεν μένει κανένας ζωντανός. Όλοι γίνονται πρόσφυγες ή δολοφονούνται επιτόπου.
Η Ελληνική αφωνία δυστυχώς έχει καταστήσει τις Τουρκικές δηλώσεις, που επαναλαμβάνουμε αποτελούν προπομπό πολεμικής εισβολής, περίπου ως «κανονικότητα». Η κυβέρνηση λοιπόν οφείλει να εξηγήσει γιατί ανέχεται αυτή την άκρως επικίνδυνη ρητορική. Ενώ οφείλει μεγάλες εξηγήσεις για το παράνομο Μνημόνιο Τουρκίας – Λιβύης το οποίο ακόμα παραμένει αναρτημένο στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, ενώ ο Πρωθυπουργός κατά την ομιλία του στην ολομέλεια του οργανισμού, δεν έβγαλε άχνα για αυτό το επικίνδυνο ανοσιούργημα.
Ας προσέξουν άπαντες, διότι η Ιστορία είναι εξαιρετικά σκληρή σε όσους παραδίδουν Εθνικό έδαφος. Και τα εξοπλιστικά, δεν είναι δικαιολογία για την αφωνία της Ελλάδας. Η διεθνής κοινότητα θα πρέπει να βομβαρδίζεται με όλους τους τρόπους από τις Ελληνικές θέσεις και την καταδίκη της Τουρκικής ασυδοσίας. Κυρίως η Ευρώπη, δεν μπορεί να μένει απαθής έναντι της αμφισβήτησης εδαφών ενός Κράτους – μέλους της.
Ο Τουρκικός Αναθεωρητισμός είναι ζωντανός και απειλητικός για την πατρίδα μας και όλο τον ελληνισμό ανεξάρτητα από το αν το τουρκικό κράτος ελέγχεται από τους κοσμικούς… «δυτικότροπους» Κεμαλιστές ή από τους Ισλαμιστές Νέο-Οθωμανούς.
Και για όσους και όσες δεν αισθάνονται, όπως λένε, ότι απειλούνται από την Τουρκία να τους θυμίσουμε ότι «απειλή είναι η εκδηλωμένη πρόθεση της μία πλευράς να προκαλέσει ζημιά σε βάρος των συμφερόντων της άλλης χρησιμοποιώντας ακόμα και στρατιωτική βία αν η τελευταία δεν αποδεχθεί τις απαιτήσεις της».
