COVID-19 
Διακοπές μεγιστάνα της πολιτικής απολαμβάνει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Νίκος Ανδρουλάκης. Δικαίωμά του, ασφαλώς, θα παρατηρήσει κανείς, αλλά με δεδομένο τον αρχηγοκεντρικό χαρακτήρα που έχει επιβάλει, τα πολιτικά αντανακλαστικά του κόμματός του έχουν καταγραφεί στα θύματα του φετινού καύσωνα.
Το επιτελικό κράτος διασύρεται καθημερινά από μια σειρά γεγονότων που λαμβάνουν τον χαρακτήρα του τυχαίου, αλλά αποκαλύπτουν μια θεαματική γύμνια, όταν το κράτος πρέπει να μεριμνήσει για την αντιμετώπισή τους. Η ακρίβεια έχει γονατίσει τους πολίτες και τα νοικοκυριά, ενώ στη δημόσια σφαίρα αλωνίζουν μονάχα τα κυβερνητικά παπαγαλάκια που ισχυρίζονται με εκνευριστική εμμονή ότι πρόκειται για φαινόμενο εισαγόμενο.
Ακόμα και ο κεντρικός τραπεζίτης της χώρας Γιάννης Στουρνάρας μοιάζει ακραίος σοσιαλιστής όταν φτάνει στη σημείο να κάνει λόγο για «πληθωρισμό κερδών», αφού η αγορά είναι αχαλίνωτη. Το ΚΙΝ.ΑΛ.-ΠΑΣΟΚ όμως δεν υπάρχει πουθενά στον δημόσιο χώρο.
Σημειώνονται, μεταξύ άλλων, αυτά εντός και εκτός των τειχών της Χαριλάου Τρικούπη, επειδή διακηρυγμένος στόχος του Νίκου Ανδρουλάκη είναι να διαδεχθεί τον ΣΥΡΙΖΑ στον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αυτός είναι και ο λόγος, όπως διαπιστώνεται, που εξακολουθεί να κόβει κάθε πιθανή γέφυρα συνεννόησης με τη (σπαρασσόμενη) Κουμουνδούρου, μια και διακαώς επιθυμεί να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη.
Οι πρόσφατες διαδοχικές εκλογές, βεβαίως, του έστειλαν διπλό και μάλιστα ηχηρότατο μήνυμα. Η σοσιαλδημοκρατία που ευαγγελίζεται εκλαμβάνεται από τους πολίτες σαν μια άλλη εκδοχή της πολιτικής που, ρητορικά τουλάχιστον, ευαγγελίζεται ο πρωθυπουργός. Στην περίπτωση αυτή είναι φανερό ότι καθένας θα προτιμούσε την αυθεντική εκδοχή από μία απομίμηση. Μοιραία το ΚΙΝ.ΑΛ.- ΠΑΣΟΚ, το οποίο, εκτός από τα χρέη που άφησε στη χώρα, φορτώνει στους φορολογούμενους πολίτες και τα βάρη της εσωκομματικής του κακοδιαχείρισης, έχει αγγίξει τα ισχνά όριά του.
Οπως σημειώνουν στην πολιτική αγορά, ο αρχηγός δεν μπορεί να συγκινήσει και να εμπνεύσει ευρύτερα στρώματα του πληθυσμού, τόσο για ειδικούς λόγους, αφού δύσκολα θα μπορούσε κανείς να τον κατατάξει στις χαρισματικές πολιτικά προσωπικότητες, όσο και για αμιγώς πολιτικούς: αν για λόγους στατιστικής σταματήσει κάποιος στον δρόμο και ρωτήσει τους περαστικούς ποιες θέσεις του κόμματος γνωρίζουν για την οικονομία, το πιθανότερο είναι να εισπράξει ανασηκωμένους ώμους.
Η γενναία χείρα βοηθείας στο Μαξίμου με φόντο τις αυτοδιοικητικές εκλογές
Το μένος του Ν. Ανδρουλάκη, λες και το υποδαυλίζει ο ίδιος ο Κώστας Σημίτης, σχολιάζουν ειρωνικά ορισμένοι, αφορά αποκλειστικά τον ΣΥΡΙΖΑ. Γι’ αυτό και έκλεισε ερμητικά την πόρτα της συνεργασίας στους μεγάλους δήμους και στις περιφέρειες της χώρας, δίνοντας γενναία χείρα βοηθείας στο Μαξίμου την ώρα που έβλεπε ότι εξαιτίας των πολλών «αντάρτικων» υποψηφιοτήτων οι προσεχείς αυτοδιοικητικές εκλογές δεν πρόκειται να είναι περίπατος.
Από την άλλη, είναι και αυτοί -και μάλλον είναι πολλοί…- που επισημαίνουν ότι ο Ανδρουλάκης δεν ξέρει πώς γίνεται να αντιπολιτευτεί την κυβέρνηση, γιατί δεν το έμαθε ποτέ. Ακόμα και το σκάνδαλο των τηλεφωνικών υποκλοπών, του οποίου υπήρξε το κορυφαίο θύμα, άφησε να το διαχειριστεί πολιτικά ο ΣΥΡΙΖΑ.
Τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα ήδη από τις πρώτες μέρες της δεύτερης κυβερνητικής θητείας του Μητσοτάκη περνούν κάτω από τα ραντάρ της Χ. Τρικούπη. Τα προβλήματα που σωρεύονται όμως είναι πολλά και αφορούν βασικά την προβληματική λειτουργία του κόμματος, το οποίο περιμένει κάθε φορά να κατέβει από το όρος ο αρχηγός, κουβαλώντας τις επιθυμίες του στις «πλάκες». Οι καιροί όμως δεν συγχωρούν μετριότητες…
