COVID-19 
Ο Σπύρος Παπαδόπουλος υπήρξε αποκαλυπτικός και μίλησε για την εποχή, όπου ως παιδί ζούσε στην φτώχεια μαζί με την οικογένειά του, συγκινώντας με τα λόγια του για τις δύσκολες στιγμές που περνούσαν.
Ο γνωστός ηθοποιός και παρουσιαστής έκανε μια εξομολόγηση ζωής προ ημερών στο news247.gr, εξηγώντας το πώς ζούσαν εκείνα τα χρόνια, θεωρώντας πως το ίδιο ίσχυε… για όλο τον κόσμο, μεγαλώνοντας τότε στην Κοκκινιά.
Η εξομολόγηση για τα δύσκολα παιδικά χρόνια
«Σαν παιδιά παίζαμε στις αλάνες και στους δρόμους. Σπάνια βλέπαμε αυτοκίνητο. Κι όταν πέρναγε ήταν γεγονός. Θυμάμαι είχε εμφανιστεί στη γειτονιά μία Citroen που ήταν σαν βάτραχος και είχαμε μείνει όλοι άφωνοι, γιατί κάποιος μας είχε πει πως ανεβοκατεβαίνει. Την κοιτούσαμε λες και ήταν διαστημόπλοιο. Τα παιχνίδια μας αυτοσχέδια, σπαθιά και τουφέκια από ξύλα και καλάμια, στο ποδοσφαιράκι βάζαμε αντί για παίχτες πρόκες και σπρώχναμε ένα βόλο ανάμεσά τους. Παίζαμε πολύ με φυσικά υλικά, εμένα μου άρεσε πολύ να παίζω με τη λάσπη, να χτίζω διάφορα. Δεν είχε κανείς μας παιχνίδια. Στη γειτονιά μας ο πιο πλούσιος δεν είχε να φάει… Ήμασταν όλοι το ίδιο. Φτώχεια, τρώγαμε δύο φορές τον χρόνο κρέας, αλλά χωρίς κλάψες και στενοχώριες. Νομίζαμε πως όλος ο κόσμος ζει έτσι.
Ακόμη και το μεροκάματο για τους γονείς μου ήταν δύσκολο. Η μητέρα μου δούλευε σε σπίτια όποτε έβρισκε, ο πατέρας μου ήταν αριστερός και λόγω κοινωνικών φρονημάτων δεν έβρισκε εύκολα δουλειά. Πιο πολύ από το να δουλεύει, τον θυμάμαι να ψάχνει για δουλειά. Μία φορά είχε κάνει το Κοκκινιά- Κυψέλη με τα πόδια και γύρισε κατάκοπος και λέει “τίποτα”. Αυτό το “τίποτα” που έλεγε το θυμάμαι έντονα», αναφέρει ο ίδιος.
