COVID-19 
«Πλοκάμια» σε τουλάχιστον πέντε χώρες εκτιμάται ότι είχε το δίκτυο δουλεμπόρων, το οποίο βρίσκεται πίσω από το δρομολόγιο-θανάτου με το αλιευτικό σκάφος που ναυάγησε νοτιοδυτικά της Πύλου.
Οι χώρες στις οποίες υπάρχουν «δίχτυα» του είναι η Αίγυπτος, η Συρία, το Πακιστάν, η Παλαιστίνη και η Λιβύη. Η έρευνα του Λιμενικού και της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών επιχειρεί να ρίξει φως στα πρόσωπα που βρίσκονται πίσω από τους εννιά διακινητές που επέβαιναν στο αλιευτικό σκάφος και συνελήφθησαν από τις ελληνικές Αρχές.
Στο πλαίσιο αυτό το τμήμα της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, που είναι επιφορτισμένο αποκλειστικά με το μεταναστευτικό, επιχειρεί να αξιοποιήσει τη συνεργασία του με ξένες υπηρεσίες ασφαλείας που έχουν καλή γνώση για τη δράση του δικτύου διακινητών στις πέντε χώρες που προαναφέρθηκαν.
Καλά πληροφορημένες πηγές σημειώνουν στο iEidiseis ότι για να σχεδιαστεί και να εκτελεστεί το δρομολόγιο-θανάτου που κατέληξε σε ναυάγιο εκτιμάται ότι υπήρξε «σύμπραξη» τουλάχιστον τριών κυκλωμάτων διακινητών. Εκτιμάται δε ότι υπήρξαν τουλάχιστον τρία μεγάλα «safe house» (χώροι προσωρινής διαμονής) στην ευρύτερη περιοχή του Τομπρούκ.
Οι δουλέμποροι «προσλαμβάνουν» ως καπετάνιους Αιγύπτιους ψαράδες, κάποιοι εκ των οποίων έχουν «ροπή» προς την εγκληματική συμπεριφορά. Ενδεικτικό είναι ότι ένας από τους εννιά διακινητές που συνελήφθησαν μετά το ναυάγιο δήλωσε προανακριτικά στους λιμενικούς ότι είχε κάνει στο παρελθόν τρία χρόνια φυλακή.
Στην προανακριτική του κατάθεση αρνήθηκε τις σε βάρος του κατηγορίες υποστηρίζοντας:
«Δεν έχω καμία σχέση με αυτά. Εγώ είμαι σαν όλους τους άλλους. Το νερό που μοίραζα το έκανα επειδή μας το έδωσαν από ένα καράβι και το έδινα στους υπόλοιπους. Δεν ξέρω ποιος είναι ο καπετάνιος, δεν είναι εδώ κάποιος.
Για να μπω στο πλοίο αυτό πλήρωσα. Στο πλοίο ήμουν μαζί με έναν ξάδερφό μου και μαζί πηγαίναμε στην Ιταλία για να βγάλω λεφτά να ταΐσω την οικογένειά μου. Δεν ξέρω τίποτα άλλο. Όλοι στο καράβι βοηθούσαν ο ένας τον άλλον και μοιράζανε φαγητό και νερό. Οι Πακιστανοί έκαναν φασαρίες».
Η συγκλονιστική μαρτυρία
Τη συγκλονιστική μαρτυρία ενός 24χρονου από το Πακιστάν, ο οποίος έχασε τη γυναίκα του και τα δύο μικρά παιδιά του, ηλικίας ενάμιση και τριών ετών, στο ναυάγιο νοτιοδυτικά της Πύλου, φέρνει στο φως της δημοσιότητας το ieidiseis.
Οι διακινητές έβαλαν τη σύζυγό του και τα παιδάκια του στα αμπάρια, με αποτέλεσμα όταν άρχισε να βυθίζεται το αλιευτικό σκάφος να χαθούν στη θάλασσα. Ο ίδιος ήταν στο κατάστρωμα. Βούτηξε στη θάλασσα, παρότι δεν ξέρει μπάνιο. Έκατσε ανάσκελα στο νερό για να επιπλέει, μέχρι που τελικά τον μάζεψε παραπλέον πλοίο. Η ζωή του σώθηκε και ταυτόχρονα χάθηκε, αφού ξέρει ότι δεν θα ξαναδεί τη γυναίκα του και τα δύο του παιδιά.
Ο 24χρονος μίλησε στους λιμενικούς για τα 8.000 δολάρια που έδωσε ως προκαταβολή στο κύκλωμα δουλεμπόρων, τα άτομα που έκαναν «κουμάντο» μέσα στο αλιευτικό σκάφος, τους τσακωμούς για το νερό, για τη μηχανή που συνέχεια χάλαγε αλλά και για τις δραματικές στιγμές της βύθισης.
