COVID-19 
Το πρωί δουλειά, απόγευμα σχολείο, βράδυ διάβασμα: Ο 46χρονος Άρης αρίστευσε στις Πανελλήνιες με 18.600 μόρια!
Ο Άρης Καραγιώργος είναι ένας σκληρά εργαζόμενος 46χρονος, το πρωί πηγαίνει στη δουλειά, το απόγευμα σχολείο και το βράδυ διάβασμα.
Έδωσε τη δική του μάχη και όχι απλά τα κατάφερε, αλλά είναι έτοιμος να περάσει το κατώφλι των μεγαλύτερων Πανεπιστημίων με τους βαθμούς του.
Εργάζεται ως τεχνικός καυστήρων και κατάφερε να συγκεντρώσει πάνω από 18600 βαθμολογία στις Πανελλήνιες εξετάσεις!
Το Trikalanews.gr μίλησε μαζί του για την προσπάθεια που κατέβαλε και όπως μας την περιέγραψε σίγουρα δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Το πρωί το πρόγραμμα αναγκαστικά περιλάμβανε δουλειά. Αμέσως μετά το οχτάωρο, έπαιρνε σειρά το εσπερινό ΕΠΑΛ στο οποίο φοιτούσε. Και το βράδυ έκλεινε με διάβασμα. Πώς όμως ξεκίνησε ο δρόμος για το Πανεπιστήμιο; Αρχικά, το ΕΠΑΛ θα του προσέφερε μια βεβαίωση που θα βοηθούσε στην εργασία του.
Όμως, το μικρόβιο της γνώσης είναι άτρωτο. Χρειάστηκε βέβαια και η παρακίνηση ενός ανθρώπου που και αργότερα τον στήριξε σε αυτή την προσπάθεια ως μαθηματικός. Η Γεωργία Παπαγιαννοπούλου, όπως μας είπε και ο 46χρονος, ήταν αρχικά εκείνη που διέγνωσε τη δυνατότητα που έχει και που τον ενέπνευσε να ξεκινήσει πιο εντατικά την προσπάθεια. Βήμα βήμα, αργότερα με μια ακόμη στήριξη, αυτή της φιλολόγου Εύης Τάχου, ήρθε και το όνειρο άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά.
Έβαλε στοίχημα με τον εαυτό του ο 46χρονος και το κέρδισε
Στις Πανελλήνιες το άγχος δεν έλειπε βέβαια. Είτε είσαι 17 είτε 46, η αγωνία να ανταποκριθείς είναι ίδια και το ζητούμενο κοινό: να γράψεις όσο πιο καλά μπορείς. Και τελικά τα κατάφερε! Το επόμενο βήμα είναι η επιλογή σχολής με τον ίδιο να προσανατολίζεται-αν και έχει τη δυνατότητα να περάσει και στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο-σε κάποια σχολή όσο πιο κοντά γίνεται στην πόλη των Τρικάλων.
Ο 46χρονος Άρης Καραγιώργος είναι λοιπόν ένα παράδειγμα αλλά και μια αφορμή για προβληματισμό. Θα πρέπει η πολιτεία να αναγνωρίζει ουσιαστικά την προσπάθεια αυτών των ανθρώπων που κάνουν ένα βήμα παραπάνω στην εκπαίδευση, που αγγίζουν ακόμη και την κορυφή των επιδόσεων αλλά που οι εργασιακές υποχρεώσεις περιορίζουν μοιραία τις επιλογές τους. Η στήριξη είναι προϋπόθεση για να μπορούμε να μιλάμε για ελεύθερη πρόσβαση στην παιδεία ανεξαρτήτως ηλικίας και οικονομικής επιφάνειας.
