COVID-19 
Της σύνταξης του europost.gr
Η αυξανόμενη ένταση, που επικρατεί τον τελευταίο καιρό στις σχέσεις Ελλάδος – Τουρκίας, έχει δρομολογήσει στο παρασκήνιο εντονότατες διεργασίες και διαβουλεύσεις, στην κατεύθυνση της αναζήτησης τρόπων και διαδικασιών, που θα απέτρεπαν τα “χειρότερα” ανάμεσα στις δύο γειτονικές χώρες.
Που το περίεργο?… Θα αναρωτηθεί κανείς!
Το να επιδιώκει μια χώρα να συνομιλεί με τον γείτονά της, όσο κακός και επιθετικός να είναι αυτός απέναντί της, είναι απολύτως λογικό!
Υπό την προϋπόθεση, βεβαίως, ότι τέτοιου είδους συνομιλίες δεν θα οδηγούσαν σε έναν ολισθηρό διάδρομο εθνικών υποχωρήσεων και συμβιβασμών, που θα είχαν ως αποτέλεσμα η Ελλάδα μόνον να χάσει και η Τουρκία μόνον να κερδίσει!
Το δυσοίωνο, λοιπόν, γεγονός είναι ότι κατά την τελευταία χρονική περίοδο εκδηλώνονται από διαφορετικές πλευρές του πολιτικού φάσματος και της ακαδημαϊκής ζωής δημόσιες παρεμβάσεις οι οποίες κατατείνουν στην δημιουργία ενός δήθεν «μετώπου λογικής», το οποίο όμως στην πραγματικότητα είναι μέτωπο υποχωρητικότητας απέναντι στην Τουρκία. Στον άξονα αυτόν συναντώνται πρόσωπα όπως ο πρώην υφυπουργός Εξωτερικών των κυβερνήσεων Σημίτη καθηγητής Χρ. Ροζάκης, ο πρώην υπουργός Εξωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ Γ. Κατρούγκαλος και κατά περίπτωσιν και ο Ν. Κοτζιάς, ο αναπληρωτής Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του πρωθυπουργού Θ. Ντόκος, ο βουλευτής της Ν.Δ Δ. Καιρίδης, ο καθηγητής και στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ Α. Λιάκος κ.α, προερχόμενοι και από την Αριστερά, το Κέντρο και από την Κεντροδεξιά!
Οι απόψεις όλων αυτών έχουν έχουν έναν κοινό παρονομαστή: Ότι «Η Ελλάδα πρέπει να δώσει κάτι στην Τουρκία και να προετοιμαστεί καταλλήλως η κοινή γνώμη γι αυτό, αν θέλουμε να αποκλιμακώσουμε την ένταση και να αποκαταστήσουμε κλίμα ειρηνικής συνύπαρξης μεταξύ των δύο χωρών».
Οι περισσότεροι από τους συγκεκριμένους κυρίους, που διαθέτουν δημόσιο βήμα, σπρώχνουν την Ελληνική κυβέρνηση προς το Δικαστήριο της Χάγης και επειδή γνωρίζουν καλά ότι η έναρξη μιας τέτοιας διαδικασίας προϋποθέτει την υπογραφή από Ελλάδα και Τουρκία συνυποσχετικού, στο οποίο η Τουρκία θα καταγράφει όλες τις διεκδικήσεις της σε βάρος της Ελλάδος, προετοιμάζουν από τώρα την Ελληνική κοινή γνώμη ότι «Αν θέλουμε ειρήνη με την Τουρκία, πρέπει να δώσουμε κάποια από αυτά που ζητάει!».
Κανείς όμως από τους ανωτέρω κύκλους δεν έχει τολμήσει μέχρι σήμερα να βγεί και υποστηρίξει δημόσια «Τι πρέπει να δώσει η Ελλάδα» -σύμφωνα με τη δική τους λογική- στο θεριό που έχει δίπλα της, για να χορτάσει τη βουλιμία και την επιθετικότητά του και να πάψει να μας δείχνει τα δόντια του!
Το σχηματιζόμενο μέτωπο της υποχωρητικότητας δεν είναι αστεία υπόθεση. Το βαθύτερο πρόβλημα της όλης υπόθεσης είναι ότι όσα υποστηρίζουν δημόσια τα πιστεύουν! Πιστεύουν δηλαδή ότι ο Ερντογάν θέλει, κατά βάθος, να… «Διορθώσει με κάποιες πινελιές» την Συνθήκη της Λωζάνης, σε ό,τι αφορά τα σύνορα και τις ζώνες κυριαρχίας Ελλάδος και Τουρκίας, ώστε να καθήσει στη συνέχει να… κλωσήσει τα αυγά του!