Αναλυτικά η μαρτυρία
«Ζούσα στο Πακιστάν μαζί με τη γυναίκα μου και τα δύο παιδιά μας, ηλικίας ενάμιση και τριών ετών. Αποφασίσαμε να πάμε στην Ιταλία για μία καλύτερη ζωή και επειδή εκεί μένει ο αδερφός μου. Έδωσα προκαταβολή 8.000 δολάρια σε κάποιον Πακιστανό και όταν θα φτάναμε στην Ιταλία θα έδινε τα υπόλοιπα ο αδερφός μου, τα οποία δεν γνωρίζω πόσα θα ήταν γιατί το ποσό το είχε κανονίσει ο αδερφός μου. Πριν ένα μήνα περίπου φύγαμε αεροπορικώς από το Πακιστάν για Ντουμπάι και από εκεί για Αίγυπτο και από εκεί και πάλι αεροπορικώς για Λιβύη.
Με αυτοκίνητα μας μετέφεραν σε ένα σπίτι, όπου μείναμε μαζί με άλλα 150 άτομα και το οποίο ήταν απόσταση μισή ώρα με το αυτοκίνητο.
Εκεί μείναμε πέντε ημέρες και μετά ένας άντρας μας πήγε σε ένα διαμέρισμα όπου μέσα βρίσκονταν περίπου 200 άτομα. Εκεί μείναμε ένα βράδυ και την επόμενη ημέρα μας πήγαν με 12 περίπου αυτοκίνητα σε ένα διαμέρισμα στην πόλη Τομπρούκ της Λιβύης. Μείναμε εκεί κάποιες ημέρες και τα ξημερώματα της 9ης Ιουνίου 2023 με φορτηγά μας πήγαν σε μία παραλία της Λιβύης, η οποία ήταν απόσταση μισή ώρα με το αυτοκίνητο. Στη θάλασσα υπήρχε ένα μεγάλο αλιευτικό σκάφος περίπου 20 μέτρων, που ήταν παλιό και ήταν χρώματος μπλε. Με μικρότερα σκάφη μας μετέφεραν στο αλιευτικό που βρισκόταν πιο μακριά. Στο σκάφος ανεβήκαμε και ήταν δύο άτομα που είχαν ενεργό ρόλο στη μεταφορά μας και έκαναν κουμάντο. Αυτοί μας είπαν να κάτσουμε όταν ανεβήκαμε στο σκάφος.
Συγκεκριμένα εμένα με έβαλαν να κάτσω πάνω στο κατάστρωμα και τη γυναίκα μου με τα παιδιά μου την έβαλαν σε καμπίνα. Ξεκινήσαμε το ταξίδι μας ξημερώματα Παρασκευής και στο σκάφος επιβαίναμε περίπου 700 άτομα. Ταξιδεύαμε τρεις ημέρες και μετά χάλασε η μηχανή του σκάφους. Υπήρχε κάποιο άτομο που επισκεύαζε τη μηχανή του σκάφους όμως αυτή συνέχεια χάλαγε. Το βράδυ της 13ης Ιουνίου 2023 οι διακινητές είχαν σβήσει τις μηχανές του σκάφους για να μην ακούν το θόρυβο δίπλα τους τα πλοία που περνούσαν.
Κάποιοι από τους Αιγύπτιους ζήτησαν νερό από κάποιο πλοίο που περνούσε.
Το πλήρωμα κάποιου πλοίου πέταξε νερό όμως το πήραν όλοι οι Αιγύπτιοι και σε εμάς δεν έδωσαν. Τσακωθήκαμε μεταξύ μας και μετά μας έδωσαν και σε εμάς νερό.
Μετά έβαλαν μπρος τη μηχανή και συνεχίσαμε το ταξίδι μας.
Μισή ώρα μετά σταμάτησε πάλι η μηχανή του σκάφους. Εγώ καθόμουν στα γόνατα και διάβαζα ευχές γιατί φοβόμουν και ξαφνικά ένιωσα το σκάφος να γέρνει από τη μία μεριά.
Το σκάφος άρχισε να μπάζει νερό. Τότε όλοι μετακινηθήκαμε από την άλλη μεριά και επειδή το βάρος πήγε στην άλλη πλευρά το σκάφος άρχισε να βουλιάζει.
Κάποιοι πήδηξαν στη θάλασσα και κάποιοι άλλοι κρατιόντουσαν από διάφορα σημεία του σκάφους. Εγώ πήδηξα στη θάλασσα όμως επειδή δεν ήξερα κολύμπι καθόμουν ανάσκελα και περίμενα να με σώσουν.
Μετά από λίγα λεπτά πέρασε ένα μεγάλο σκάφος και μας μάζεψε όσοι ήμασταν στη θάλασσα. Όσοι δεν πρόλαβαν να βγουν βυθίστηκαν στο νερό μαζί με το σκάφος και μεταξύ αυτών χάθηκαν και η γυναίκα μου και τα παιδιά μου που βρίσκονταν στην καμπίνα του σκάφους».
Ο 24χρονος δεν αναγνώρισε στις φωτογραφίες που του έδειξαν οι λιμενικοί τον καπετάνιο του σκάφους αλλά ούτε και τον μηχανικό, οι οποίοι -κατά την εκτίμησή του- πνίγηκαν. Όσον αφορά στα σωσίβια ανέφερε: «Ένας μόνο φορούσε σωσίβιο που το είχε φέρει από μόνος του. Στο σκάφος δεν υπήρχαν σωσίβια για εμάς. Στην αρχή είχαν πει ότι θα ταξιδεύαμε 400 άτομα όμως τελικά ήμασταν 700».
