COVID-19 
Το Μαξίμου συνεχίζει τις κινήσεις στην εξωτερική πολιτική, μακριά από την ενημέρωση του ελληνικού λαού και εν κρυπτώ από το Κοινοβούλιο και τα κόμματα της αντιπολίτευσης – δεν είμαστε βέβαιοι εάν ό,τι συμβαίνει κάποιες φορές, το γνωρίζει ακόμα και ίδιο το υπουργικό συμβούλιο!
Αυτή τη φορά είναι η «παροχή εγγυήσεων» στην Ουκρανία, που ουδείς γνωρίζει τι ακριβώς είναι και πού θα εμπλέξει τη χώρα. Τα «Παιχνίδια Εξουσίας» αναδημοσιεύουν από τον «Ριζοσπάστη» το σχετικό ρεπορτάζ με τίτλο «Συμβόλαια μεγαλύτερης εμπλοκής στους ΝΑΤΟϊκούς σχεδιασμούς και τον πόλεμο».
«Συμβόλαιο» μεγαλύτερης εμπλοκής στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, που κλιμακώνεται, αποτελεί η προσχώρηση εν κρυπτώ της ελληνικής κυβέρνησης στη «Διακήρυξη της G7» για εγγυήσεις ασφάλειας στην Ουκρανία, που ανακοίνωσε το βράδυ του Σαββάτου (12/08) ο Ουκρανός Πρόεδρος, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, ευχαριστώντας μάλιστα τον Έλληνα πρωθυπουργό για το ότι «συνεχίζουμε να εργαζόμαστε μαζί στο ευρωατλαντικό μονοπάτι της Ουκρανίας».
Όπως αναφέρει στο μήνυμά του ο Ζελένσκι, που αποκάλυψε την παρασκηνιακή υιοθέτηση της Διακήρυξης από την Ελλάδα, «έχουμε ακόμα ένα αποτέλεσμα της συνεργασίας με τους εταίρους μας για εγγυήσεις ασφαλείας. Η Ελλάδα προσχώρησε στη Διακήρυξη της G7 σχετικά με τις εγγυήσεις για την Ουκρανία. Πρόκειται για τη 14η χώρα. Εκτός από την Ελλάδα, έχουν προσχωρήσει το Βέλγιο, η Τσεχία, η Δανία, η Φινλανδία, η Ισλανδία, η Ιρλανδία, η Λετονία, η Ολλανδία, η Νορβηγία, η Πορτογαλία, η Ρουμανία, η Ισπανία και η Σουηδία. Ευχαριστώ κάθε κράτος!».
Η συμφωνία έρχεται να κουμπώσει στις πρόσφατες αποφάσεις του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους – η Διακήρυξη άλλωστε ανακοινώθηκε στο περιθώριο της Συνόδου στις 12 Ιούλη. Ανάμεσα στα άλλα εξαιρετικά επικίνδυνα που αποφασίστηκαν σε εκείνη τη Σύνοδο, ήταν να προχωρήσει η ευρωατλαντική ενσωμάτωση της Ουκρανίας μέσα από διμερείς συμφωνίες με κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ, καθώς στην παρούσα φάση δεν προκρίνεται η απευθείας ένταξη στην ιμπεριαλιστική συμμαχία.
Λίγες μόλις βδομάδες μετά τη Σύνοδο, η ελληνική κυβέρνηση σπεύδει να δηλώσει «παρών» σε έναν ακόμα ΝΑΤΟϊκό σχεδιασμό που εκθέτει σε τεράστιο κίνδυνο τον λαό, κρατώντας μάλιστα κρυφό το περιεχόμενο της όποιας συμφωνίας ετοιμάζεται να υπογράψει με την Ουκρανία! Σύμφωνα με πληροφορίες, οι επαφές για να υπογραφεί η σχετική διμερής συμφωνία Ελλάδας – Ουκρανίας βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο, πάντα υπό την εποπτεία των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – Ε.Ε.
Η Διακήρυξη – μπουρλότο της G7
Μια ματιά μόνο στο κείμενο της Διακήρυξης της G7 είναι αποκαλυπτική για τις περιπέτειες στις οποίες μπαίνει ο λαός με την υιοθέτηση ενός τέτοιου «πολεμικού ανακοινωθέντος» από την κυβέρνηση και, κατ’ επέκταση, με τη συμφωνία για εγγυήσεις ασφαλείας στην Ουκρανία, στην αντιπαράθεση ΝΑΤΟ – Ρωσίας. Σημειώνεται μεταξύ άλλων:
«Θα συνεργαστούμε ο καθένας μας με την Ουκρανία για συγκεκριμένες διμερείς μακροπρόθεσμες δεσμεύσεις και ρυθμίσεις ασφαλείας για:
α) Διασφάλιση μιας βιώσιμης δύναμης ικανής να υπερασπιστεί την Ουκρανία τώρα και να αποτρέψει τη ρωσική επιθετικότητα στο μέλλον, μέσω της συνεχούς παροχής:
Βοήθειας ασφαλείας και σύγχρονου στρατιωτικού εξοπλισμού σε χερσαίους, εναέριους και θαλάσσιους τομείς, δίνοντας προτεραιότητα σε πυρά αεράμυνας, πυροβολικού και μεγάλης εμβέλειας, τεθωρακισμένα οχήματα και άλλες βασικές δυνατότητες, όπως εναέριας μάχης, και με την προώθηση της αυξημένης διαλειτουργικότητας με τους Ευρωατλαντικούς συνεργάτες.
