COVID-19 
Η εκπομπή ραδιοσημάτων σε κρυπτογραφημένες στρατιωτικές συχνότητες από τη ρωσική ηπειρωτική χώρα προς τις μονάδες της ρωσικής διοίκησης υποβρυχίων βαλλιστικών βλημάτων δείχνει τη σημαντική δραστηριότητα στον τομέα της ασφάλειας.
Η εκπομπή του σήματος “Τ-600” με αναγνωριστικό υψίστης προτεραιότητας, γνωστό και ως κωδικός “MONOLITH” στα ρωσικά υποβρύχια βαλλιστικών βλημάτων, αποτελεί μια σημαντική πτυχή της στρατιωτικής επικοινωνίας και ελέγχου.
Ο συγκεκριμένος χαρακτηριστικός κωδικός είναι ουσιαστικά το σήμα το οποίο εκπέμπει το ρωσικό Ναυτικό με σκοπό να θέσει τα στρατηγικά του υποβρύχια σε κατάσταση άμεσης ετοιμότητας, ώστε να έχουν τη δυνατότητα να προχωρήσουν σε άμεση εκτόξευση βαλλιστικών πυραύλων με πυρηνικές κεφαλές.
Ταυτόχρονα, οι ΗΠΑ απάντησαν στην εντολή της Μόσχας για πυρηνική ετοιμότητα ΜΟΝOLITH των ρωσικών υποβρυχίων στρατηγικών πυραύλων, φορτώνοντας στα στρατηγικά βομβαρδιστικά B-52H Stratofortress, πυρηνικά όπλα.
Τα όπλα βρίσκονταν στην αεροπορική βάση Minot Air Force Base και η σχετική διαδικασία δόθηκε στη δημοσιότητα.
Συγκεκριμένα, 8 πύραυλοι cruise, AGM-129 ACM, με πυρηνικές κεφαλές οι οποίοι αποτελούν το κύριο πυρηνικό όπλο του αεροπορικού σκέλους της αμερικανικής πυρηνικής «τριάδας», φορτώθηκαν στα βομβαρδιστικά αεροσκάφη.
Όλη αυτή η απότομη κλιμάκωση μας φέρνει να αναλογιστούμε την παγκόσμια πυρηνική ισχύ και την καταστρεπτική της δυνατότητα, τόσο σχετικά με τα οπλοστάσια ΗΠΑ, Ρωσίας και Κίνας, αλλά και των περιφερειακών δυνάμεων.
Από τις περίπου 12.100 πυρηνικές κεφαλές παγκοσμίως, περίπου 9.583 βρίσκονται σε στρατιωτικά αποθέματα για χρήση από πυραύλους, αεροσκάφη, πλοία και υποβρύχια. Οι υπόλοιπες κεφαλές έχουν αποσυρθεί αλλά παραμένουν σχετικά άθικτες και αναμένουν αποσυναρμολόγηση.
Από τις 9.583 κεφαλές στα στρατιωτικά αποθέματα, περίπου 3.880 είναι επιχειρησιακές (σε πυραύλους ή βάσεις βομβαρδιστικών).
Από αυτές, περίπου 2.000 αμερικανικές, ρωσικές, βρετανικές και γαλλικές κεφαλές βρίσκονται σε κατάσταση συναγερμού.
Αντί για πυρηνικό αφοπλισμό, τα πυρηνικά οπλισμένα κράτη φαίνεται να προγραμματίζουν τη διατήρηση μεγάλων οπλοστασίων για το αόριστο μέλλον, σε αντίθεση με τον στόχο και το πνεύμα της Συνθήκης για τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων.
Επιπλέον, όλα τα κράτη συνεχίζουν να εκσυγχρονίζουν τις πυρηνικές τους δυνάμεις με σημαντικό ρυθμό, με αρκετά να προσθέτουν νέους τύπους ή/και να αυξάνουν τον ρόλο τους στην εθνική στρατηγική και τις δημόσιες δηλώσεις, δείχνοντας προσήλωση στη διατήρηση των πυρηνικών όπλων για αόριστο μέλλον.