Φαίνεται να αγνοούν ή να παραβλέπουν τον μακροπρόθεσμο στρατηγικό σχεδιασμό του προέδρου της Τουρκίας, ο οποίος επιδιώκει να καταστήσει τη χώρα του παγκόσμιο γεωπολιτικό και γεωστρατηγικό παίκτη. Και γνωρίζει καλά ότι κάτι τέτοιο προϋποθέτει, εκτός των άλλων και το να καταστήσει την Ελλάδα χώρα – δορυφόρο της Τουρκίας, ελέγχοντας άμεσα τις νέες ενεργειακές πηγές της Αν. Μεσογείου και του Αιγαίου και εκτρέποντας όλους τους ενεργειακούς αγωγούς, ώστε να περνάνε μέσα από ζώνες κυριαρχίας της Τουρκίας .
Το europost.gr παρακολουθεί από πολύ κοντά τις διεργασίες, που συντελούνται και στο προσκήνιο, αλλά και στο παρασκήνιο και περιλαμβάνουν μια ευρύτερη «ζύμωση», στην οποία μετέχουν κυβερνήσεις συμμαχικών μας χωρών, παράγοντες της οικονομικής και επιχειρηματικής ζωής, εκδότες, δημοσιογράφοι και πολλοί άλλοι. Εννοείται ότι σύντομα θα επανέλθουμε εφ’ όλης της ύλης.
Η συνέντευξη Ροζάκη στην ΕΡΤ
Απολύτως ενδεικτικό της επιρροής, που έχουν οι ανωτέρω θέσεις και απόψεις, σε μερίδα της κυβέρνησης, είναι η μεγάλη προβολή που έτυχαν από την ΕΡΤ οι δηλώσεις του κ. Χρ. Ροζάκη, στο πλαίσιο μεγάλης συνέντευξης που του εζήτησε η Κρατική Ραδιοτηλεόραση.
Τα χαρακτηριστικότερα αποσπάσματα της συνέντευξης αυτής, που παραθέτουμε στη συνέχεια, επιβεβαιώνουν πλήρως τα όσα αναφέραμε στην αρχή.
«Θα μπορούσε, ενδεχομένως να βρεθεί μια λύση η οποία να ικανοποιεί εμάς και τους Τούρκους . Πέρα από το θέμα της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ, τα υπόλοιπα που βάζει η Τουρκία, ίσως να μπορούν να λυθούν βαθμιαία μέσα από διερευνητικές επαφές» είπε ο Χρήστος Ροζάκης, πρώην υφυπουργός Εξωτερικών, ομότιμος καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών, μιλώντας στην ΕΡΤ.
Για το αν αυτό προϋποθέτει και κάποιους συμβιβασμούς, ο κ. Ροζάκης απάντησε “ασφαλώς” . «Δεν μπορούμε να έχουμε τα πάντα με το μέρος μας. Θα πρέπει να δώσουμε και κάτι. Για να πάμε στη Χάγη χρειάζεται συνυποσχετικό . Αν για κάποιους λόγους εμείς δεν συμφωνούμε επί όλων των θεμάτων δεν θα φθάσουμε στην υπογραφή, άρα δεν θα πάμε στο δικαστήριο».
Για την σκέψη που διατύπωσε ο ίδιος, να προσφύγει η Ελλάδα κατά της Λιβύης για το σύμφωνο Τουρκίας Λιβύης και αν το περιβάλλον για τη χώρα μας είναι ευνοϊκό προκειμένου να επιχειρήσει κάτι τέτοιο, ο κ. Ροζάκης είπε:
«Αν εξαντλήσουμε όλες τις δυνατότητες στις διερευνητικές επαφές και εφόσον δεν υπάρξει αποτέλεσμα, τότε μπορούμε να πάμε στο Δικαστήριο με τη Λιβύη. Βεβαίως και έχουμε πολλές πιθανότητες να κερδίσουμε, δηλαδή να κριθεί παράνομη η συμφωνία Λιβύης – Τουρκίας και παράλληλα να μας δοθεί η δυνατότητα να έχουμε υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ που τώρα δεν μπορούμε να διεκδικήσουμε. Μιλάμε φυσικά μόνο για τα νησιά που είναι συνυφασμένα με την περιοχή».
Αν είναι ώριμα τα ελληνικά κόμματα και η ελληνική κοινωνία να δεχθούν συμβιβασμούς προκειμένου να υπάρξει λύση σε μια διαπραγμάτευση με τη Τουρκία, ο καθηγητής υπογράμμισε:
«Φοβάμαι ότι η ελληνική κοινωνία γαλουχήθηκε μέσα από αρχές και αξίες που δεν είναι απαραίτητα σωστές, δηλαδή συνυφασμένες με το Διεθνές Δίκαιο. Εκεί θα βρούμε δυσκολίες. Ορισμένες διεκδικήσεις μας είναι μαξιμαλιστικές και ως εκ τούτου δύσκολα θα μπορέσει η ελληνική ηγεσία να πείσει τον ελληνικό λαό να υποχωρήσει απ’ αυτές».