Υποστήριξης για την περαιτέρω ανάπτυξη της αμυντικής βιομηχανικής βάσης της Ουκρανίας.
Ασκήσεων εκπαίδευσης για τις ουκρανικές δυνάμεις.
Ανταλλαγής πληροφοριών και συνεργασίας.
Υποστήριξης για πρωτοβουλίες κυβερνοάμυνας, ασφάλειας και ανθεκτικότητας, συμπεριλαμβανομένης της αντιμετώπισης υβριδικών απειλών.
β) Ενίσχυση της οικονομικής σταθερότητας και ανθεκτικότητας της Ουκρανίας, μεταξύ άλλων μέσω προσπαθειών ανοικοδόμησης και ανάκαμψης, για τη δημιουργία των συνθηκών που ευνοούν την προώθηση της οικονομικής ευημερίας της Ουκρανίας, συμπεριλαμβανομένης της ενεργειακής της ασφάλειας.
γ) Παροχή τεχνικής και οικονομικής υποστήριξης για τις άμεσες ανάγκες της Ουκρανίας που απορρέουν από τον πόλεμο της Ρωσίας, καθώς και για να μπορέσει η Ουκρανία να συνεχίσει να εφαρμόζει το αποτελεσματικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων που θα υποστηρίξει τη χρηστή διακυβέρνηση η οποία απαιτείται για να προχωρήσει προς τις ευρωατλαντικές της φιλοδοξίες».
Σε άλλο σημείο τονίζεται πως «εκτός από τα στοιχεία που διατυπώθηκαν παραπάνω, παραμένουμε δεσμευμένοι να υποστηρίξουμε την Ουκρανία θεωρώντας τη Ρωσία υπεύθυνη. Αυτό περιλαμβάνει την εργασία για να διασφαλιστεί ότι το κόστος της επιθετικότητάς της για τη Ρωσία θα συνεχίσει να αυξάνεται, μεταξύ άλλων μέσω κυρώσεων και ελέγχων στις εξαγωγές, καθώς και υποστήριξης των προσπαθειών για να λογοδοτήσουν οι υπεύθυνοι για εγκλήματα πολέμου και άλλα διεθνή εγκλήματα που διαπράχθηκαν εντός και κατά της Ουκρανίας (…) Σε αυτό το πλαίσιο, επαναλαμβάνουμε τη δέσμευσή μας να λογοδοτήσουν οι υπεύθυνοι, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, μεταξύ άλλων υποστηρίζοντας τις προσπάθειες διεθνών μηχανισμών, όπως το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ΔΠΔ)».
Νέες αποστολές πολεμικού υλικού ενόψει
Είναι φανερό ότι με τη διμερή ελληνο-ουκρανική συμφωνία (ή τις συμφωνίες) επιταχύνεται η συζήτηση για την αποστολή πρόσθετων εξοπλισμών (οι ελληνικοί S-300 παραμένουν σταθερά στη λίστα Ουκρανών και ΝΑΤΟ), αλλά και η παροχή επιπλέον διευκολύνσεων στον πόλεμο, όπως η εκπαίδευση Ουκρανών από τις ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις – όπως έχει αποκαλύψει ο «Ριζοσπάστης» – και η «αναβάθμιση» των υποδομών που υποστηρίζουν τις ΝΑΤΟϊκές επιχειρήσεις στην περιοχή (με τα μεταφορικά δίκτυα, τους ΝΑΤΟϊκούς αγωγούς καυσίμων προς Βουλγαρία και Ρουμανία, κ.ά.).
Επίσης, ανάμεσα στις γραμμές των διακηρύξεων περί «ενίσχυσης της οικονομικής σταθερότητας και ανθεκτικότητας της Ουκρανίας, μεταξύ άλλων μέσω προσπαθειών ανοικοδόμησης και ανάκαμψης», με ευκολία διαβάζει κανείς τις συμφωνίες και τα «ντιλ» του κεφαλαίου, γύρω από τα οποία «πέφτουν κορμιά» και όπου η ελληνική αστική τάξη διεκδικεί μερτικό με τη βαθύτερη εμπλοκή της στον πόλεμο, σέρνοντας τον λαό σε μεγάλους κινδύνους.
Άλλωστε, η κυβέρνηση, με τη στήριξη και των άλλων αστικών κομμάτων, δεν έχει κρύψει σχέδια όπως αυτά για μετατροπή της Ελλάδας σε βασικό κόμβο των αμερικανικών ενεργειακών σχεδιασμών – από τους οποίους θησαυρίζει ο ελληνόκτητος εφοπλιστικός στόλος – «γιατί όχι και ως την Ουκρανία», όπως επανειλημμένα έχει πει ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Ενώ και στις συναντήσεις των ηγετών των δύο χωρών έχουν συζητηθεί σχέδια για τη «συνεισφορά» κατασκευαστικών, τραπεζικών και άλλων ομίλων στα σχέδια μεταπολεμικής «ανοικοδόμησης» της Ουκρανίας.
