Στην κόψη του ξυραφιού βρίσκεται η Παγκόσμια Οικονομία, εξαιτίας της επαπειλούμενης επέκτασης του πολέμου στη Μέση Ανατολή και της πιθανολογούμενης ύφεσης στην μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου, δηλαδή στην Οικονομία των ΗΠΑ.
Το τι θα γίνει στη Μέση Ανατολή θα το ξέρουμε μέσα στις επόμενες ώρες ή στα επόμενα 24ωρα. Σε ό,τι αφορά τώρα τις οικονομικές εξελίξεις στις ΗΠΑ, πολλά θα κριθούν από το αποτέλεσμα των αμερικανικών Προεδρικών εκλογών που θα γίνουν στις αρχές Νοεμβρίου.
Πάντως, οι χρηματαγορές έχουν υποστεί ισχυρότατους κλυδωνισμούς οι οποίοι πέρασαν και στο ελληνικό χρηματιστήριο, που έκανε μια μεγάλη βουτιά, αναδεικνύοντας τον κίνδυνο να εξανεμιστούν τα κέρδη και οι μεγάλες αποδόσεις που επετεύχθησαν μέσα στο 2024.
Με αγωνία περιμένουν σήμερα οι διεθνείς οικονομικοί παρατηρητές να δουν ποιά κατάσταση θα επικρατήσει στα μεγάλα χρηματιστήρια των ΗΠΑ, της Ευρώπης, αλλά και της Κίνας και της Ιαπωνίας. Σε κάθε περίπτωση πάντως οι καλές ειδήσεις είναι ακόμη μακριά!
Ως προς τη Μέση Ανατολή, οι θρησκευτικοί ηγέτες του Ιράν ψάχνουν πως θα διασώσουν το κύρος της χώρας τους, μετά την δολοφονία του Ισμαήλ Χανίγια σε επίσημο κρατικό ξενώνα στην Τεχεράνη. Το Ιράν προσπαθεί να εφαρμόσει σκληρά αντίποινα σε βάρος του Ισραήλ, χωρίς ωστόσο να προκαλέσει καθολική καθολική πολεμική σύγκρουση με το Τελ Αβίβ.
Όπως είναι αντιληπτό η πολύ λεπτή αυτή ισορροπία είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί.
Σε ότι αφορά τώρα στους συσχετισμούς δυνάμεων στην Κεντρική Ασία και στη Μέση Ανατολή, δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη η αιφνιδιαστική επίσκεψη στην Τεχεράνη του Γενικού Γραμματέα του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας της Ρωσίας και πρώην Υπουργού Άμυνας Σεργκέι Σοϊγκού. Ο τελευταίος δήλωσε στην Τεχεράνη ότι η Μόσχα βρίσκεται σταθερά στο πλευρό του Ιράν.
Στην ίδια πλευρά είναι τοποθετημένη και η Κίνα, κάνοντας έτσι τα γεωστρατηγικά προβλήματα στη Μέση Ανατολή να γίνονται πιο περίπλοκα.
Για να γυρίσουμε τώρα στα κακά μαντάτα από τον χώρο της Παγκόσμιας Οικονομίας, πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι μια νέα παγκόσμια κρίση, όπως η κρίση του 2008, υπάρχει κίνδυνος να ισοπεδώσει οικονομίες όπως της Ελλάδος, όπου, σε πείσμα της βιτρίνας που φιλοτεχνεί η κυβέρνηση, το δημόσιο και το ιδιωτικό χρέος αυξάνονται με άλματα προς τα πάνω, ο παραγωγικός ιστός είναι σχεδόν διαλυμένος και ένα μεγάλο τμήμα του νεότερου πληθυσμού εθίζεται σιγά – σιγά στην κουλτούρα της μη εργασίας και στην κακή συνήθεια της είσπραξης των επιδομάτων και της παθητικής στάσης απέναντι σε όλα.
