COVID-19 LIVE όλες οι εξελίξεις

STORIESΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

Συγκλονιστική εξομολόγηση από τον Γιώργο Λιάγκα και την Νικολέτα Μαυρίδη για τα δύσκολα παιδικά τους χρόνια και τους σκληρούς χωρισμούς των γονιών τους (βίντεο)

Σε μία προσωπική και συνάμα συγκλονιστική αποκάλυψη προχώρησε χθες η πρώην πλέον παίκτρια του Survivor, Νικολέτα Μαυρίδη, η οποία μίλησε για την απώλεια του πατέρα της η οποία την έχει στιγματίσει.

«Γυρνώντας πίσω στα παιδικά μου χρόνια, το πρώτο γεγονός που στιγμάτισε τη ζωή μου ήταν όταν ήμουν πέντε χρονών. Μπήκε η μαμά μου στο σπίτι μας και μου είπε “κοριτσάκι μου πάρε την οδοντόβουρτσά σου και βάλε μερικά πράγματα στη βαλίτσα σου να φύγουμε”. Θυμάμαι ακόμα τη στιγμή που παίρνω την οδοντόβουρτσά μου. Της λέω “γιατί μανούλα μου, πού θα πάμε;” και μου λέει ότι θα πάμε να μείνουμε στη γιαγιά για λίγες ημέρες. Και τότε ξεκίνησαν όλα στη ζωή μου. Η αλήθεια είναι ότι έχω πάρει πολλή αγάπη και από τους δύο γονείς μου, αλλά νομίζω ότι δεν είμαι το μόνο παιδί που έχει στιγματιστεί από το γεγονός ότι οι δύο γονείς χώρισαν.

Εγώ σαν παιδάκι είχα μεγάλη αδυναμία στον μπαμπάκα μου και απλά δεν είχα καταλάβει τότε τι συνέβαινε. Η μανούλα μου ήταν έγκυος στον αδερφό μου, ήταν κοντά 3 μηνών. Η χαρά ήταν διπλή για εμένα, δεν είχα καταλάβει τι συνέβαινε ακριβώς, αν αυτό ήταν οριστικό. Τελικά έκανα να ακούσω ξανά τον μπαμπά μου δύο με τρία χρόνια. Είχε εξαφανιστεί από τη ζωή μου. Η μαμά μου βέβαια δεν μου μίλησε ποτέ άσχημα γι’ αυτόν. Κάτι που με στιγμάτισε ήταν να βλέπω τη μαμά μου με την κοιλιά στο στόμα να δουλεύει σαν σκυλί από το πρωί ως το βράδυ, χωρίς καμία στήριξη. Κάτι επίσης που με έχει σημαδέψει είναι ότι περπατάγαμε με τη μαμά μου στην ανηφόρα, με εμένα στο χέρι και την κοιλιά τούρλα, και την λυπόταν ο οδηγός του λεωφορείου και σταματούσε για να την πάρει, ενώ δεν ήταν η στάση.

Παρ’ όλα αυτά μετά από τρία χρόνια ο μπαμπάς μου εμφανίστηκε. Δε ρώτησα ποτέ τι ήταν το τόσο σημαντικό που είχε να μιλήσει μαζί μου τρία χρόνια, γιατί εγώ τότε ήμουν 8 χρονών και το μόνο που ήθελα ήταν η αγκαλιά του μπαμπά μου. Ο μπαμπάς μου είχε φτιάξει το μετρό στην Αθήνα, ήταν χειριστής μηχανημάτων και δεν τον έβλεπα πολύ ούτως ή άλλως, γιατί ταξίδευε συνέχεια λόγω δουλειάς. Σίγουρα την αγάπη του πατέρα μου δεν ήθελα να την μοιράζομαι με κανέναν πόσο μάλλον με μια άλλη γυναίκα. Ήθελα να τον έχω μόνο δικό μου. Πέρασαν πολλά χρόνια για να καταπιώ το γεγονός ότι δεν είμαι η μόνη γυναίκα στη ζωή του πατέρα μου. Και ότι πρέπει να δεχτώ ότι υπάρχει και κάποια άλλη, ότι δεν ήμουν η πρώτη; Δεν ξέρω τι με ενοχλούσε πιο πολύ. Το μόνο που ξέρω ότι με ενοχλούσε είναι ότι δεν τον έβλεπα τόσο πολύ.

Σίγουρα όμως δεν περίμενα ποτέ ότι θα τον χάσω από τη ζωή μου. Δεν περίμενα ποτέ ότι θα με πάρει τηλέφωνο να μου πει χρόνια πολλά και αντί να μου πει χρόνια πολλά, να μου πει “κοριτσάκι μου, σου έβαλε λεφτά στο λογαριασμό σου για το δίπλωμα”, ενώ δεν μου είπε καν χρόνια πολλά. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τον εκνευρισμό και τη στενοχώρια μου. Είχα τόσα νεύρα με τον μπαμπά μου, και παρά την τόση αδυναμία που του είχα, είπα “μπαμπά έχεις ξεχάσει ότι έχω γενέθλια και το μόνο που σε νοιάζει είναι τα 800 ευρώ που μου έβαλες σε ένα λογαριασμό”. Πέρασε ένας μήνας και δεν το σήκωνα, πέρασε δεύτερος, που είχα τη γιορτή μου και δεν το σήκωνα. Έπαιρνε τη μητέρα μου, εκείνη με πίεζε αλλά εγώ δεν ήθελα. Δεν είχα καμία επαφή με τον μπαμπά μου για τουλάχιστον τρεις μήνες

Και μπαίνει ο καινούργιος χρόνος και μάλλον για εμένα δεν μπήκε καλά. Με παίρνει η μαμά μου τηλέφωνο και μου λέει “Νικολετάκι μου ακύρωσε σήμερα όλα τα μαθήματα χορού, γιατί ο μπαμπάς σου είναι στο νοσοκομείο”, πράγμα που δεν ίσχυε γιατί η μαμά μου ήξερε ήδη τα γεγονότα. Δεν ήξερα καν ότι ο μπαμπάς μου ήταν στην Ελλάδα. Και απλά γύρισα στο σπίτι μετά τη δουλειά και η μαμά μου μού είπε ότι ο μπαμπάς πέθανε. Δεν γνώριζα τίποτα, δεν ήξερα αν είναι στην Ελλάδα. Μου κόπηκαν όλα τα φτερά, ένιωθα άσχημα που δεν μπόρεσα να επικοινωνήσω μαζί του για τελευταία φορά, ενώ με έπαιρνε τηλέφωνο και εγώ έκανα μούτρα και δεν σήκωνα το τηλέφωνο στον μπαμπά μου. Αυτό μου έχει μείνει πολύ και δεν θα το ξεχάσω ποτέ”.

Με αφορμή αυτήν την συγκινητική εξομολόγηση της νεαρής χορεύτριας, η οποία μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στον χωρισμό των γονιών της, ο Γιώργος Λιάγκας αναφέρθηκε στο πως βίωσε εκείνος τον χωρισμό των γονιών του, τονίζοντας την διαφορά του τότε με το τώρα.

«Θέλω να πω κάτι αν μου επιτρέπετε… Πόσο έχουν αλλάξει οι εποχές. Όταν εγώ ήμουν στην ηλικία της Νικολέτας, όποιο παιδί βίωνε αντίστοιχες καταστάσεις, χώριζαν οι γονείς του… Εγώ όταν χώρισαν οι γονείς μου, ήμουν 7 χρονών, επί τρία χρόνια δεν βγήκα να παίξω με άλλα παιδάκια γιατί ντρεπόμουν να τους πω ότι χώρισαν οι γονείς μου. Θεωρούσα ότι ήταν κάτι πολύ κακό, ντρεπόμουν πάρα πολύ που οι γονείς μου ήταν χωρισμένοι και θυμάμαι να είμαι ένα παιδί πολύ μοναχικό. Καθόμουν σε ένα παράθυρο, σε ένα σπίτι που έπαιζα μόνος μου, και έβλεπα τα άλλα παιδιά να παίζουν στον Υμηττό που μεγάλωσα κι εγώ ντρεπόμουν να βγω. Οι γονείς μου δεν είχαν την λογική που έχουν σήμερα οι γονείς να μιλήσουν στα παιδιά τους ότι δεν είναι κάτι κακό και ότι δεν φταις εσύ γι’ αυτό που συμβαίνει.

Τότε ντρεπόμασταν εμείς και τώρα βγαίνουν τα παιδιά και καλά κάνουν και εξομολογούνται αυτό που έχουν βιώσει για να μη φοβούνται και άλλοι άνθρωποι που έχουν βιώσει αντίστοιχες καταστάσεις. Σαν μήνυμα είναι πολύ καλό που προβάλλονται τέτοιες απόψεις από την τηλεόραση», είπε στην εκπομπή «Πρωινό».

Back to top button