COVID-19 LIVE όλες οι εξελίξεις

EΛΛΑΔΑ

Θρίλερ με τη «Μαρία Τσάλλα»: Τι φοβάται η ΕΥΠ μετά την διαφυγή της Ρωσίδας κατασκόπου;

Δύο ολόκληρους μήνες μετά την διαφυγή της Ρωσίδας κατασκόπου που χρησιμοποιούσε το όνομα «Μαρία Τσάλλα» και διατηρούσε μαγαζί στο Παγκράτι, οι μυστικές υπηρεσίες της χώρας προσπαθούν να ρίξουν φως στην υπόθεση.

Την ώρα που νέες αποκαλύψεις βλέπουν διαρκώς το φως της δημοσιότητας για την 35χρονη Ιρίνα Αλεξάντροβνα-Σμίρεβα, η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών επιχειρεί να εντοπίσει τα ίχνη τα ίχνη των συνεργατών της στην Ελλάδα.

Οπως αναφέρει το ρεπορτάζ του OPEN, αξιωματικοί της ΕΥΠ έχουν βάλει στο «μικροσκόπιο» τα ταξίδια της κατασκόπου σε εξωτερικό και Ελλάδα. Εκτιμάται ότι ο λόγος που ταξίδεψε η 35χρονη, η οποία χρησιμοποιούσε το όνομα ενός νεκρού παιδιού σχετίζονται με την δράση της.

Την ίδια στιγμή, η ΕΥΠ ερευνά τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης της κατασκόπου, η οποία φέρεται να συνεργαζόταν με κατάσκοπο στη Σλοβενία, τον οποίο συνέλαβαν οι τοπικές αρχές πριν από δύο μήνες. Το ίδιο διάστημα, η κατάσκοπος «εξαφανίστηκε» από τη χώρα μας και πιθανότατα έλαβε εντολές να επιστρέψει στη Ρωσία.

Η ΕΥΠ φοβάται ότι υπάρχει κατασκοπευτικό δίκτυο στη χώρα μας και ότι πιθανόν συνεργοί της να έχουν μείνει πίσω…

Σύμφωνα με την ΕΡΤ, πριν από έναν χρόνο διαπιστώθηκε μία ανακολουθία στα έγγραφα ενός ληξιαρχείου, στην περιοχή της Αττικής. Συγκεκριμένα είχε γίνει παραποίηση, είχαν σκιστεί σελίδες και είχαν τοποθετηθεί στη θέση τους άλλες με εμφανώς διαφορετικό γραφικό χαρακτήρα σε σχέση με τα αρχεία της εποχής. Έτσι, ξεκίνησε η έρευνα της ΕΥΠ για το συγκεκριμένο άτομο, το οποίο έδειξε ότι πρόκειται για μία γυναίκα η οποία δρούσε κατόπιν εντολής ξένων μυστικών υπηρεσιών με τη μέθοδο των illegals. Είναι μία μέθοδος η οποία έχει διαπιστωθεί και σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως την Αυστρία και την Πολωνία.

Η 35χρονη αφού πολιτογραφήθηκε Ελληνίδα έχοντας υιοθετήσει όνομα ενός νεκρού βρέφους σύμφωνα με την ληξιαρχική πράξη γέννησης της. Δήλωνε φωτογράφος και άνοιξε ένα κατάστημα με την επωνυμία «Galazio» στο Παγκράτι με είδη χειροτεχνίας και πλεκτικής. Μάλιστα είχε προσλάβει και μια υπάλληλο, η οποία σήμερα δηλώνει ότι δεν είχε καταλάβει τίποτα και ότι η 35χρονη ήταν ευγενική και τυπική.

Η ίδια έμενε σε διαμέρισμα δίπλα από το μαγαζί και είχε καλές σχέσεις με τους γείτονες της. Παράλληλα, παρά το γεγονός ότι ήταν παντρεμένη με Ρώσο πράκτορα που δρούσε στη Βραζιλία, είχε συνάψει σχέση με Έλληνα προκειμένου όλα να είναι… αληθοφανή.

Η εκπαίδευση των illegals

Για την εκπαίδευση των illegals μίλησε ο Αλέξανδρος Νίκλαν, σύμβουλος θεμάτων ασφαλείας.

