Ο Zakaria είναι μόλις 11 ετών αλλά έχει βλέμμα ενηλίκου, αφού τα μάτια του έχουν δει πάρα πολλά. «Σκηνές που δεν θα έπρεπε να βλέπει κανένα παιδί», σύμφωνα με το προσωπικό του νοσοκομείου al-Aqsa όπου βοηθάει εθελοντικά, στη Λωρίδα της Γάζας.
Η οικογένειά του κατέφυγε σε καταυλισμό μετά την έναρξη των βομβαρδισμών, αλλά εκείνος έμεινε πίσω αφού, όπως λέει στους δημοσιογράφους, στον καταυλισμό «δεν υπάρχει φαγητό ούτε νερό». Μάλιστα προσπαθεί να βοηθήσει την οικογένειά του, αγοράζοντας τροφή όποτε κάποιος του δίνει χρήματα.
Στην καθημερινότητά του, «μεταφέρω νεκρούς, τραυματίες και παιδιά. Μου αρέσει να βοηθάω τους ανθρώπους» λέει. «Όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω διασώστης». «Θέλει να τον αντιμετωπίζουμε σαν να είναι ένα από τα μέλη του προσωπικού του ασθενοφόρου» προσθέτει ένας τραυματιοφορέας. «Θυμώνει όποτε τον αντιμετωπίζω σαν παιδί». Στην πραγματικότητα όμως πόσα παιδιά έχουν δει «τουλάχιστον 5.000 νεκρούς» όπως τονίζει ο ενήλικας συνάδελφός του;
Κάποιες φορές κοιμάται στην αίθουσα μαγνητικής τομογραφίας του νοσοκομείου, άλλες στη σκηνή που έχει στηθεί για τους δημοσιογράφους ή μέσα σε κάποιο ασθενοφόρο. Περιστασιακά επισκέπτεται την οικογένειά του. Η κάμερα τον συνοδεύει μέχρι τον καταυλισμό όπου φιλοξενούνται οι δικοί του, όπου παρακολουθεί τον γάμο της αδερφής του. Όταν εκείνος ρωτάει τη μητέρα του γιατί ο γάμος γίνεται μέσα στον πόλεμο, του απαντάει «για να κάνει την αδερφή μου ευτυχισμένη».
Η κατάπαυση του πυρός τον κάνει κάπως πιο αισιόδοξο για το μέλλον. Εκφράζει την ελπίδα του να επιστρέψει στο πατρικό του σπίτι, ακόμα και αν το βρει κατεστραμμένο και χρειαστεί να κοιμάται σε σκηνή.
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα