COVID-19 
Το τραγούδι “Μ’ αρέσει να μη λέω πολλά” είναι ένα από αυτά τα μουσικά έργα που αποτέλεσαν έναν ορόσημο για μια ολόκληρη γενιά.
Με τους στίχους του και τη μελωδία του, κατάφερε να συνδυάσει το συναίσθημα και την εμπειρία πολλών ανθρώπων. Από τη στιγμή που κυκλοφόρησε, έγινε αγαπημένο από πολλούς, και ακόμη και σήμερα προκαλεί συναισθήματα και αναμνήσεις σε όσους το ακούνε.
Είναι ένα τραγούδι που μπορεί κανείς να αισθανθεί σαν να το έγραψε για τον εαυτό του, και αυτή η συναισθηματική σύνδεση είναι αυτό που το καθιστά τόσο ιδιαίτερο και αξέχαστο.
Όταν ο Κώστας Κοντοβόπουλος, ο Γρηγόρης Κλιούμης, ο Γιάννης Κυριακάκης, ο Δημήτρης Αργύρης και ο Παναγιώτης Μεταλληνός, βρέθηκαν στο ίδιο περιβάλλον, θέλησαν να δημιουργήσουν την “κοινή τους μουσική”, τραγούδια που θα εκφράζουν (θεματικά και αισθητικά) τον καθένα τους.
Έτυχε ένας από το συγκρότημα, ο Κώστας Κοντοβάς, να δουλεύει στον Μελωδία FM ως ηχολήπτης. Έτσι έγιναν οι πρώτες γνωριμίες με πρόσωπα του χώρου. Μια ηχογραφημένη πρόβα τους σε κασέτα, στο ραδιοφωνικό σταθμό Τικ-Τακ της Καλλιθέας, έφτασε στ’ αυτιά του Δημήτρη Χατζόπουλου, με αποτέλεσμα να κυκλοφορήσει ο πρώτος τους δίσκος “Ο Μάγος Κοιτάζει την Πόλη”, το φθινόπωρο του 1994 από την Έβδομη Διάσταση.
Στην ομάδα προστίθεται ο Μάρκος Τσατσούλης. Σε λιγότερο από ένα χρόνο το συγκρότημα υπογράφει συμβόλαιο με την FM Records, και στα τέλη του 1995 κυκλοφορεί τις “Παραλογές”.
Στα χρόνια που έρχονται η μπάντα δημιουργεί τραγούδια που έκαναν πάταγο τη δεκαετία του ’90 και του ‘00 και που ακούγονται μέχρι και σήμερα όπως η “Ασημένια Σφήκα”, το “Σαν Φως”, οι “Μικρές Χαμένες Μέρες” το “Να Γελάς” και φυσικά το “Μ’ Αρέσει να μη Λέω Πολλά” που ουσιαστικά έδωσε το στίγμα του σχήματος από την πρώτη τους δισκογραφική δουλειά.
Το “Μ’ Αρέσει να μη Λέω Πολλά” είναι ένα τραγούδι που σημάδεψε μια ολόκληρη γενιά που ακούγοντας το ακόμη και σήμερα νιώθει σαν να γράφτηκε για εκείνη.
Ο Γρηγόρης Κλιούμης έχει πει στο ONEMAN:
“Το ‘Μ’ Αρέσει να μη Λέω Πολλά’ ήταν απλά ένα από τα τραγούδια, με κάποιους να πιστεύουν ότι είναι ωραίο, με κάποιους να πιστεύουν ότι είναι περίεργο. Μέχρι τελευταία στιγμή, αλλάζαμε ενορχηστρώσεις. Είναι απλό για να μουρμουρίζεται ή για να το παίξεις με μια κιθάρα, αλλά είναι στρυφνό στην πραγματικότητα. Βλέποντάς το από μακριά, είναι φοβερή η συγκυρία να είναι το πρώτο τραγούδι του πρώτου δίσκου, να λέει αυτά που λέει κι εμείς να είμαστε αυτοί που είμαστε”, περιγράφοντας έτσι την φιλοσοφία του συγκροτήματος απέναντι στα ΜΜΕ. Καθόλη την καλλιτεχνική τους πορεία επέλεξαν να αποφύγουν την υπερέκθεση σε συνεντεύξεις και δημόσιες εμφανίσεις.
Μ αρέσει να μην λέω πολλά λοιπόν γιατι όπως έχουν εξηγήσει στο eleftheriaonline: “Δυστυχώς, ζούμε σε μια εποχή που η άποψη ξεπετιέται από παντού. Ειδικά, τώρα που υπάρχουν τα social media και ο καθένας βγάζει πολύ πιο εύκολα τη χολή του και το παράπονό του. Θα ήταν πολύ πιο όμορφο, για λίγο να μη μιλάμε, να ακούμε τα πραγματικά μας θέλω, να αφουγκραστούμε τον κόσμο και τον διπλανό μας και προχωράμε με πράξεις και λόγια. Όλοι το έχουμε ανάγκη, αλλά η εποχή δε βοηθάει πολύ”
Αφιερωμένο σε όλους εκείνους λοιπόν που νιώθουν βαθιά μέσα τους ότι τους λείπουν εκείνα τα χρόνια..
Μ’ αρέσει να μη λέω πολλά – Υπόγεια Ρεύματα
Στίχοι
Μ’ αρέσει να μη λέω πολλά
Μη λέω πολλά
Μ’ αρέσει να κοιτάω ψηλά
Κοιτάω ψηλά στ’ ατέλειωτα τραγούδια
Με τη σκιά μου να πετώ να πετώ
Να πιάνω αστέρια στο βυθό
Στο βυθό βυθό της μουσικής σου
Κι όταν θα πέφτει η παγωνιά η παγωνιά
Να κάνω κύκλους σαν ολό ολόγιομο
Φεγγάρι στη σκηνή σου
Να ‘ταν τα φώτα τα θαμπά τα θαμπά
Να ‘ταν αστέρια φωτεινά φωτεινά
Στα χέρια να στ’ αφήσω
Μάτια μου ψάξε να με βρεις να με βρεις
Ψάξε στους δρόμους της σιωπής
Μοναχός θα σβήνω τη μορφή μου