«Ο ανθρώπινος παράγοντας σε συνδυασμό με την ψηφιακή πληροφόρηση είναι αλληλοσυμπληρούμενα και αλληλοεξαρτώμενα σε πολλές περιπτώσεις. Πάντα όμως, εφόσον μιλάμε για τον ανθρώπινο παράγοντα, υπάρχει μια δυνατότητα η οποία προσδιορίζεται από την ικανότητα του κάθε ανθρώπου να διεισδύσει μέσα στα κοινωνικά στρώματα και να μπορέσει να λειτουργήσει, είτε ως δούρειος ίππος, είτε ως αναγνωριστικό στοιχείο σε κάποιες καταστάσεις και σε κάποιες υπηρεσίες ή εν πάσει περιπτώσει να δημιουργήσει και κάποιο κλίμα σε κάποιες αντίστοιχες συνθήκες.

Εδώ μπορώ να φέρω ένα παράδειγμα το οποίο δεν έχει να κάνει με το συγκεκριμένο, αλλά μπορούμε να φέρουμε ένα παράδειγμα, ας πούμε, της πορτοκαλί επανάστασης στην Ουκρανία. Θα πρέπει να έχουμε πάντα υπόψη μας ότι οι άνθρωποι οι οποίοι κινούνται σε αυτά τα πλαίσια ως κατάσκοποι, ως illegals, έχουν πολύ μεγάλο χρονικό ορίζοντα. Δεν είναι δηλαδή κάποιοι άνθρωποι οι οποίοι θα λειτουργήσουν σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Εκπαιδεύονται για 5 – 10 χρόνια και χρονικός ορίζοντας της επίτευξης του στόχου τους μπορεί να είναι 25 χρόνια».

Οι illegals έχουν συγκεκριμένα στοιχεία προσωπικότητας τα οποία αναπτύσσονται για συγκεκριμένους λόγους:

«Υπάρχουν κάποια βασικά στοιχεία που αναγνωρίζουν στην προσωπικότητα του ανθρώπου και τα αναπτύσσουνε. Κοιτάνε δηλαδή αν θα είναι κάποιος άνθρωπος οποίος θα μπορεί να είναι πιο “προσβάσιμος”, πιο κοινωνικός, πάντα όμως θέτοντας όρια ώστε να μπορέσει να διατηρήσει την προσωπικότητά του σε στεγανά.

Ένα πολύ συγκεκριμένο παράδειγμα που μου έρχεται στο μυαλό αυτή τη στιγμή ήταν το 2017 η σύλληψη του συμβούλου του υπουργού Άμυνας στη Γαλλία, ο οποίος είχε καταφέρει και είχε διεισδύσει στα ανώτερα στρώματα, τον συνέλαβαν για ρωσική κατασκοπία ή η πρόσφατη σύλληψη, τον Ιούνιο ή Ιούλιο του περσινού έτους του Ρώσου κατασκόπου που προσπάθησε να διεισδύσει στη Μόσχα, υπάλληλο στο Δικαστήριο της Χάγης».

Ο ίδιος αναφέρθηκε και στο πως έφτασαν οι αρχές να αναγνωρίσουν την ταυτότητα της κατασκόπου.

«Η αναγνώριση της συγκεκριμένης γυναίκας προέκυψε από μία σύλληψη άλλης πράκτορα, όπου άρχισε και εξελισσόταν κουβάρι και για λόγους δικούς τους οι Ρώσοι την ανακάλεσαν πίσω. Εμείς είτε από κάποια πληροφόρηση είτε από επιχείρηση ανακαλύψαμε το θέμα και δόθηκε στη δημοσιότητα έτσι ώστε να παίξουμε λίγο το κυνήγι της αλεπούς, μπας και δημοσιευθεί κάτι παραπάνω ώστε να αναπτυχθούν κάποιες περαιτέρω πληροφορίες. Είναι ένας κόσμος πίσω από το παραβάν που έχει πολλά πράγματα τα οποία δεν θα τα μάθουμε ποτέ και ίσως και καλό δεν θα τα μάθουμε, γιατί ίσως να μην έχουμε καταφέρει να τα αξιοποιήσουμε εμείς να τα αξιολογήσουμε.

Είναι κάτι παλιό, το οποίο συμβαίνει συνεχώς. Το μόνο που έχει αλλάξει, τουλάχιστον σύμφωνα με τις τελευταίες εκθέσεις από την Αμερικανική Υπηρεσία Πληροφοριών, είναι ότι το δόγμα της Ρωσίας δεν είναι τόσο το να κερδίσει τα μυστικά όσο το να επηρεάσει και να δημιουργήσει αντίκτυπο στις κατά τόπους κοινωνίες, ώστε σε βάθος χρόνου να προκαλέσει ίσως και ακόμη και αποσταθεροποίηση κυβερνήσεων».

Back to top button