COVID-19 
Στην φωτογραφία του επικεφαλής του ακροδεξιού τουρκικού Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης (MHP) Ντεβλέτ Μπαχτσελί (Devlet Bahceli), με χάρτη που απεικονίζει Ελληνικά νησιά του Ανατολικού Αιγαίου ως τουρκικό έδαφος, αναφέρεται η ανταπόκρισή του από την Αθήνα της Nordwest–Zeitung. Το κείμενο υπογράφει ο Ferry Batzoglou.
Σχολιάζει ότι προφανώς ο «πιστός εταίρος του Τούρκου Προέδρου» -γεγονός που αποδίδει ιδιαίτερο ειδικό βάρος στα λεγόμενα και πόσο μάλλον στις κινήσεις του, όπως τονίζει ο ανταποκριτής- σκέφτηκε πως «μια εικόνα λέει περισσότερα από χίλιες λέξεις» και έβγαλε αυτή την φωτογραφία που επιδοκίμασαν στο Twitter και οι «Γκρίζοι Λύκοι» μέσω του επίσημου λογαριασμού τους που μετράει περί τους 325.000 ακολούθους.
Το άρθρο, υπό τον ενδιάμεσο τίτλο «Διεκδικήσεις Ελληνικών νησιών», εξηγεί την φωτογραφία με τον χάρτη όπου όλα τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, όπως η Ρόδος, η Κως, η Σάμος, η Λέσβος, η Κρήτη, το Καστελλόριζο, αλλά και πολλά άλλα, εμφανίζονται με το εθνικό χρώμα της Τουρκίας.
Σημειώνει ότι ο Bahceli προβάλλει απροκάλυπτα εδαφικές διεκδικήσεις στην Ελληνική Επικράτεια, κάτι που για τους Έλληνες σημαίνει τερατώδη πρόκληση, αν και δεν πρόκειται για κάτι καινούριο, όπως υπενθυμίζει ο αρθρογράφος.
Πριν από μόλις μερικές εβδομάδες είχε βάλει στο μάτι και τα Δωδεκάνησα λέγοντας ότι «το θέμα των Δωδεκανήσων είναι μια πληγή που δεν έχει κλείσει ακόμη», κάνοντας λόγο για άδικη κατάληψη των Δωδεκανήσων από τους Έλληνες και προειδοποιώντας ότι «η κλεμμένη περιουσία πρέπει να επιστραφεί στον ιδιοκτήτη της είτε με τη θέληση είτε με το ζόρι».
Το δημοσίευμα στη συνέχεια αναφέρεται στην ιδεολογική εχθρότητα των «Γκρίζων Λύκων» απέναντι σε Έλληνες, Εβραίους, Ισραήλ, «σιωνιστές» Χριστιανούς, Αρμένιους, Ευρωπαϊκή ένωση (Ε.Ε.), Βατικανό και ΗΠΑ.
Σημειώνει ότι ήταν υπό παρακολούθηση στην Ευρώπη για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, ενώ το 2015 η Γερμανική Ομοσπονδιακή κυβέρνηση είχε κάνει σχετική δήλωση προσάπτοντας στους «Γκρίζους Λύκους» υπερτίμηση της τουρκικής εθνότητας και υποτίμηση των άλλων εθνοτικών ομάδων, κάτι που έρχεται σε αντίθεση με τη φιλελεύθερη έννομη τάξη της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας.
Οι εντάσεις μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας έχουν κλιμακωθεί έντονα τον τελευταίο καιρό λόγω της διαμάχης για τα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου στο Ανατολικό Αιγαίο και την απαίτηση της Τουρκίας για αποστρατιωτικοποίηση των Δωδεκανήσων, κάτι που η Αθήνα αρνείται με την αιτιολογία ότι η Τουρκία αποτελεί μία μόνιμη απειλή για την Ελλάδα, επισημαίνεται στο άρθρο.
Αναφέρεται στις πρόσφατες κατηγορίες του Τούρκου Προέδρου απέναντι στην Αθήνα περί καταπίεσης της «λεγόμενης τουρκικής μειονότητας» στη Ρόδο, την Κω, τη Δυτική Θράκη και τη Βορειοανατολική Ελλάδα, γεγονός που η Αθήνα αρνείται κατηγορηματικά, πόσο μάλλον εφόσον σύμφωνα με το Ελληνικό Σύνταγμα «δεν διαβιούν στην Ελληνική Επικράτεια εθνικές μειονότητες, μόνο μουσουλμάνοι Έλληνες», όπως διευκρινίζεται.
Καταλήγει με αναφορά στην Διάσκεψη του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη τον Ιούνιο και την νέα συμφωνία της Αθήνας με την αμερικανική εταιρεία οπλικών συστημάτων Lockheed Martin για αγορά υπερσύγχρονων μαχητικών αεροσκαφών F-35.
Η Τουρκία σκοπεύει επίσης να ενισχύσει την αεροπορία της με αμερικανικά μαχητικά αεροσκάφη, κινήσεις που σύμφωνα με τον Ferry Batzoglou δείχνουν ότι «έχει ξεκινήσει ο επόμενος γύρος στην κούρσα εξοπλισμών μεταξύ των δύο αντιμαχόμενων εταίρων του ΝΑΤΟ».
Το τριπλό παιχνίδι της Άγκυρας με Ρωσία και ΝΑΤΟ
Ένα τριπλό παιχνίδι εκτυλίσσεται στην παγκόσμια σκηνή με πρωταγωνιστές την Τουρκία, την Ρωσία και το ΝΑΤΟ. Η Ρωσία και η Τουρκία είναι παλιοί αντίπαλοι, και αυτός είναι ένας από τους λόγους, και ίσως ο μόνος λόγος, για τον οποίο η Τουρκία ανήκει ακόμα στο ΝΑΤΟ.
