Έφυγε από τη ζωή το πρωί της Παρασκευής 6 Ιουνίου ο σκηνοθέτης και θεατρικός δημιουργός Βασίλης Παπαβασιλείου, έπειτα από πολύμηνη περιπέτεια με την υγεία του και παρατεταμένη νοσηλεία σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας.
Θλίψη: «Έφυγε» από τη ζωή ο Βασίλης Παπαβασιλείου – Μια σπουδαία μορφή του ελληνικού θεάτρου που άφησε ανεξίτηλο αποτύπωμα στη θεατρική σκηνή
Ο Βασίλης Παπαβασιλείου υπήρξε ένας από τους πλέον εμβληματικούς καλλιτέχνες της ελληνικής σκηνής. Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη το 1949, ξεκίνησε σπουδάζοντας Ιατρική, όμως σύντομα τον κέρδισε η τέχνη του θεάτρου. Φοίτησε στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης και αφιερώθηκε πλήρως στη σκηνική δημιουργία.
Η διαδρομή του στο θέατρο χαρακτηρίστηκε από παρεμβατικό πνεύμα, ευθύ πολιτικό λόγο και βαθιά καλλιτεχνική συνέπεια. Σκηνοθέτησε πάνω από τριάντα παραστάσεις, επιλέγοντας κείμενα μεγάλων δημιουργών όπως ο Σοφοκλής, ο Σαίξπηρ, ο Πιραντέλλο, αλλά και σύγχρονων Ελλήνων συγγραφέων, όπως ο Μποστ, ο Δημήτρης Μανιώτης και ο Τάκης Αναγνωστάκης.
Παράλληλα, μετέφρασε και διασκεύασε θεατρικά και λογοτεχνικά έργα, συμβάλλοντας στη γνωριμία του ελληνικού κοινού με σημαντικά δείγματα της παγκόσμιας γραμματείας.
Οι παραστάσεις του υπήρξαν συχνά ανατρεπτικές, εμπνευσμένες από την κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα, όπως τα χαρακτηριστικά έργα:
«Τους Ζυγούς Λύσατε», «Relax… Mynotis», «Σιχτίρ ευρώ, μπουντρούμ δραχμή…», «Ο Τυχοδιώκτης» και «Η Ελένη».
Το ύφος του συνδύαζε την ευφυΐα, τον σαρκασμό και την έντονη πολιτική θέση, προκαλώντας σκέψη και συγκίνηση στο κοινό.
Θλίψη: «Έφυγε» από τη ζωή ο Βασίλης Παπαβασιλείου – Μια σπουδαία μορφή του ελληνικού θεάτρου που άφησε ανεξίτηλο αποτύπωμα στη θεατρική σκηνή
Η καλλιτεχνική του προσφορά δεν έμεινε χωρίς αντίκρισμα: τιμήθηκε από τον Δήμο Αθηναίων, την Ένωση Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών, ενώ το 2018 του απονεμήθηκε ο τίτλος του Ιππότη των Γραμμάτων και των Τεχνών από τη Γαλλική Δημοκρατία.
Εκτός σκηνής, ο Παπαβασιλείου υπήρξε και δάσκαλος θεάτρου, μεταδίδοντας τη γνώση και την οξυδέρκειά του στις νεότερες γενιές.
Ο θάνατός του αφήνει δυσαναπλήρωτο κενό στον χώρο του ελληνικού πολιτισμού. Το έργο και το πνεύμα του, ωστόσο, παραμένουν ζωντανά – μια πολύτιμη παρακαταθήκη για το ελληνικό θέατρο του σήμερα και του αύριο.
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα