COVID-19 
Η Σάρον Στόουν είναι το απόλυτο θηλυκό, μια γυναίκα με σεξαπίλ που όσο μεγαλώνει γίνεται όλο και πιο γοητευτική.
Κάθε εμφάνισή της είναι άψογη σε κάθε της λεπτομέρεια.
Ωστόσο, η πραγματική της ζωή είναι εντελώς διαφορετική από αυτό που βλέπουμε στα φώτα της δημοσιότητας και η ίδια μίλησε με ειλικρίνεια για αυτήν.
Η Σάρον Στόουν έδωσε μια νέα συνέντευξη στο People όπου μίλησε ανοιχτά για την εγκεφαλική αιμορραγία που υπέστη πριν από περίπου είκοσι χρόνια, όταν κινδύνευσε η ζωή της και το πόσο άλλαξε η προσωπική αλλά και η επαγγελματική της ζωή από τότε. Η ίδια δήλωσε ότι είναι “ανάπηρη” και αυτό της κόστισε πολύ επαγγελματικά.
Πίσω στο 2001, η Σάρον Στόουν είχε 1% πιθανότητα επιβίωσης όταν έσπασε μια αρτηρία στο κεφαλι της και αιμορραγούσε για εννέα μέρες. Τότε η καριέρα της βρισκόταν σε πολύ καλό σημείο, μόλισε είχε κερδίσει την πρώτη της υποψηφιότητα για Όσκαρ, για την ερμηνεία της στην ταινία “Casino”. Αλλά και στην προσωπική της ζωή ήταν πολύ ευτυχισμένη αφού είχε μόλις υιοθετήσει τον 23χρονο σήμερα γιο της με τον τότε σύζυγό της. Και ξαφνικά κατέρρευσαν όλα. Ο γάμος της τελείωσε και σταμάτησαν να χτυπούν τα τηλέφωνα για δουλειά.
“Για πολύ καιρό ήθελα να προσποιούμαι ότι ήμουν μια χαρά. Χρειάζομαι οκτώ ώρες αδιάκοπου ύπνου για να λειτουργήσει η φαρμακευτική αγωγή που παίρνω, διαφορετικά μπορεί να πάθω κρίσεις επιληψίας. Είμαι λοιπόν ανάπηρη και γι’ αυτό δεν παίρνω πολλές δουλειές. Αυτά αντιμετωπίζω τα τελευταία 22 χρόνια και πλέον μιλάω ανοιχτά”.
Μετά το περιστατικό, η Στόουν πέρασε μια σκοτεινή περίοδο: ο γάμος της διαλύθηκε (αυτή και ο Μπρονστάιν χώρισαν το 2004) και, όπως η ίδια λέει, το Χόλιγουντ σταμάτησε να της τηλεφωνεί.
Ανακαλώντας την αρχική διαδικασία ανάρρωσης, η ίδια αναφέρει ότι “τραύλιζε” και δεν “έβλεπε σωστά”ενώ ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, υπέφερε από απώλεια μνήμης. ”
“Έχασα τα πάντα”, λέει. “Έχασα όλα μου τα χρήματα. Έχασα την επιμέλεια του παιδιού μου. Έχασα την καριέρα μου. Έχασα όλα εκείνα τα πράγματα που ήταν η πραγματική μου ταυτότητα και η ζωή μου.”
“Ποτέ δεν πήρα πίσω τα περισσότερα”, προσθέτει, “αλλά έχω φτάσει σε ένα σημείο που έχω συμβιβαστεί με αυτό, όπου πραγματικά αναγνωρίζω ότι είμαι επαρκής”.
Ερωτηθείσα για το πού βρήκε το θάρρος να μοιραστεί την ιστορία της, είπε:
“Προέρχομαι από μια διαλυμένη οικογένεια. Μεγάλωσα πιστεύοντας ότι ήμουν υποχρεωμένη να φροντίζω όλους τους άλλους. Μου πήρε πολύ καιρό να καταλάβω ότι είχα δική μου ζωή και ότι δεν χρειαζόταν να διορθώνω τα πράγματα για όλους και ότι μπορούσα να ζητήσω βοήθεια και να νιώθω επαρκής με τις αναπηρίες μου. Νιώθω περήφανη για εμένα και τις επιτυχίες μου – από την επιβίωσή μου μέχρι το να βοηθήσω και άλλους να επιζήσουν”.
Σήμερα, η Στόουν είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Barrow Neurological Foundation, το οποίο υποστηρίζει το ιατρικό ινστιτούτο του χειρουργού εγκεφάλου Dr. Michael Lawton στην Αριζόνα και φιλοξενεί τον ετήσιο έρανο Neuro Night στις 27 Οκτωβρίου. Σύμφωνα με τον ιστότοπό του, η αποστολή του Ιδρύματος είναι ” να σώζει ανθρώπινες ζωές μέσω καινοτόμων θεραπειών, πρωτοποριακής, θεραπευτικής έρευνας και εκπαίδευσης της επόμενης γενιάς κορυφαίων νευροκλινικών γιατρών στον κόσμο”.
“Είναι μια έμπνευση για όσους υποφέρουν από οτιδήποτε νευρολογικό”, λέει ο Lawton, στον οποίο η Στόουν οφείλει τη ζωή της, αφού ήταν αυτός που την χειρούργησε στο κεφάλι.