Ωστόσο για το ΝΑΤΟ, η Τουρκία θεωρείται απαραίτητη και ταυτόχρονα ένα «άτακτο» μέλος ειδικά μετά την αυταρχική στροφή του Προέδρου της και την στάση του απέναντι τόσο στην Ελλάδα μέλος του ΝΑΤΟ όσο και στον πόλεμο μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας . Στο σημείο αυτό θα ακολουθήσει μια ιστορική και γεωπολιτική προσέγγιση η οποία κρίνεται απαραίτητη για την κατανόηση της παραπάνω προσέγγισης.
Υπό τον εσωτερικό τίτλο “οι δύσκολες Ελληνοτουρκικές σχέσεις που υποσκάπτουν το ΝΑΤΟ” σημειώνεται ότι το παρελθόν των δύο χωρών είναι κάτι παραπάνω από συγκρουσιακό, με την αιματηρή ανεξαρτησία της Ελλάδας τον 19ο αιώνα για να αποτινάξει την οθωμανική κυριαρχία.
Ανεξίτηλη στιγμή για τους Έλληνες και γενικά για όλη την Ευρώπη ήταν η σφαγή που έγινε στο νησί της Χίου κατά την διάρκεια της επανάστασης, γεγονός που επηρέασε και ώθησε καλλιτέχνες της εποχής όπως ο Βίκτωρ Ουγκώ να αποτυπώσουν στα έργα τους την θηριωδία των Τούρκων.
Όλα αυτά ενίσχυσαν την εικόνα της τουρκικής βαρβαρότητας όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Δύση συνολικά. Στην συνέχεια, μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η Ελλάδα υπέστη μια βαριά ήττα από την Τουρκία, η οποία αφάνισε κάθε Ελληνικό στοιχείο των δυτικών ακτών της Ανατολίας, περιοχή στην οποία κατοικούσαν οι Έλληνες τουλάχιστον εδώ και 3.000 χρόνια.
Ωστόσο, η Ελλάδα διατήρησε στα εδάφη της τα νησιά, τα οποία είναι πολύ κοντά στις Τουρκικές ακτές, γεγονός που μείωσε την θαλάσσια κυριαρχία της Τουρκίας στο Αιγαίο. Το ζήτημα διευθετήθηκε με την Συνθήκη Φιλίας, Ουδετερότητας και Διαιτησίας του 1930.
Πρόσφατα, μάλιστα, ο Τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν αμφισβήτησε τη Συνθήκη του 1930 που αναγνώριζε την Ελληνική κυριαρχία στα νησιά του Αιγαίου. Η Τουρκία παραβίασε ακόμη και την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Ελλάδας στέλνοντας τουρκικό πλοίο σε αυτήν τον Αύγουστο του 2020, αναγκάζοντας την Ελλάδα να επαναστρατιωτικοποιήσει την περιοχή με γαλλικά όπλα.
Παρά τις χαοτικές σχέσεις της με την Ελλάδα, η Τουρκία παραμένει ενεργό μέλος της Συμμαχίας του ΝΑΤΟ. Στη δεκαετία του 1990, η Τουρκία άσκησε πιέσεις για την ένταξη των Βαλκανικών χωρών στο ΝΑΤΟ, πρώτα της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας και στη συνέχεια της Αλβανίας, της Κροατίας και της “Μακεδονίας”, χώρες με τις οποίες είχε οικονομικά συμφέροντα και με τις οποίες επιθυμούσε επίσης να έρθει πιο κοντά.
Αυτή η παρουσία του ΝΑΤΟ μέσω της Τουρκίας στη νότια πτέρυγα της Ρωσίας είναι, ωστόσο, μετρημένη για να αποφευχθεί ο ανταγωνισμός της Μόσχας. Συγκεκριμένα, η Άγκυρα έχει αντιταχθεί στην ενσωμάτωση της Ουκρανίας και της Γεωργίας, οι οποίες συζητούνται και πάλι σήμερα… και αγοράζοντας όπλα από τη Ρωσία.
Καθώς τα νέα μέλη χρειάζονται την ομοφωνία των παλαιών μελών για να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ, η Τουρκία εκμεταλλεύεται την ευκαιρία για να απαιτήσει από τη Σουηδία και τη Φινλανδία να παραδώσουν μέλη του PKK.
Αυτό το Κουρδικό Κόμμα, το οποίο συμμετέχει στις τουρκικές εκλογές εδώ και πολύ καιρό, θεωρείται ότι υποθάλπει τρομοκράτες σε βάρος της Άγκυρας, ειδικά ύστερα από μια εξέγερση που ξεκίνησε με αφορμή την συντριβή ενός πυροβολικό.
Φυσικά, τα δικαστικά συστήματα της Σουηδίας και της Φινλανδίας απαιτούν πρώτα να αποδειχθεί η κατηγορία της τρομοκρατίας για κάθε άτομο ξεχωριστά, ώστε να καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Το αίτημα της Σουηδίας και της Φινλανδίας για ένταξη στο ΝΑΤΟ είναι άμεση συνέπεια του πολέμου της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας, γεγονός που δίνει την εντύπωση ότι η Τουρκία επιτίθεται τα ίδια της τα συμφέροντα , αφού υποστηρίζει την Ουκρανία, εξοπλίζοντάς την αποτελεσματικά με μη επανδρωμένα αεροσκάφη, τα οποία θα την βοηθήσουν να οχυρώσει καλύτερα την άμυνα της απέναντι στα ρωσικά πυρά. Βλέπουμε λοιπόν ότι αυτό το τρίγωνο Ρωσία/Τουρκία/ΝΑΤΟ είναι αρκετά ασταθές, υπογραμμίζει ο Yves Montenay.
